Ronde 40

De laatste ronde van het lopende seizoen en eigenlijk stond er deze avond niets meer op het spel, slechts de eer.

Die werd meteen opgeëist door Ernst-Jan Pluim Mentz in zijn partij tegen Wim Noordermeer. Naar eigen zeggen was dit de eerste keer, dat beiden tegen elkaar speelden. Maar misschien heel vroeger, toen beiden nog zo'n 25 jaar jonger waren en Ernst-Jan zichzelf aan het voorbereiden was op zijn studententijd. Maar die herinneringen liggen bij beiden waarschijnlijk diep begraven. Deze avond kwam Wim er eigenlijk niet aan te pas, hoewel hij het toch redelijk lang wist vol te houden. Dat heeft echter misschien ook met de stijl van Ernst-Jan te maken, die zijn tegenstanders niet meteen de duimschroeven aanlegt maar hen rustig hun zetjes laat doen en in het eindspel dan net dat ene pionnetje of dat tempo meer blijkt te hebben.
Jan van Dam kwam eigenlijk voor een onverwachte verrassing te staan tegen Tim van der Hart. In een rustige opening meende hij een leuke aanval op te kunnen zetten op (vooral) veld f7. Maar Tim speelde een paar kleine zetjes en bleek daarmee het nodige materiaal van Jan aan te vallen. Jan zag geen andere mogelijkheid om dat materiaal te blijven dekken maar moest daarvoor wel de zetten herhalen, zodat Tim aan het einde van het seizoen nog een verrassende remise uit het vuur wist te slepen.
Ook Jan van Baardwijk probeerde wat te gaan slepen tegen Jan van Huizen, dit gesleep kostte hem echter zogezegd huis en haard. Eerstgenoemde Jan lijkt de laatste tijd in de hoek te zitten, waar de klappen vallen. De vraag is een beetje of hij die hoek zelf opzoekt of dat zijn tegenstanders een betere linkse of rechtse hebben. In ieder geval was de jeugdleider degene, die het laatste aan het slepen was en wel met een vol punt.
Ook een grote verrassing wist Arie Bliek zijn clubgenoten voor te schotelen. Blijkbaar was tegenstander Jan Straatman niet ingesteld op het typde spel, dat Arie hem voorschotelde. Tenminste, het kostte hem veel moeite nog een redelijke stelling te houden. Het werd zelfs zo erg, dat Jan materiaal kwijtraakte en dat werd zelfs zo erg, dat hij op moest geven.
Wim den Heijer had eveneens grote moeite met zijn tegenstander, ook Mehdi Potters had overigens dat gevoel. Maar toch kwam hij gaandeweg de partij beter te staan en zag Wim het eigenlijk niet meer zo zitten. Zijn koning kreeg het heel moeilijk op zijn eigen vleugel en een matnet werd uitgegooid. Daar kon Wim niet meer uitzwemmen en verlies werd dus zijn deel.
Een hele typische partij speelde Ger Croonenberg tegen Trudy Angeneind. Het werd zelfs zo erg, dat Ger zijn dame kwijtraakte en Trudy kwam huizenhoog gewonnen te staan. Maar ze wist de juiste winstweg niet te vinden en haar klok bleef maar doortikken. Ze raakte die dame weer kwijt en het oude verhaal bij Trudy leek weer opgeld te gaan doen: hoe later het wordt, hoe moeilijker ze het krijgt met de goede zetten. Maar Ger toonde zich sportief en bood, met voor Trudy nog 6 seconden over, remise. Dat aanbod accepteerde Trudy natuurlijk.
Ook zij hebben al heel wat onderlinge partijen achter de rug: Frits Wilschut en Dik Roeffel. De partij van deze avond verliep eigenlijk vanaf het begin voordelig voor Frits. Maar voordat hij dat ook in de score kon laten uitdrukken, dat duurde nog een hele poos. Maar tenslotte lukte ook dat hem!
Kijken we dan nog even bij Sidney Noordijk en Leo Stelloo, wat daar allemaal gebeurde. Leo verviel eigenlijk weer in zijn oude fout, hij gebruikte weer te veel tijd voor het vinden van de juiste zet. Maar, als je niet zeker van jezelf bent, dan moet je toch ook wat? Er verschenen leuke combinaties op het bord en Sidney leek niet lang meer "in leven" te blijven. Maar Leo wist het niet af te maken, terwijl zijn klok de seconden en minuten wegtikte. En inderdaad, Leo verloor op tijd en Sidney toonde "zijn publiek" weer eens zijn big smile!