Met de meivakantie op komst bleek de opkomst wat lager dan normaal. Of had een aantal hun oranje kledij aangetrokken en was naar Wemeldinge afgereisd?!
In deze ronde kreeg een aantal gevestigde namen een pak op de broek van "lagere" goden. Alleen Ernst-Jan Pluim Mentz bleef tegen Leo Kotchiev goed bij de les. Hij liet zich tegen Leo, die zijn favoriete opening kon spelen, niet verleiden tot "rommelzetten" en drukte Leo steeds verder met de rug tegen de muur. Als je dat dan vol blijft houden dan volgt er tenslotte vanzelf een punt.
Bonne Faber kwam minder goed uit de opening tegen Jan Straatman. Maar dat was geen al te grote ramp omdat ook Jan niet de beste zetten bleef spelen. Maar Bonne bleef slecht opletten, stukwinst halverwege de partij zag hij over het hoofd, net als stukverlies verderop. Jan zag dat echter wel en stond vanaf toen gewonnen. Maar een eindspel moet je wel af weten te maken en dat wilde wat minder lukken, zodat hij tenslotte bijna het stuk weer teruggaf. Maar ook nu zag Bonne de hierbij ontstane remisewending niet en Jan ging met een prettig gevoel en een punt naar huis.
Dat deed ook Michiel Landman na een enerverende partij tegen Jan van Baardwijk. Maar dat moest wel langs de nodige afgronden gebeuren. Er was ergens nog sprake van stukwinst voor Jan, die dat echter niet tot het einde wist vol te houden. Michiel won het stuk weer terug en tenslotte ook de partij.
Twee van de liefhebbers van tactische spelletjes, Wim Noordermeer en Tim van der Hart werden aan elkaar gekoppeld en mochten proberen hun spelletje op elkaar uit te leven. Dat bleek Wim het beste te doen, op zeker moment offerde hij zeer tijdelijk een toren tegen een paard, won daar meteen echter een toren voor terug met schaak en joeg daarna de zwarte koning verder in diepe ellende. Tè diep voor Tim!
Voor Dik Roeffel lag er ook weer een oogst te wachten, hoewel ook hier het nodige werk voor moest worden verzet tegen Arie Bliek. Maar Dik heeft de laatste tijd een aantal lesjes geleerd en laat zich niet meer zo makkelijk afbluffen. Met deze winst wist hij, samen met Wim Noordermeer, een gat te slaan met de achtervolgers voor de groepswinst in groep 3.
Goed aan elkaar gewaagd zijn ook Wim den Heijer en Frits Wilschut. Maar Frits leek deze avond meer moeite te hebben met zichzelf dan met zijn tegenstander. Eerst raakte hij een stuk kwijt, een poosje later plaatste hij zijn beide torens op dezelfde diagonaal en nog wat later schudde hij Wim de hand, onderwijl de magische woorden "ik geef op" uitsprekend.
Het had er tijdens de partij ook alle schijn van, dat dit lot was weggelegd voor Jannes van Halen tegen Leo Stelloo. Leo wist Jannes goed onder druk te zetten, wat in eerste instantie resulteerde in winst van een kwaliteit, terwijl damewinst op de loer lag. Maar Jannes wist die combinatie steeds te voorkomen, wat Leo de nodige tijd bleek te kosten. En zijn vlag viel bij zet 33.
Zou Trudy Angeneind weer eens van zich kunnen doen spreken? Ze kreeg er kansen voor tegen Frits van der Veeke, echter, zoals zo vaak, aan het slot had ze net te weinig voordeel op weten te bouwen en ging dus de tegenstander er met de buit vandoor.
Hetzelfde overkwam Sidney Noordijk tegen Ger Croonenberg. Ook Sidney miste "ergens" de goede combinatie en moest toerzien hoe hij zijn zoveelste nederlaag moest lijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten