Ronde 30

Bij thuiskomst na een opnieuw enerverende ronde zal dat deel van de club, die nog even de moeite hebben genomen hun computer op te starten, daar een vreugdedansje omheen hebben gemaakt. En dat zal toch niet geweest zijn om de winnaar van de bekercompetitie.

Waar eigenlijk al enige tijd duidelijk rekening mee was gehouden werd deze avond bevestigd door de competitieleider van de RSB in zijn competitiebulletin: er is een extra promotieplaats beschikbaar gekomen in alle klassen en voor de tweede klasse is die plek toebedeeld aan De Pionier 1, als beste tweede. Voor de vierde keer in haar bestaan dus eerste klasser. De andere keren was dat verblijf maar van korte duur, hopelijk is schaakgodin Caïssa ditmaal meer op de hand van de Pioniers onder ons!
De schaakavond zelf stond deels in het teken van de finale van de bekercompetitie tussen Frank Sträter en Ernst-Jan Pluim Mentz. Daarvoor moesten minimaal 2 partijen gespeeld worden met een bedenktijd van 45 min.p.p.p.p. en meteen al werd er op hoog niveau gespeeld, waarbij Ernst-Jan zijn koning gevaarlijk dicht bij het centrum liet bivakkeren. Maar een koning hoeft niet slechts verdedigd te worden, hij kan zelf ook aardig vervelend worden en daarvoor is het centrum toch vaak de aangewezen plek. In hoeverre hij hierna over zijn eigen lot heeft beslist is een open vraag, wel bleek op zeker moment, toen de klokken al behoorlijk ver waren met het aftellen van seconden, dat Ernst-Jan een super vervelend schaakje had weten te geven met een (gedekte) loper en er tegelijkertijd een toren mee aanviel. Dat vond Frank voldoende om te capituleren. Nu echter zou hij moeten forceren om nog kans te maken op de kampioensschaal en dat wilde niet lukken, ondanks het bijna tot het uiterste gaan. Er ontstond een dubbel toreneindspel met voor Frank een pion minder (4 tegen 3), hij wist die extra pion echter wel onschadelijk te maken, waarbij ook een stel torens werden geruild. Zo resteerden voor beiden koning, toren en 3 pionnen, waarbij die pionnen alle 6 op de laatste 3 lijnen van de damevleugel stonden. Na enig gemanoeuvreer berustte Frank in zijn lot. Hij kon niet verder komen dan remise en feliciteerde Ernst-Jan dan ook met z'n totaaloverwinning. Een fraaie overwinning dus voor de Pionierkopman
Zijn tweede achtervolger (Frank is de eerste), Jan van Dam, kwam in actie tegen nr. 4, Leo Kotchiev. Al jarenlang vechten ze samen duels uit, vaak was Leo de sterkste. Maar ook de jaren gaan tellen voor deze Pioniermaestro, dus heeft hij ietsje meer moeite met het bedenken van de goede zetten. Dat bleek nu ook tegen Jan, hoewel de strijd toch redelijk gelijk opging. Maar Jan wist 2 stukken voor een toren te verdienen en het eindspel zou daarna een fluitje van een cent moeten zijn. Maar die cent van vroeger is tegenwoordig bijna een euro waard, dus het tegenstribbelen van Leo was best de moeite waard. Bij die twee stukken won Jan ook nog enkele pionnen en één van de zijnen rende naar een promotieplek. Die wist hij niet te bereiken want Leo gaf van te voren op.
De actuele kopman van groep 2, Alex van Wieringen, kwam in touw tegen Ben Blakmoor en kreeg meteen te maken met een Blakmoor-special. Daarbij had Alex de pech, dat het nieuwe clubblad ook deze avond verscheen en daarin staat een partij van Ben met deze openingsvariant. Had Alex die van te voren onder ogen gekregen, dan.........?! Nu speelde hij juist de zetten, waar de opzet voor de witspeler (Ben dus in dit geval) op is gebaseerd. Ben kreeg het centrum in handen, mede door een mider goede zet van Alex en hij denderde door naar een prettige stelling. Alex wist dat niet meer te voorkomen en kreeg het nodige materiaal van Ben op bezoek. Dat bleek te veel van het goede en Alex zakte op de ranglijst terug tot onder zijn vader, die deze avond afwezig was.
Voor Bonne Faber werd het een beetje er op of er onder tegen Ad van der Ree. Om goede kansen te blijven houden op een goede plek op de eindlijst zou hij nu ook een goed resultaat moeten halen. Maar al vrij snel in de partij maakte hij een vingerfoutje en sindsdien, mede door het prima spel van Ad, bleef het een kwestie van achter de feiten aanlopen. Toen Ad wat later ook nog de open d-lijn kreeg "aangeboden" ten koste van een dubbelpion bleek het hek van de dam. Nog een aantal zetten werd het vechten tegen de bierkaai, er verdween een pion in het doosje, later nog één en de partij was afgelopen.
Tim van der Hart speelde zijn eigen openingsspelletje tegen Jan van Baardwijk en kwam daar ditmaal niet erg ver mee. Jan wist al vrij snel een centrumpion buit te maken, waarna het langzamerhand bergaf ging met de stelling van Tim. Jan kreeg een prachtige gedekte vrijpion op d4, die, hoewel hij niet verder oprukte, toch zijn stempel drukte op Tim's stelling. Toen deze wat later een stuk ging verliezen vond hij het wel voldoende en gaf op.
Michiel Landman kreeg te maken met Dik Roeffel. Dik was de laatste tijd goed in vorm, kon die vorm echter niet ten toon blijven spreiden tegen Michiel. Ook hier bleek het een vechten voor een betere zaak maar eigenlijk tegen beter weten in. En Michiel wist het beter en ging met een punt naar huis.
Helaas voor Sheila de Jonge was Jan Straatman goed in vorm en moest ze hem het betere spel laten. Ze deed nog wel haar best om Jan van een score af te houden, dat lukte echter niet.
Jannes van Halen kreeg te maken met de tot nu toe uit vorm zijnde Rob van Wijgerden. Ook nu leek het er op dat Rob geen grote pannen zou breken, ze kwamen in een dame-eindspel terecht, dat Jannes echter niet goed wist te behandelen. Met de lovende woorden "je hebt goed gespeeld" feliciteerde hij Rob met zijn punt en deze kan nu misschien weer dreigender worden voor tegenstanders.
De eerste nederlaag kwam er aan voor Leo Stelloo. Hij moest proberen zich Frits Wilschut van het lijf te houden, dat lukte echter niet. Maar met een "je bent nog niet van me af" liet Leo alvast z'n tanden zien voor een volgende keer.
Er was nog een winst voor Frits. Ditmaal voor Frits van der Veeke, die zich Ger Croonenberg van het lijf hield.
Tenslotte was er de strijd tussen Trudy Angeneind en Sidney Noordijk. Als je zo nu en dan een blik op dat bord wierp dan bekroop je de gedachte "waarom biedt mijn tegenstander me niet dergelijke combinaties aan"! Maar tenslotte wist ook Trudy de metten met Sidney kort te maken en liet ze alweer haar derde winstpartij van het seizoen bijschrijven.