Ronde 32

Hellevoetsluis is zich roze aan het kleuren, daar trokken de schakers zich donderdagavond echter nog niets van aan.

Michiel Landman kende een sterke periode, waardoor hij bij de top tien van de ranglijst terecht was gekomen. Dan komt Ernst-Jan Pluim Mentz in beeld als mogelijke tegenstander. Zo werd hij dus deze ronde de tegenstander voor Michiel. Michiel deed zijn uiterste best en dacht op zeker moment voordeel te kunnen krijgen door een stuk te offeren voor een pion. Daar bleek hij zich echter in misgerekend te hebben en daarna is het dan erg moeilijk nog iets uit de stelling te halen. Ook Michiel lukte dat niet, hij mag echter terugzien op een goede poging!
Elke speelavond is er eigenlijk wel een verrassing te melden. Die was er nu voor Jan Straatman, die al enkele ronden na elkaar goede uitslagen laat noteren en dus de man in vorm is. Ditmaal mocht hij dat laten zien tegen Leo Kotchiev en hij slaagde wonderwel! Leo verkeek zich op Jan's aanval en leverde daardoor op zeker moment materiaal in. Dan wordt Jan een kleine tijger, die zijn tanden in een stelling zet en ook nu wist hij dit voordeel over de eindstreep te sleuren.
Er was nog een verrassing in de maak aan het bord van Jan van Baardwijk tegen Wim Noordermeer want deze Jan bleek degene, die materiaal inleverde. Maar Wim verkeek zich tenslotte op de stelling en Jan heroverde zijn materiaal en wist de stelling in zijn voordeel te wijzigen. Dus tenslotte geen verrassing want Wim moest opgeven dankzij een niet meer af te stoppen vrijpion.
Ook tussen Bonne Faber en Sheila de Jonge schemerde een verrassing door de pionnen. Maar Sheila durfde de combinatie, ontstaan door onzorgvuldig openingsspel van haar tegenstander, niet aan. Tenslotte had ze daar achteraf wel een beetje gelijk aan, niet geschoten is echter altijd mis en je weet nooit of je tegenstander toch in de fout gaat. Nu kon Bonne een centrumpion winnen en daardoor ook de angel uit Sheila's aanval trekken. Toch beet ze zich nog vast in de stelling, kon er echter geen winnend garen meer van spinnen, sterker nog, ze kwam drie pionnen achter en vond het toen welletjes.
Ook Frans Troost had de weg naar de speelzaal weer eens weten te vinden en vond daar toen Frits Wilschut tegenover zich. Beide spelers wat kennend zou je verwachten dat Frans makkelijk met een punt huiswaarts zou kunnen keren, dat bleek echter minder eenvoudig dan verwacht. Frits hield prima stand en een remise leek haalbaar. Maar hij liet uiteindelijk koning en toren op paardsprongafstand van elkaar plaatsnemen en zoiets hoef je Frans niet uit te leggen!
Jannes van Halen wierp de nodige problemen op voor Tim van der Hart. Hij wist ze echter niet moeilijk genoeg te maken en Tim nam op zeker moment het heft in handen, wat hem later het punt opleverde.
Ook tussen Leo Stelloo en Wim den Heijer ontspon zich een leuk gevecht. Al in een aantal partijen probeert Leo een leuke aanval op te zetten en eigenlijk in evenzovele partijen moet hij tenslotte inzien dat hij net iets te kort komt om dit winnend af te sluiten. Zo ook tegen Wim. Maar ze speelden wel voor wat ze waard zijn!
Dat wilde Trudy Angeneind niet echt lukken tegen Ger Croonenberg. Haar materiaal belandde zo nu en dan op plekken, waar het niet zou moeten staan. Zo ook op zeker moment haar dame en een toren op paardsprongafstand van elkaar en Ger profiteerde daarvan met een ros. Ook hier besliste toen de materiaalvoorsprong in Ger's voordeel.
Tenslotte moest ook Sidney Noordijk weer eens aan het kortste eind trekken, tegen Frits van der Veeke. Hier werden een aantal zetten gedaan, waarbij je je wel eens afvraagt wat nou precies de gedachte er achter is. Dat resulteerde tenslotte in een slechte stand voor Sidney's koning en een mat met loper en paard.