Een op het oog rustige speelavond, maar..........
Al rond negenen was er, buiten het bekende lawaai van de naburige sportschool, geroezemoes bij Michiel Landman, zijn tegenstander Leo Kotchiev bleek al verdwenen. Wat bleek nu? Michiel had, waarschijnlijk tot zijn eigen grote verbazing, al gewonnen van de 3-voudige ex-Pionierkampioen! Leo was al heel snel een stuk kwijtgeraakt en zijn verdere positie was ook niet meer florissant, hij had dus opgegeven en was spoorslags naar huis gegaan.
Fred van Wieringen en Bonne Faber waren, waarschijnlijk met dezelfde snelheid als Leo zijn stuk kwijtraakte, al uit hun theorie geraakt en dus op eigen kracht aangewezen. De partij draaide vooral om verzwakking van pionnen, wat Fred zodoende een geïsoleerde e-pion opleverde. Er werden nog wat stukken geruild en een remiseaanbod gedaan, wat werd geaccepteerd.
Ernst-Jan Pluim Mentz deed tegen Jan van Huizen wat er van hem werd verwacht. Niet spelen op mogelijke tactische grapjes, nee, hij richtte vanaf het begin zijn pijlen (of waren het pionnen?) op de zwaktes in Jan's stelling. Die strategie loonde want er mocht een nieuw punt voor hem worden bijgeschreven.
Ook Leo Stelloo was goed in vorm. Tegenstander Frits van der Veeke had er zijn handen aan vol. Hem werd een stuk aangeboden, wat echter, bij aanname, ternslotte een open koningsstelling en een kwaliteit zou hebben gekost. Frits probeerde dus wat anders, nu echter dreigde Leo mat op de achterste rij. Dat wist Frits niet meer te voorkomen.
Wim den Heijer was ook een stuk kwijtgeraakt tegen Wim Noordermeer. Maar hij had wel verbonden vrijpionnen (c- en d) op de zesde rij weten te krijgen, wat wel eens partijwinst op kan leveren. Maar Noordermeer had te veel verdedigend materiaal in de buurt, zodat het plannetje van Den Heijer geen doorgang kon vinden en hij dus geen punten kon scoren.
De goede vorm van de laatste tijd lijkt Dik Roeffel verlaten te hebben. Tegen Tim van der Hart verspeelde ook hij een stuk. Dik trachtte daarna nog wel ijzer met handen te breken, Tim liet zich het punt echter niet meer afnemen.
Nog een verrassing leek er aan te komen aan het bord van Arie Bliek en Trudy Angeneind. Arie werd met de rug tegen de muur gedrukt en hij leek puntloos naar huis terug te moeten. Trudy wilde het blijkbaar echter te moeilijk doen want waar ze simpel een stuk had kunnen winnen leek het haar beter dit stuk niet met een pion te slaan maar met een toren. Nog bleef Arie in de problemen en opnieuw had hij geluk omdat Trudy mat in één overzag. Als toppunt van triestheid verspeelde ze ook nog eens haar dame.
Heel wat moeite moest Frans Troost er voor doen om Ger Croonenberg een punt afhandig te maken! Zijn daadkracht leek zelfs in remise te verzanden (wat Ger ook aanbood) maar dankzij het totaal overbodig openen van de h-lijn door zijn tegenstander kon Frans de dame van Ger buitmaken. Daarna was het punt vrij snel binnen.
Vanaf het begin had Alex van Wieringen zitten worstelen tegen Jan van Dam; hij wilde ook tegen de toppers van de club een goede score proberen neer te leggen. Maar in plaats van het krijgen van een leuke stelling moest hij steeds toezien hoe zijn positie slechter werd. Jan wist met een toren binnen te dringen en kon daarna, langzaam maar zeker, de winst naar zich toe te trekken.
Tenslotte moest Jan Straatman het dipje in zijn score van de vorige ronde weer recht proberen te trekken tegen Jan van Baardwijk. Dat ging niet al te makkelijk, ook echter Van Baardwijk kon niet de juiste weg vinden. Zou het dus remise worden? Nee, ergens werd blijkbaar de beslissende fout gemaakt en Straatman mocht toch weer een punt scoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten