Die bekercompetitie van deze avond was een interessant gebeuren en gaf nog eens een blijk van de sterkte van Timo van Kesteren. Hij had tegen Maurits Leentvaar geloot en mocht met de zwarte stukken beginnen. Ook had hij hierbij eigenlijk een redelijk nadeel van zijn goede externe presteren in het vorige seizoen, waardoor hij een heel hoge rating had gekregen. Dat merkte Maurits bij het spelen aangezien de bedenktijden voor bekerpartijen middels beider actuele rating worden vastgesteld en daardoor kreeg Maurits flink wat meer bedenktijd toebedeeld. De eerste partij werd "buiten beeld" gespeeld en het punt daarvoor ging naar Maurits. In de tweede partij werd Timo ook in het nauw gebracht en had Maurits het misschien op zeker moment kunnen winnen door een toren op de onderste rij te slaan met zu-ijn dame. Maar hij wilde het mooier doen en achtervolgde de witte koning met die dame maar de koning kon achter de nog aanwezige zwarte pionnen op de damevleugel kruipen en daar ook nog door de dame beschemd worden. Nu bleek Maurits het niet meer te zien zitten en hij gaf op zodat de stand 1-1 werd en er middels snelschaken een beslissing moest worden gevonden. Vreemd genoeg eindeigden de eerste beide partijen ook in dezelfde winst als de reguliere partijen dus ook in 1-1. In een dergelijk geval mogen de spelers kiezen hoe ze verder willen spelen. Ze mogen kiezen voor het z.g. Armageddon, wat betekent dat dan de witspeler 6 (zes) min. bedenktijd en de zwartspeler krijgt 5 (vijf) min krijgt. Wint wit deze partij, dan gaat hij verder, in alle andere gevallen gaat zwart verder. Voor de kleurverdeling in de Armageddonpartij wordt vooraf geloot. Beiden kozen echter voor de andere mogelijkheid, om onder dezelfde condities als de eerste beide snelschaakpartijen verder te spelen en daardoor kwam de z.g. sudden death in beeld, dus wie als eerste een partij zou winnen die zou doorgaan. En dat bleek Timo te zijn, die met snelschaken bijna zijn normale niveau wist te halen en dus doorgaat naar de volgende ronde.
Bij de verdere interne competitie staan Peter Leentvaar en Amine Mahjoubi hoog op de ranglijst en dat mochten ze deze avond tegen elkaar bewijzen. Daar waren ze relatief snel mee klaar, zodat hoe het ging ook "buiten beeld" gebeurde. Wel in beeld kwam de uitslag en dat werd remise zodat ze hun hoge plaatsing beiden vasthielden. Dan weer een test voor Jan van Huizen en deze keer was het tegen aloude concurrent Jan van Dam. Beiden dachten lang en nauwkeurig na over hun zetten maar Jan van Dam leek daar net iets meer moeite mee te hebben dan zijn tegenstander zodat hij aan het einde van de avond minder tijd op de klok over had. Qua stelling leek Jan van Huizen net iets meer in de aanval te zijn, wat te zien was aan zijn daden langs de a-lijn, die hij volledig open kreeg en met de dame bezette. Maar die dame moest noodgedwongen haar heil elders zoeken (een beetje à la Pieter Omtzigt!?) en nu ging ze zich richten op het centrum, waar de d-pion van Jan van Dam ook graag de nodige steun van de collega's wilde hebben. Die steun kwam er een beetje van de a-toren. die een plekje op die a-lijn in ging nemen maar daar wist Jan van Huizen toch wel raad mee. Hij veroverde op zeker moment die d-pion en dat wist Jan van Dam niet meer voldoende te verdedigen, mede omdat zijn klok zo langzamerhand met de laatste minuut bezig was. Dat bracht hem, gezien zijn lichaamstaal, enige stress toe, wat tenslotte ook tot verlies van de partij leidde. Jan van Huizen is dus helemaal terug waar hij vroeger ook was en staat nu zelfs even bovenaan de lijst. Overigens waarschijnlijk wel door de afwezigheid van een paar sterke spelers. Thomas Ammerlaan kreeg een relatief makkelijke avond tegen Dennis de Graaf. Dat leek er mede door te komen dat Dennis zichzelf een beetje voorbij aan het lopen was. Hij offerde namelijk een stuk om een stuk van Thomas dubbel aan te vallen maar leek de reden waarom hij dat offer had gedaan even vergeten te zijn zodat Thomas "gratis" een stuk voor kwam te staan. Zoiets kun je dan verder wel aan Thomas over laten. Hij maakte het nog mooi af door met dame en toren de koning van Dennis rij na rij naar de rand te drijven, met onderweg nog een toren in de aanbieding, maar wel mat tot gevolg. In de aanhef is al aangegeven dat de opkomst oneven was en daarom stak Leo Stelloo zijn vinger op om tegen De Pionier te spelen (Thijs van Dam was niet aanwezig en dat scheelde voor Leo wel een slok op een borrel om de vinger op te steken!?). Een beetje tegen zijn gewoonte in gebruikte Leo minder tijd dan de tegenstanders, wat misschien mede kwam door op een gegeven moment langere pauze voor er weer een tegenstander aan het bord verscheen. Tenslotte wist Leo de stelling zo moeilijk te krijgen dat het voor die tegenstanders onmogelijk bleek de positie nog verder te spelen zodat er werd opgegeven en Leo zich nu duidelijk in de top-10 van de ranglijst bevindt.
Julian Krabbendam moest meer moeite doen tegen Albert Schaefer dan van te voren werd verwacht want Albert verdedigde zich goed tegen de aanval van Julian. Toch kwam het krachtsverschil later wel tot uitdrukking, wat tenslotte tot verlies voor Albert leidde. Jacques Kokshoorn kreeg weer eens te maken met Bonne Faber, die, net als anderen, Benjamin had getrotseerd om te komen schaken. De partij onwikkelde zich middels een fianchetto aan beide kanten en relatief in spiegelbeeld:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten