HHC r.5

Bij deze aflevering worden ook de nieuwe reglementen betreffende het puntensysteem in werking gebracht. Dit geeft een iets andere kijk op ieders plaatsing. Verder werd er ook nog een loting voor de bekercompetitie gespeeld. Er zijn echter nog heel wat te spelen.

Die ene bekerloting ging deze avond tussen Thomas Ammerlaan en Amine Mahjoubi. Eerstgenoemde heeft daar enkele opmerkingen over ingestuurd: In de eerste partij stond ik redelijk snel gewonnen. Amine had zijn dame op d2 gezet om een pin van de loper tussen het paard op c3 en de koning op e1 te breken, maar na Pe4 kon hij dat beter niet doen. Desalniettemin won ik alleen een pion, mede omwille van mijn lage tijd. Even later zag ik een manier om een tweede pion te winnen maar besloot om eerst een schaakje met mijn toren te geven. Dat had ik beter niet kunnen doen, sinds niet veel later deze toren vast stond. Ik verloor dus een kwaliteit en het eindspel zag er niet goed uit voor mij. Helaas voor hem zag Amine later niet, dat zijn toren werd aangevallen door mijn paard en dus verloor hij een volle toren en stond ik een paard voor. Twee zetten later gaf hij op.

De tweede partij verliep een stuk beter voor mij. Nadat ik opende met b4 had Amine niet een goed idee van wat hij moest spelen. Na 3 zetten won ik een pion. Niet veel later werden dat twee pionnen en uiteindelijk werd het zelfs acht pionnen tegen drie. Amine probeerde nog mijn koning aan te vallen met zijn torens en dame, maar dat werd met weinig moeite verdedigt.

Uiteindelijk gaf hij mat in twee weg en dus won ik ook de tweede partij.

De eerste partij van de huishoudelijke competitie ging tussen Jan van Dam en Leo Stelloo. Leo was, door enkele goede zeges, in de top-10 terecht gekomen. Daar trof hij, waarschijnlijk tot zijn spijt, Jan tegenover zich. Maar hij kweet zich redelijk van die taak, hoewel hij daarbij wel enkele pionnen kwijtraakte. Dat had tot gevolg dat Jan kon opmarcheren met zijn pionnen, gesteund door de koning. Dit betekende promotie van één van die pionnen en - hoewel Leo nog zijn uiterste best deed ook een dame te halen - tenslotte partijwinst door Jan. Albert Schaefer kreeg Jan van Huizen tegenover zich. Jan wist een iets betere stelling voor elkaar te krijgen maar Albert deed ook wel enkele duiten in het zakje. Hij wist een half open h-lijn op het bord te krijgen maar kreeg geen kans dat uit te buiten. Tenslotte zette Jan hem zodanig onder druk dat hij het maar het verstandigst vond de partij op te geven. Hierdoor is Jan weer zo'n beetje op de plek, waar hij eigenlijk thuishoort, gekomen en zal dus meer te maken krijgen met tegenstanders van zijn eigen oude niveau. Duncan Peltenburg kreeg te maken met één van die tegenstanders, met Jaap Santifort. Duncan wist daarbij een mooie positie op te bouwen en Jaap leek het daar enigszins moeilijk mee te hebben. Gelukkig voor hem kon Duncan niet de zetten vinden die hem de winst konden brengen. Jaap probeerde nog iets op de koningsvleugel maar ook hij kon daar geen potten breken. Met een enigszins benepen stem - gezien het krachtsverschil tussen hen beiden - bood Duncan toen remise. Dat aanbod accepteerde Jaap met de opmerking "dan krijgen we tenminste nog twee punten". Wat de partij tusen Jacques Kokshoorn en Peter Derrez betreft lijkt e.e.a. een beetje op de vorige partij. Ook hier werd de uitslag namelijk remise. De derde al voor Peter, die daardoor op het predikaat remisekoning afstevent. Er is een elftal met één keer remise en daar staat Peter dus boven.

Michael Smalheer kreeg te maken met Dennis de Graaf en kon maar niet de voor winst benodigde zetten vinden. Dat kon Dennis wel en zo won hij deze partij.

De laatste partij was tussen Bonne Faber en Frits van der Veeke. Daarbij had Bonne eigenlijk alle geluk van de wereld, zoals later zal blijken. Hij wist in eerste instantie niet de beste zetten te vinden zodat al zijn stukken op een kluitje kwamen te staan:

De laatste zet van wit was Pge2 en nu, na Kb8 kwam de poging f4 om daar munt uit te slaan,middels het idee ...;exf4 - Lxf4 maar Frits speelde Ph5. Nu meende Frits een opening te krijgen met ...;Lc5 - Lxc5; bxc5 - b3;Db6 maar door - Pa4;Dc7 verloor hij een pion. Enkele zetten later was de volgende stelling ontstaan:

Hier speelde Frits ...;Td6 en had Bonne groter voordeel kunnen behalen met - Txf6;Pxf6 - Dxe5;Dc7 - Pxb7;Kxb7 - La6+;Kxa6 - Dxd6;Dxd6 - Txd6;Pxe4 - Te6. Het slaan op f6 had hij wel gezien maar na Dc7 had hij het vervolg niet gezien. Dus met de veiligheid voor ogen speelde hij hier weer Pa4. Er werd nog wat materiaal afgeruild totdat de volgende stelling op het bord kwam:

Hier speelde Bonne nietsvermoedend Dd4 om dameruil te krijgen maar schrok zich een hoedje toen hij zag dat Frits ...;Pg3+ kon spelen en zo de dekking van de dame weglokken, dus dameverlies. Het werden voor hem enkele minuten onder hoogspanning maar Frits speelde tenslotte ...;Pf4, zodoende zelf de dame weggevend! Voor Bonne, die al helemaal voor zichzelf had uitgemaakt na Pg3+ te zullen opgeven was dit een opluchting van jewelste. Maar achteraf was Pg3+ nog niet zo'n ramp geweest en was het na - Kh2;Pxe2 uiteindelijk een kwestie van dame en 6 pionnen tegen toren en 4 pionnen kunnen worden. Maar Bonne voelde zich toch een beetje de koning te rijk!

Dit brengt een nieuwe tussenstand. Let dus op de nieuwere puntentoekenning!

Dit alles brengt de volgende tussenstand (let dus op de nieuwere puntentoekenning!)