HHC ronde 4

Onder het geweld van de RSB-competitie was er ook een aantal leden die een interne partij speelden. Jammer genoeg was het aantal weer eens oneven. Wim Noordermeer maakte daar gebruik van om naar huis te gaan en voetbal te kijken.

Er is ook een begin gemaakt met de bekercompetitie. Te beginnen met de bekercompetitie, waarin nu ook een voorronde was ingevoerd. De precieze indeling daarvan is overigens te vinden onder het kopje "interne beker competitie". De enige partijen die daarvoor werden gespeeld gingen tussen Hans van Calmthout en Jan van Baardwijk.Beiden bogen zich diep over het bord en brachten daar interessante zetten op aan. Helaas voor Jan waren de zetten van Hans iets meer voorzien van enige peper, wat tenslotte leidde tot het winnen van beide partijen door Hans, zodat hij doorstroomt naar de eerste ronde. In die eerste ronde werd ook al een tweetal lotingen gespeeld. Daar kwamen om te beginnen Peter Derrez en Leo Stelloo al tegen elkaar uit. Bij de IBC wordt de verdeling van de bedenktijden gedaan op basis van ieders (geschatte) rating en dat viel uit in het voordeel van Leo. Aangezien Peter zichzelf een poos op non-actief had gesteld op schaakgebied telde dit enigszins dubbel in Leo's voordeel. Dat kwam ook wel tot uiting in beide partijen, die Leo beide wist te winnen. Als derde loting konden de partijen tussen Duncan Peltenburg en Albert Schaefer worden gespeeld. In de eerste daarvan leek Albert met open ogen in de fuik te lopen die Duncan had opgesteld. Dit betekende dus verlies voor hem. Maar in de tweede partij rechtte hij zijn rug en kwam eigenlijk steeds beter te staan. Dat wist hij ook tot het einde van de partij vol te houden, wat hem dan ook de winst bracht. Volgens de reglementen moet er dan gesnelschaakt worden maar daar had Albert geen enkele zin in. Dus gaf hij zijn mogelijkheid om naar de tweede ronde te gaan op en gunde die plek aan Duncan.

Voor de verdere partijen in de competitie bleek het een voorrecht te zijn als je met de witte stukken mocht spelen want alle zes partijen werden door de witspeler gewonnen! Als eerste lukte dat aan Peter Leentvaar, die eigenlijk in een soort van schaakspagaat kwam te zitten. Hij is namelijk dubbellid van zowel Spijkenisse als van De Pionier, terwijl zijn zoon in het eerste van De Pionier meespeelt. Volgens eigen zeggen maakt hij zich daar niet zo druk om, deze avond was in ieder geval zijn partij tegen Julian Krabbendam voor hem van groter belang. Hij wist daarin de koningsstelling van Julian behoorlijk onder druk te zetten. Julian leek op een gegeven moment een mogelijkheid gevonden te hebben om aan die druk te ontsnappen maar het laatste flintertje er van werd hem tenslotte toch noodlottig met dus verlies als eindresultaat. Het is nog steeds een vrag wat Amine Mahjoubi nu eigenlijk waard is achter het bord. Vorige week wist hij een prima remise te krijgen tegen Maurits Leentvaar en nu mocht hij het proberen tegen Wilco Baartmans. Je ziet hen beiden trouwens over hun notatiebiljet gebogen op de startfoto. Amine bleek goed opgewassen tegen Wilco en sloot de avond af met een winstpartij. Ook Michiel Landman had er zin in. Tegenstander Jacques Kokshoorn ook wel maar Jacques wist dat niet uit te drukken in de score. M.a.w., ook hij verloor een partij met zwart. Bij de ledenvergadering had Jan van Huizen al acte de présence gegeven en dat wilde hij graag voortzetten in de competitie. Daarvoor kreeg hij Bonne Faber aan de andere kant van het bord en het virus bleek zijn achaakprestaties nauwelijks aangetast te hebben. Zijn eerste zet was meteen al verrassend voor Bonne en hij speelde bijna steeds zetten die de plannen van Bonne dwarsboomden. Met zijn vijftiende zet legde hij de eerste steen voor wat er even later aan ging komen:

In bijgaande positie was dat 15. Tad1 en daar kwam Bonne met 15. ...;Dd5 al een beetje aan tegemoet. Het vervolg was eigenlijk nog slechter: 16. Pxc6;Pxc6? en Bonne had, na 17. Pb3 nog steeds niets in de gaten en mocht, met het hoedje dat hij zich schrok na 17. ...;Le7 18. Lxh7+, overpeinzen of hij een dame en een pion tegen een loper en een toren nog voldoende vond om verder te spelen. Dat vond hij niet en dus gaf hij de partij op. 

Timo van Kesteren kende een slechtere start van zijn seizoen met de eerste beide partijen verloren. Dus bungelde hij bijna onderaan de ranglijst. Daardoor werd hij nu ingedeeld tegen Frits van der Veeke, tegen wie hij normaliter wel opgewassen zou moeten zijn. Maar Frits kan soms best wel verrassend uit z'n hoek komen. Dat lukte deze partij niet, althans, Timo wist alles op te vangen. Dat leverde hem nu de partijwinst op tenslotte. De laatste huishoudelijke partij deze avond ging tussen Dennis de Graaf en Ellen Akershoek. Ellen zou wel graag een partij niet willen verliezen en was daar al enkele keren vrij dicht bij geweest. Maar steeds op het moment supreme wist ze de goede zetten niet te vinden. Dennis daarentegen is een speler, die regelmatig met gedurfde zetten op het bord komt. Vaak gaat hij daarbij dan net te ver, wat dan partijverlies betekent. Nu echter lukte het hem prima en wist Ellen weer niet de goede zet te vinden, wat dus verlies betekende.

Dit alles levert weer een nieuwe tussenstand op.