HHC r.18

De top van de club was afwezig - misschien mede dankzij het Tata-Steel schaaktoernooi - dus het woord aan de subtop. Onverwacht kon ook de tweede ronde van het bekertoernooi worden afgesloten. Als het goed is begint de derde ronde meteen in februari. Helaas weer oneven, op de foto zie je al iemand wachten op de eerste tegenstander.

Dik van der Pluim had zijn fysieke problemen weten te overwinnen. Hij kwam dus weer schaken en kon direct in actie komen voor de beker. Ook tegenstander Albert Bijzitter was namelijk aanwezig. Van de beide gespeelde partijen is jammer genoeg nauwelijks iets gezien om ter zake kundig commentaar te geven. Uit de 2-0 uitslag valt echter wel op te maken dat Dik naast zijn lichamelijke problemen niet ook nog verstandelijke heeft overgehouden! Zal hij in de volgende ronde ook opgewassen zijn tegen Thomas Ammerlaan?

Bovenaan de subtop komen we Jan van Huizen en Maurits Leentvaar tegen. Opvallend daarbij was toch wel, dat Jan zijn zwartveldige loper direct afruilde tegen het koningspaard van Maurits zonder dat de loper al bij het spel betrokken was geworden. Ook werd die loper niet aangevallen, zodat Maurits "gratis" het loperpaar in z'n schoot kreeg geworpen. Hij fianchetteerde later zijn zwartveldige loper, die later een heel belangrijke rol zou gaan spelen. De verdere partij werd in eerste instantie een kwestie van elkaar aftasten en daar hield Jan mooie verbonden pionnen op de b- en c-lijn aan over. Toch kon hij daar niet lang genoeg van genieten. Maurits wist de b-pion namelijk op te ruimen maar de c-pion wist dreigend richting c8 op te stomen. Nu echter, zonder die pion aan te vallen, gaf hij schaak op b1 en Jan kon kiezen tussen weglopen met z'n koning naar h2 of tussenplaatsen van de loper op g2, die een ondersteunende rol voor de c-pion zou kunnen spelen. Jan koos, na lang nadenken, voor de tweede optie, wat ook wel het beste was, anders was hij mat gegaan dankzij die gefianchetteerde loper. Nu werd enkele zetten later de vrede getekend met dus een remise.

De partij van zijn zoon Tim werd bekeken door Fred van Wieringen, die daar het volgende over had te zeggen: Tim van Huizen en Martijn van Dam speelden het jeugdtempo. De partij was na een uur al klaar. Tim kon een stuk pakken en Martijn kon dat niet terugpakken. anders stond hij schaak. Partij direct over. Een interessante partij deze avond was die tussen Julian Krabbendam en Hans van Calmthout. Julian en vooral Hans weten veel van de openingstheorie. Julian probeerde dit op de koningsvleugel maar dat lukte niet echt. Han profiteerde van de zwakheden in de stelling en kwam met zijn toren met schaak op f2 binnen. Hans sloot hierbij de weg af van de koning. Julian kreeg ook aanval via de damevleugel met diverse pionnen en de andere toren. Enige tijd later kon Julian schaakmat niet meer afwenden. Sheila de Jonge (secretaris) en Fred van Wieringen (voorzitter) wilden laten zien wie de beste in het bestuur was. Het ging gelijk op, al drong Sheila wel wat aan met een matdreiging. Fred kon dit met zijn paard verdedigen. Hij wist een ongedekte pion te slaan. Verder ging de strijd om het centrum. Met paard naar f3 verloor Sheila een stuk en de partij. De voorzitter was dus de sterkste, haha.

Je hebt hem al op de bijgaande foto kunnen zien. Wilco Baartmans werd aangewezen om tegen alle verder aanwezige Pioniers te spelen en die Pioniers deden het niet al te goed. Tenminste, Wilco wist, relatief snel, de partij te winnen.

Bonne Faber leek aangestoken te zijn door het rapidvirus tegen Frits van der Veeke. Want hij speelde zijn zetten sneller dan Frits, die normaliter ook geen langzame speler is. Snel spelen is op zich ook geen schande maar als je de risico's die de zetten opleveren niet tot en met incalculeerd dan moet er ergens wel iets fout gaan. Dat gebeurde ook in bijgaande positie, waar h4 de pion op f4 kost. Maar Bonne zag

dat niet en sloeg de loper. Nu kreeg Frits natuurlijk wel de halfopen h-lijn. Hij speelde - Ph2;Lh5 en daar was Bonne niet blij mee, hij wilde het paard toch wel weer terug hebben naar f3 en speelde daarom - Ld1 om de lopers te ruilen. Dat deed Frits niet, hoewel dat volgens de computer wel de sterkste zet zou zijn. Hij speelde het ook wel sterke ...;Pe7. Om hem "te dwingen" af te ruilen speelde Bonne hier nu - Lg4. Maar Frits liet zich niet dwingen en speelde zijn dame terug naar d8. - Lxh5 was nu de beste zet, Bonne wilde echter meer en daarom speelde hij - De2;g6 - Tad1 om meer druk op het centrum te krijgen. Beter zou - e5;Kf8 - Lxh5;Txh5 - Pg4;Tb8 zijn geweest. Na - Tad1 speelde Frits het vervelende ...;c6, daarmee een doorbraak in het centrum bemoeilijkend. Nog steeds was - Lxh5 het beste, Bonne wilde echter in het centrum doordrukken en speelde daarom - d5;c5 - e5;Kf8 - exd6 en Frits gaf, na ...;Pf5 een pion weg. Er volgde - De5;Th7 en nu speelde Bonne wel  - Lxh5, hoewel hij liever - Lxf5 had gespeeld. Dat was beter geweest, dan had er ...;Lxd1 - Lxg6;fxg6 - Txd1;Dd7 - Pf3 kunnen volgen met goed spel voor wit. Maar, zoals al aan het begin van deze analyse gezegd, gevolgen overwegen was er nauwelijks bij voor Bonne. Daarom raakte hij die pluspion weer kwijt na - Pg4; Dxd6 - Pf6;Th4 maar won hem weer terug met - Dxd6+Pxd6 - Pd7+;Kg7 - Pxc5. Frits zag nu kansen met ...;Tah8 - f3 (gericht tegen een evt. ...;g4);Pf5 - d6;Pe3 en weer sloeg het rapidvirus toe. Bonne speelde - Td2, waar hij - d7 had moeten spelen. Frits zag kansen na ...;Pxg2 - Txh2;Txh3 en opnieuw sloeg de angst toe bij Bonne wegens een mogelijk ...;Txf3. Daarom speelde hij - Kf2;a5 - Txg5 en je geloofd het nauwelijks, hij kon, na nogmaals het rapidvirus bij Bonne, remise afdwingen in deze

stelling middels eeuwig schaak. Voortaan dus beter opletten, Bonne!

Rik Verheij kwam tegen Leo Stelloo te spelen en Rik wist materiaal te verdienen. Hij stond met twee torens op de d-lijn en won daarmee een stuk op d8 (toren tegen toren en loper). Maar Leo had nog drie verbonden pionnen op de damevleugel tegen twee van Rik en zou daar misschien nog iets mee kunnen uitrichten. Het lukte Rik echter om die dreiging te elimineren. Hij wist nu met zijn f-pion op te stomen naar f8 en haalde daar dus een dame mee. Leo had nog een dubbelpion op de h-lijn, die afgestopt werden. Na die promotie stond Rik gewonnen, alleen wilde Leo dat nog niet erkennen. Dus speelde hij nog door en zou tenslotte op tijd verloren hebben, ware het niet, dat Rik hem net daarvoor mat zette. Jacques Kokshoorn was tegen Baris Kinis ingedeeld en speelde een sterke partij tegen een slim verdedigende tegenstander. Hij wist hem zo ongeveer op te sluiten op de beide achterste rijen maar moest nog wel alles uit de kast halen om het punt binnen te slepen. Uiteindelijk slaagde hij daar toch in.

Michael Smalheer mocht het opnemen tegen de sluwe Wim Noordermeer. Na een uur ging ik kijken en zag dat Michael een loper achter stond. Met deze voorsprong aan materiaal wist Wim meerdere pionnen te verschalken. Michael ging tot het einde door en gaf tenslotte op. Dan de partij tussen Hans Maagdenberg en Jan van Baardwijk. Hans wist een paard voor twee pionnen te ruilen en zette een aanval op. Hij zag niet, dat Jan zijn loper in één lijn met dame en koning kon zetten. Dat betekende dameverlies en ook dat van de partij. Duncan Peltenburg wilde tegen Kees Breen een goed resultaat boeken. De opening was goed en het werd spannend in het centrum. Na een afruil van stukken drong Kees de verdediging van Duncan binnen en wist met een pionzet de toren van Duncan te isoleren. Deze toren kon niet meer worden gered. Duncan zette alles op alles om met zijn dame en loper de koning van Kees mat te zetten. Dat lukte niet maar Duncan kon constant schaak blijven geven, dus werd er tot remise besloten.

Weer dank aan Fred van Wieringen voor zijn commentaar bij een aantal partijen! Nu kan er dus een nieuwe tussenstand worden gegeven.