Een drukke avond, vooral extern. Met het debuut van het derde team, dat na drie seizoenen afwezigheid weer opnieuw was ingeschreven. Voor beide teams zou een overwinning enige ruimte geven. Maar dankzij die externe beslommeringen was er maar weinig ruimte voor interne partijen. Weer een oneven aantal en iemand ging dan liever weer naar huis.
Ellen Akershoek was helemaal uit Ouddorp naar de club gekomen, toen ze echter hoorde dat het oneven was ging ze toch liever weer naar huis.
Het verhaal over deze wedstrijd is trouwens gelardeerd met opmerkingen van Wilco Baartmans. Het nieuwe derde team probeerde - onder leiding van wedstrijdleider Sheila de Jonge - de eerste punten van het nieuwe seizoen binnen te halen. Het was de tweede ronde van de competitie in klasse 4A al maar omdat het team de eerste ronde vrij was geweest (een oneven aantal in de groep) werd nu pas het debuut gemaakt. Al relatief snel kwam het eerste punt binnen dankzij teamleider Wilco aan bord 5. Hij had een tegenstander, die verbaasd was toen hij Wilco's dame bedreigde met een toren en Wilco die dame gewoon sloeg met die dame. Want hij had overzien, dat de enige verdediger van die toren gepend stond. Hiermee won Wilco dus een toren en enkele zetten later ook de partij en kreeg zo een prima gelegenheid wat meer over de andere partijen te vertellen. Helaas werd hierna de stand weer gelijk getrokken dankzij Bonne Faber aan bord 1. Hij speelde tegen iemand met een bijzonder lage rating, vooral gezien de ophoging van de ratings van de laatste tijd. Zelfs als men hem daarbij vergeten zou zijn valt het niet echt te rijmen met zijn speelsterkte. Desalniettemin wist hij goed partij te blijven geven. Het leek een kwestie te worden van wie de eerste fout zou maken en dat werd Bonne in dit geval. Hij opende enigszins onnodig de f-lijn en ook de diagonaal a1-g7. waar aan de a-kant er van de witte witveldige loper zich bevond en aan de andere kant de zwarte koning. Daar werd gretig gebruik van gemaakt, vooral door het plaatsen van de loper op d5, waardoor de a-lijn werd verzwakt. Maar het ergste moest nog komen voor Bonne. Hij had een z.g. losse pion gekregen op b5. die nu aangevallen ging worden door de witte dame. De pion werd nog gedekt door een loper, maar in een soort van black-out speelde Bonne die loper naar e6 om te proberen het loerende gevaar van de witte loper op d5 de kop in te drukken. Uiteraard werd nu de pion op b5 geslagen en met een pion achterstand en een vrije b-pion tegen wist Bonne het niet meer te bolwerken en kon een aantal zetten later opgeven. Gelukkig speel je dus in een team en kunnen de anderen de zaken proberen recht te trekken. Dat gebeurde dan eerst aan bord 2 bij Wim Noordermeer. Is het een voordeel als je de opening, die je zelf graag met zwart speelt, tegen je krijgt als je wit hebt? Dat had er alle schijn van als je de partij van Wim bekijkt. Langzaam maar zeker wist Wim het beste van de partij naar zich toe te trekken, hoewel dat niet zonder horten en stoten ging. Maar Wim nam het centrum in beslag en wist dat langzaam maar toch wel zeker uit te bouwen. Dit had tot gevolg, dat zijn tegenstander zich figuurlijk steeds meer achter z'n oren ging krabben. Dat ging tenslotte over in een toch wel verdiende winst voor Wim! En het ging verder voor het Pionierteam, aan bord 3 wist ook Bart Westdijk een punt te scoren. Hier werden agressief stukken geruild. Toen Bart op een gegeven moment weer een ruil aanbood die er voordelig voor hem uitzag nam deze dat aan. Maar het bleek toch anders te zijn, even later verloor hij hierdoor een toren, zodat hij kort erna op kon geven. Maar ook de tegenstanders beten van zich af want, hoewel Franka de Jong een prima partij speelde aan bord 8 ging het toch niet goed voor haar. Ze wist namelijk aan het einde van de partij een matcombinatie in vier zetten te maken maar verloor daarbij de veiligheid van haar koning uit het oog en overzag zodoende mat in één voor haar tegenstander. 3-2 dus. Het werd weer gelijk getrokken aan bord 7 bij Michael Smalheer.
Ook hij deed zijn uiterste best om er toch iets moois voor zijn team van te maken maar hij kreeg te maken met een tegenstander, die de stelling net iets beter in z'n greep had en er dus 3-3 van wist te maken. Het bleef gelijk op gaan, hoewel Baris Kinis aan bord 6 een beetje in moeilijkheden leek te komen. Hij kreeg te maken met een aanval met twee torens op zijn koningsstelling maar dat wist hij net allemaal te keepen. Dat kepen kostte hem wel veel tijd en hij leek dan ook op tijd te gaan verliezen. Wie schetst dan echter de verbazing toen hij een remiseaanbod kreeg. Gezien de stelling leek het dan ook het verstandigst het aanbod aan te nemen, wat Baris dan ook deed met nu 3½-3½ als tussenstand. Dan moest de partij aan bord 4 de beslissing brengen, waar Leo Stelloo speelde.
Ook hier leek de bedenktijd een beslissende rol te gaan spelen, Leo stond als zo vaak achter op de klok. Z'n tegenstander leek hem in een houdgreep te hebben op de koningsvleugel, waar hij met een toren binnenviel op g1. Leo kon nog net ontsnappen naar e2. Zijn tegenstander leek een beslissende aanval ,et zijn dame in te gaan zetten en speelde daarom die dame van b7 naar c7 om via h2 binnen te vallen. Maar daarbij overzag hij één ding (of hij overschatte z'n aanval) want die dame had wel een paard op b3 gedekt. Die dekking werd nu dus opgeheven en na ampele overweging besloot Leo dat paard te slaan met zijn dame en kwam nu dus een stuk voor te staan. Maar hij moest nog wel terdege uitkijken voor de aanval op zijn koningsvleugel. Dat deed hij met het geven van schaak met zijn dame op d3 en het leek de tegenstander het verstandigst de toren van g1 terug te halen naar g6. Nu liet Leo zijn paard de stelling binnen galopperen en dat paard ging even later die toren op g6 aanvallen. Dat werd de tegenstander te veel van het goede, hoewel hij nog wel even in troebel water wilde vissen door remise aan te bieden. Dat ontlokte Leo, die daarmee de 4-4 afwees, de opmerking: "Dat mag ik niet aannemen, anders krijg ik zo meteen klappen!"
Op dat moment had hij nog iets meer dan twee minuten op z'n klok tegen net onder de tien minuten voor de tegenstander. De uitslag valt te zien op het wedstrijdformulier:
De zelfde avond moest het eerste team in klasse 1A zo ongeveer het hele RSB-gebied oversteken voor een uitwedstrijd in Waddinxveen. Jaap Santifort stak mee over en doet verslag:
Op de vaste speelavond speelde het eerste team opnieuw een uitwedstrijd.
Ditmaal in Waddinxveen, dat de verste bestemming van dit seizoen is. De
reis ging voorspoedig voor de meesten, alleen Maurits kwam 15 minuten te
laat aan. Thijs was speciaal uit Antwerpen gekomen
om mee te spelen, hulde!
De partijen worden in volgorde van uitslag behandeld. Aan het achtste bord
speelde Jaap Santifort met zwart tegen Peter de Louw (1852). Het werd een
Siciliaanse partij, de hoofdlijn van de Najdorf. Zwart
staat een pion voor dankzij Lxg5+. Nadat de
witte koning een veld opzij is gegaan, speelde Jaap Pf6? Dat was een
mindere voorzetting. Beter was 0-0 of Pe5! Wit reageerde alert met Lxb5+ en het bord stond in vuur en vlam. Het bleek, dat de zwarte koning geen
tijd had om te rocheren en daardoor doelwit
bleef. Wit speelde erg agressief en goed. Daardoor moest Jaap de vlag
strijken op zet 26. 0-1 stond er op het scorebord. Daarna kwam de tweede
uitslag binnen. Tim van Huizen had remise gespeeld tegen Hans van Woudenberg
(1804). Kort daarop won Thijs van Dam aan bord 1 van Tjalling
Sybesma (1949) en de stand was weer in evenwicht 1,5-1,5. Thijs kwam
beter uit de opening en de tegenstander kon de verwrongen stelling niet
goed verbeteren. Maar daar wist Thijs wel raad mee. Aan bord 6 won Maurits Leentvaar vrij eenvoudig van Bert van der Knaap (1738).
Maurits had al een pion voorsprong en daar kwam nog een kwaliteit bij.
Maurits speelde snel op de afruil, zodat het voordeel steeds duidelijker
werd. De tegenstander wachtte dat niet af en streek de vlag. Voor het
eerst stond De Pionier voor in de tussenstand,
1,5-2,5. En het werd snel beter. Aan bord 7 had Jan van Dam zijn opponent, Willem van der Hoek (1756), redelijk in de tang. En in plaats van een plan te bedenken bleef de
tegenstander een beetje schuiven met de stukken. Daar wist Jan wel raad
mee. Hij won ook en daarmee werd de score 1,5 - 3,5.
De overwinning kwam in zicht voor het team! Jan van Huizen had aan bord
4 een winnende stelling tegen Wim Mulder (1837). Toch duurde het nog
een tijdje voordat Jan het winnende plan had gevonden. De tegenstander
werd steeds nerveuzer en moest iedere paar seconden
het zweet van zijn voorhoofd wissen met zijn zakdoek. Het was een witte
zakdoek, dus het was erg symbolisch. Opgave was het enige verstandige.
1,5-4,5 op het bord en de overwinning was een feit.
Er waren nog 2 partijen aan de gang. Onze kanonnen aan bord 2 en 3. Maar
het leek wel of hun kruit nat was want ze hadden het beiden moeilijk.
Thomas aan bord 3 speelde tegen Matthijs Groen (geen rating) en Thomas
had het lastig. Uiteindelijk kwam hij terecht
in een verloren eindspel met 1 pion achterstand. Maar in plaats van te
verdedigen koos Thomas de aanval. Iedereen die kon rekenen, zag dat
Thomas 4 tempi tekort kwam voor promotie van een pion. Toch speelde hij
het plan uit. De tegenstander had al een dame
gehaald en Thomas nog niet. Toch ging het pionnetje van Thomas door met
de opmars. Zou hij de overkant halen? Promotie kon niet omdat de dame
van de tegenstander het promotieveld onder controle had. Toch zette
Thomas door en promoveerde tot dame! De tegenstander aarzelde geen moment en sloeg de dame resoluut! Toen werd het stil…
Niemand zei wat. “Volgens mij sta je pat” merkte de tegenstander
teleurgesteld op. Thomas knikte met een glimlach: “Biertje?” Als laatste was Ernst Jan bezig aan bord 2 tegen Ruud Bosch (1925).
Beide spelers kennen elkaar door en door. Ruud, die ook in Brielle speelt
en regelmatig langs komt in Hellevoetsluis voor het zomertoernooi. De
partij werd een benauwde remise voor Ernst Jan
maar het meest opvallende was wel dat tot tweemaal toe de digitale klok
uitviel. Een rommelige start en uiteindelijk moesten ze met het 3e
exemplaar gaan spelen. Dat heeft natuurlijk invloed gehad op de partij.
Daarmee kwam de uitslag op 2,5-5,5 en heeft
De Pionier 1 de eerste matchpunten binnen. De verwachting is, dat De
Pionier 1 ergens in de middenmoot gaat eindigen. Degradatie en promotie
lijken onwaarschijnlijk. Maar je weet het nooit. Bekijk het eens op het wedstrijdformulier:Dan nog de huishoudelijke competitie. Daarvoor waren twaalf spelers beschikbaar, er was immers eentje naar huis gegaan. Gezien de drukte rond het derde team werd er weer weinig gezien van de verschillende partijen. De eerste partij ging daar tussen de runners-up Michiel Landman en Jan van Baardwijk. Jan lijkt weer in zijn tweede jeugd teruggekomen gezien zijn resultaten van de laatste tijd. En ook nu wist hij de partij winnend af te sluiten. Dan de spannendste partij van allemaal en dat ging tussen Hans van Calmthout en Martijn van Dam. Laatstgenoemde bleek weinig zitvlees te hebben, hij liep regelmatig rond door de zaal. Of dat de partij nog beïnvloed heeft is niet met zekerheid te zeggen. Wel dat het uiteindelijk remise werd. Reinier van der Wende en Albert Bijzitter hadden elkaar nooit eerder ontmoet achter het schaakbord. Een grote vraag dus hoe dit af zou lopen, vooral, omdat Reinier de laatste tijd wat steken leek te laten vallen. Ditmaal deed hij dat echter niet, hij mocht nu een punt rijker huiswaarts keren. Een grote verrassing kwam tot stand tussen Jacques Kokshoorn en Frits Wilschut. Frits weet zijn partij altijd wel goed op te zetten, helaas komt Klaas Vaak daarna meestal zand in z'n systeem strooien. Ditmaal echter was misschien het zand op, of Klaas strooide het de andere kant om. Kort gezegd, Frits won tot zijn eigen verbazing deze partij! Nu dan kijken naar de partij tussen Hans Maagdenberg en Julian Krabbendam. Julian heeft de noodkreet in vorige verslagen blijkbaar begrepen want hij stuurde enige informatie over deze partij in:Bij deze stelling geeft hij aan dat Hans zijn loper op h6 offerde voor 2 pionnen, een spannende zet die
zorgt voor een grote aanval. Ik accepteerde het offer en zo kwam zijn
dame op h6 te staan.
Na niet meteen de beste verdedigende zet, paard f8 te vinden na Dxh6 kwam
ik er later wel goed uit na een reeks goede zetten. Le5 zorgde ervoor
dat zijn dame alleen nog naar g5 kon. En zo kon ik zijn loper pakken met
dame neemt d5.Na dame neemt d5 kreeg ik een grote tegenaanval met schaakjes van de
dame op h1, h3, d3 en tenslotte weer op h3 . Dit is de slotstelling waar
Hans deze spannende aanvallende partij opgaf. Winst voor Julian dus. De laatste partij was die tussen Frits van der Veeke en Duncan Pellenburg, die inmiddels ook lid is geworden. Hopelijk heroverweegt hij die beslissing niet na dit verlies tegen Frits!
Ook nu weer een nieuwe tussenstand. Frappant daarbij is, dat er drie leden zijn met de voornaam Jan en ze staan momenteel na elkaar op de plekken 2,3 en 4! Maar er is altijd baas boven baas, ook in dit geval. Er staat iemand op plek 1 en die heet (Ernst) Jan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten