HHC r.6

Weer een drukke avond met opnieuw een belangstellende. Er konden liefst twaalf partijen worden gespeeld en er was een speler oneven. Tim van Huizen had blijkbaar geen zin om tegen alle anderen te spelen en/of hij wilde vroeg naar huis.

De toppartij ging ditmaal tussen de beide koplopers, Ernst Jan Pluim Mentz en Jan van Huizen. Het werd een voor beiden spannende partij en Jan wist lang stand te houden tegen de meervoudig clubkampioen. Maar aan het slot had Ernst Jan toch wat beter gekeken. Beiden hadden een vrijpion gecreëerd en Ernst Jan gaf daarbij een pion cadeau om zo snel mogelijk te kunnen promoveren. Promotie ging bij Ernst Jan met schaak en mat gepaard dus maakte Jan eerst een gaatje. Maar dat hielp niet meer en even later kon hij opgeven omdat zijn vrijpion middels een dameschaak kon worden geslagen. De kloof met de nieuwe nummer twee werd dus vergroot. Die nieuwe nummer twee werd Jan van Dam, die speelde tegen Jan van Baardwijk, Het werd een gelijk opgaande partij, waarbij wit van alles probeerde om zijn tegenstander een loer te draaien. Maar zwart wist steeds de goede zetten te vinden. Wit had eigenlijk het centrum in handen, zwart echter hield de d-lijn in een wurggreep, kon daar echter niet verder mee komen. Ook voor wit viel er verder niets te vinden, zodat Jan van Dam - na enige overweging - het remiseaanbod van zijn tegenstander accepteerde. Een partij, waarvan helaas niets werd gezien om commentaar op te leveren, was die tussen Albert Bijzitter en Michiel Lamdman. Wel werd de uitslag gezien en die was 0-1, waardoor Michiel op een gedeelde tweede plaats kwam, samen dus met Jan van Dam.

Een spannende partij kwam er tussen Fred van Wieringen en Thomas Ammerlaan. Beiden gaven er enig commentaar op, terwijl ook de computer informatie kan geven. Fred zei er het volgende over: Het werd een gevecht langs de e- en de f-lijn. Thomas had de pionnen op e5 en f5 staan terwijl Fred zijn pionnen op e4 en f4 had staan. Na een grote afruil bleven beiden met een paard en 5 pionnen achter. Echter stond een pion van Thomas alleen op e4. Fred zag geen kans om deze pion te pakken. Na een verplichte paardenruil werd de pion weer ondersteund door de pion op d5. Nadat Thomas eerder een remiseaanbod van Fred had afgewezen, werd het nu wel remise. Volgens Thomas ging het als volgt: een rare vorm van de Benoni waar ik zowel b5 als f5 heb gespeeld. Fred kwam dan ook beter uit de opening, zeker na mijn zet b5 op zet 12, en als hij op zet 16 Lg5 had gespeeld in plaats van Tb1 had hij misschien wel voor de winst kunnen gaan. Later in het spel kwamen we in een eindspel waar ik enige kansen had om misschien te winnen. Fred wist echter een paar goede zetten te vinden die de positie langzaam maar zeker naar een remise wist te brengen en dit was dan ook het resultaat. Volgens de computer - bijgaand de stelling voor ...;b5 van zwart - zou ...;exf4 - Lxf4;Lf5 - g4;Lxb2 - Dxb2;Lxe4

het beste zet zijn voor zwart. Maar ook ...;Lf5 - g4;Lxe4 is een goede optie. En inderdaad, - Lg5 is de betere zet. Enkele zetten later ontstond het volgende diagram, waar wit een beetje in de fout ging. Hij 

speelde - Te1 en kwam direct slechter te staan. Beter zou - Pxe5;Txe5 - b4;cxb4 - Txb4 zijn geweest met al meteen een remise-achtige stelling. Na - Te1 volgde ...;Ld4+ - Kh1;Txe1+ en zwart speelde nu ...;Pxe1, waar ...;Df5 - Dc4;Lxc3 - bxc3;Dxd5sterker zou zijn geweest. Nu werden even later de dames geruild en kwam de door Fred genoemde positie in beeld met dus voor beiden een paard en vijf pionnen. In deze stelling, met wit aan zet, lijkt een foutje snel gemaakt. Zwart moet niet te ver van de

witte vrijpion weglopen, terwijl wit niet naar voren kan met zijn koning. De remise is dan ook terecht.

Ook de partij tussen Martijn van Dam en Sheila de Jonge moet zonder commentaar blijven. Martijn wist tenslotte te winnen.

Hierna de beurt aan Bonne Faber tegen Julian Krabbendam en dit leek vrij snel de verkeerde kant uit te gaan voor Bonne. Julian kwam namelijk met een voor hem vrij onbekende opening op de proppen. Toch ging het vrij lang tamelijk gelijk op, totdat Julian met een mooie torenzet Bonne in grotere

moeilijkheden wist te brengen. In bovenstaand diagram speelde hij namelijk de vrij logische zet ...;Td4 en die toren bestreek belangrijke velden. Na - Lg3;Dd7 - Tb1 speelde Julian ...;La6 maar had hij veel beter de "vooruitziende" zet ...;Kg7 kunnen spelen. Nu kwam Bonne met het sterke Df3 en speelde Julian alsnog ...;Kg7 - h3 en overspeelde zijn hand door ...;Txc4 te spelen. Sterker was ...;e5. Nu wist Bonne met - Lf4 die mooie torenrij af te sluiten en kon de tegenaanval worden ingezet. Nu werd wel

...;e5 gespeeld maar kon Bonne met - Dg3+ goed aanvallen, hoewel eigenlijk - Lh6+ wat sterker is. De koning heeft maar één vluchtveld en nu komt de vraag voor wit wat, beter is - Lh6+ of - Tb8+. Ze lijken beide even sterk, Bonne koos voor het tweede. Van de vijf mogelijke antwoorden koos Julian nu voor  ...;Ke7 en met - Lh6 voerde Bonne de druk verder op. Maar dankzij enkele minder goede zetten

van wit werd de volgende stelling bereikt, waarin zwart weer wat teruggekrabbelt lijkt. Hier wist Bonne weinig beters dan - Db4 te bedenken. - Kg3 is iets beter. Hier raakt Julian opnieuw het spoor bijster. Hij speelt ...;e4+, waar dameruil de beste zet zou zijn geweest. Dat doet Bonne nu natuurlijk en hij wint meteen een pion op de volgende zet. Julian gaat met ...;Ta6 meteen ook op pionnenjacht, waar ...;f5 beter zou zijn geweest. Nu loopt Julian zonder meer in een matnet en even later is deze spannende partij geëindigd in winst voor wit.

De partij van Leo Stelloo en Michael Smalheer speelde zich in het begin af op de damevleugel. Daar wist Leo zijn twee lopers op het centrum te richten, waar twee pionnen over vooruit geschoven waren. Na een combinatie won Leo een loper en wist op f7 nog een pion te slaan. Michael kon daar verder niets tegenover stellen en gaf uiteindelijk op. De verrassing van de avond vond dan plaats aan het bord van Jacques Kokshoorn tegen Jaap Santifort. Jammer genoeg - maar ook wel logisch - heeft Jaap daar geen verslag van ingestuurd want hij heeft dus verrassend verloren. Hij speelt waarschijnlijk donderdag a.s. met het eerste mee, hopelijk doet hij dan wel verslag!? Dan Hans Maagdenberg en Wilco Baartmans. Na de opening trachtte Wilco het centrum te bezetten. Die strijd werd door Hans gewonnen. Hij kreeg de d-lijn in handen en toen werd de stelling van Wilco gekraakt. Na materiaalverlies hield Wilco het voor gezien. Hans pakte de overwinning. Baris Kinis had zijn vorm weer terug tegen Frits van der Veeke en wist de partij - misschien daardoor - te winnen. De andere Frits - Wilschut - werd op de nieuwe belangstellende, Duncan Pellenburg, losgelaten en hopelijk heeft Frits met deze partij de belangstelling van Duncan in de schaakvereniging niet de bodem in geslagen! Duncan bleef lang goed partij geven maar liet tenslotte zijn koning in een heel moeilijke positie brengen. Daarin wist Frits hem met enige moeite - vermoeidheid? - mat te zetten. De laatste partij ging tussen Wim Noordermeer en Ellen Akershoek. Ellen mocht het deze keer proberen tegen Wim. Geen gemakkelijke opgave. De opening werd door beiden goed gespeeld, maar Wim wist twee pionnen te veroveren. Daarna zelfs een stuk. Ellen speelde nog even door. Na het verlies van nog twee pionnen gaf ze op.
Met dank aan Fred en Thomas voor hun bijdragen kan er weer een nieuwe tussenstand worden opgemaakt.