Ronde 19

Veel aandacht gaat momenteel natuurlijk uit naar Wijk aan Zee, naar het Tata-toernooi. Daar spelen een paar Pioniers mee of hebben meegespeeld. Vader en zoon Jan en Thijs van Dam hebben in een weekendtoernooi meegespeeld terwijl Thomas Ammerlaan zijn kunsten vertoond in een tienkamp. Maar ook de andere leden vertoonden kunsten, maar dan in Hellevoetsluis.

Gelukkig zijn enkele leden bereid iets over partijen te schrijven en daar wordt graag gebruik van gemaakt! Het zou nog mooier zijn als er meer van hen zouden zijn! Een verslag is niet echt nodig, partijnotatie zou ook heel mooi zijn en dat zou naar één van de adressen, vermeld onder het kopje "meer informatie" op de homepage van de site, gestuurd kunnen worden, dan komt het wel op de goede plek terecht. Of het mailadres wordt gevraagd op de clubavond. Ditmaal is gebruik gemaakt van informatie door Fred van Wieringen en Hans van Calmthout, waarvoor dank! Kijken we eerst naar de partij tussen Reinier van der Wende en Ernst Jan Pluim Mentz. Daar schreef Fred het volgende over: Aan mijn linkerkant waren Reinier en Ernst Jan bezig. Reinier had de zware taak om Ernst Jan tegen te houden. Ernst Jan is de koploper met één remise en verder alleen maar winst. Ik moet zeggen, dat Reinier het best goed deed. De koningsstelling dicht schuiven en op de damevleugel verder gaan. Echter, dat plan had Ernst Jan ook. Hij wist zijn stukken net iets beter te positioneren, waardoor Reinier moest toezien hoe de torens zijn verdediging binnendrongen. Toen de dame er ook bij werd gehaald ging Reinier mat. Helaas, Reinier, maar goed geprobeerd.

De volgende partij is die tussen Hans van Calmthout en Jan van Dam en daar was Hans vrij kort over: Gisteren lukte het me niet om voldoende druk te zetten op Jan. Na 18 zetten bood ik hem remise aan, wat geaccepteerd werd.

Hierna Albert Bijzitter tegen Tim van Huizen en daar werd geen informatie over ontvangen. Een poosje geleden hadden beiden al tegen elkaar gespeeld voor de bekercompetitie, dus enige kennis van elkaars spel zou niet vreemd mogen zijn. Deze partij verliep vrij snel eigenlijk, naar wat normaal verwacht mag worden. Tim mag eigenlijk met het jeugdtempo spelen, doet dit echter meestal niet. Hij wist het Albert behoorlijk moeilijk te maken, wat dan ook in partijverlies voor Albert resulteerde.

Hierna Bonne Faber tegen de vader van Tim, Jan van Huizen. Jan speelde een opening, die beiden nog niet eerder tegen elkaar hadden gespeeld en koos daarvoor een minder bekende variant, waarop Bonne met een niet door Jan verwacht antwoord kwam, waar Jan moeite mee had. Bonne kreeg een leuke aanval, waar Jan veel bedenktijd in stopte om een beetje bij te kunnen blijven. Op een gegeven moment had Bonne groot voordeel kunnen krijgen door gebruik te maken van de penning van een paard naar de dame. Maar hij durfde dat niet aan wegens een daarop volgend schaak middels dat paard. Dan zou zijn koningsstelling namelijk helemaal kapotgespeeld worden, hoewel het wel een stuk opgeleverd zou hebben. Bonne ging liever voor pionwinst met daarbij ruil van de in zijn ogen gevaarlijke witveldige loper. Een tweede pion werd nog gewonnen en de koning van Jan kwam een beetje in z'n hempie te staan. Nu koos Bonne, indachtig het gezegde "hebben is hebben en krijgen is de kunst" voor herhaling van zetten/eeuwig schaak middels De4+ - Kh8 - De8+ -Kh7, liever dan kijken naar een betere mogelijkheid, te beginnen met Te1. Dan had de partij nog een aardig vervolg kunnen krijgen met bijv. Dg8 - Te7+ - Kh8 - Dd7! - Tg6 - Dxa7 enz. Nu dus remise, waar vooral Jan tevreden mee leek.

Dan Fred weer aan het woord: Donderdagavond speelde ik, Fred van Wieringen, tegen Jacques Kokshoorn. Naast mij speelde Sheila de Jonge tegen Wilco Baartmans. Deze partij kon ik goed volgen. Beiden kwamen goed uit de opening. Het zag er naar uit, dat de strijd om het centrum zou gaan. Wilco haalde nu zijn toren op de h-lijn erbij en posteerde zijn andere toren en de dame op de e- en de d-lijn. Dit ter voorbereiding van e5-e4. Sheila schoof haar toren en dame op de e-lijn. Wilco speelde e5-e4, dit kon nu echter niet. De pion werd gepakt door een pion en Wilco pakte deze pion weer met zijn loper. Helaas stond deze te weinig gedekt en verloor hij de loper. Daarna ging het snel tot een einde. Sheila had twee lopers en een dame, gericht op de koningsstelling en ze wist een ondekbaar mat te creëren. Wilco gaf direct op.

Martijn van Dam wilde graag weer eens een partij winnen gezien zijn resultaten van de laatste tijd. Dat zou dan tegen Jan van Baardwijk moeten gebeuren en dat zou nog best wel eens moeilijk kunnen gaan worden. Maar Martijn was het geloof in zichzelf nog niet kwijtgeraakt en schotelde Jan de nodige problemen voor. Daar gebruikte Jan ruimschoots bedenktijd voor om ze op te lossen. Lang lukte dat nog, op zeker moment ging het niet meer en als voorlaatste partij was het afgelopen met tenslotte winst voor Martijn.

Een relatief snel potje werd gespeeld tussen Michiel Landman en Julian Krabbendam. Michiel drong wel aan, kon echter niet voorkomen dat Julian op een gegeven moment eeuwig schaak kon blijven geven met zijn dame. Remise dus.

Fred van Wieringen en Jacques Kokshoorn speelden een bekende opening. Misschien iets te bekend voor Jacques want hij gaf, tot zijn schrik, een pion weg. Niet nog echt een belangrijke pion, maar toch..…Het spel werd het meest op de damevleugel gepeeld. Fred kwam wat onder druk te staan en keek verbaasd toen Jacques een pion sloeg. Het zag er dreigend uit voor Fred. Met het slaan van nog een pion met zijn dame zou Jacques beter komen te staan. Hij koos echter een andere damezet. Na dameruil verloor hij een paard. Fred kon toen geduldig zijn stukken op de juiste plekken zetten en een koningsaanval opzetten. Deze was niet te verdedigen en Fred won de partij.

Dan de partij Ivan Jansen tegen Leo Stelloo. Beiden kwamen ze goed uit de opening. Na een zet of 10 kreeg Leo snode plannen. Met een loperoffer op h3 trachtte hij de verdediging van Ivan te ontregelen. Het zag er dreigend uit maar Ivan kon met zijn koning naar het centrum vluchten. Met twee pionnen tegen een stuk wist Ivan diverse stukken te ruilen en daardoor een overzichtelijke stelling te krijgen. Leo liep weer eens tegen tijdnood aan en speelde niet de juiste zetten, waardoor Ivan met het materiaalvoordeel de wedstrijd besliste.

In verslagen wordt meestal de nadruk gelegd op partijen om de eerste plaats maar er is ook een gevecht om de rode lantaarn en dat vond deze avond ook plaats, tussen Baris Kinis en Kees Breen. Het zijn beiden spelers die soms met verrassende zetten aan het venster komen tikken. Als je dan twee spelers van dergelijk allooi tegen elkaar laat spelen dan kun je nooit voorspellen wat de uitslag zal zijn. Hier is een voorspelling ook niet nodig, het gaat hier om de uitslag en die was in het voordeel van Kees.

De laatste te behandelen partij ging tussen Frits Wilschut en Wim Noordermeer. Vooral Frits is bekend met het dragen van de rode lantaarn maar daar gaf deze partij toch geen reden toe om hem die toe te kennen. Hij wist twee mooie vrijpionnen te creëren op de damevleugel en het ging er donker uitzien voor Wim. Maar dan gaat de leeftijd ook een woordje meespelen, vooral voor Frits en hij liet zich dat voordeel ontglippen en zo kwamen ze remise overeen, een resultaat, waar vooral Wim blij mee zal zijn geweest.

In de aanhef werd al vermeld dat er ook mee werd gedaan aan het Tata-toernooi en de resultaten daarbij zijn wel positief te noemen. Zo speelde Thomas Ammerlaan in een 9 ronden groep, waarbij hij nog één partij moet spelen in groep 7E. Hij moet daar hoge ogen kunnen gooien als de speler met de hoogste KNSB-rating uit de groep. Op het moment van schrijven staat hij tweede met 6 uit 8, de laatste partij moet dan deze dag worden gespeeld. Prima heeft ook Thijs van Dam het gedaan, in een weekend-groep, waarin hij 2½ uit 3 scoorde, weliswaar met de hoogste rating en het de volgende keer een groep hoger zal mogen proberen. Iets minder (qua resultaat) deed zijn vader, Jan van Dam, het in een andere weekend-groep, waarin hij de derde plaats qua rating innam en de tweede qua resultaat met een 50% score van 1½ uit 3.

Dan nu de nieuwe tussenstand.