Ronde 1

Na een perfect verlopen ZAS werd er weer gestart met de interne competitie seizoen '23-'24. Dat ZAS had ook nog eens twee nieuwe leden opgeleverd, die beiden aanwezig waren op deze avond. De indeling werd gedaan door de lijst van spelers, waarvan men wist dat ze nog lid waren, met de computer een aantal keren "door elkaar te schudden". Hiermee werd ranglijst 0 gemaakt, waarbij dan de gekende Zwitserse indeling volgde. Hierdoor speelden niet meteen de sterksten tegen elkaar.

Er bleken toch wel enkele interessante en spannende partijen tussen te zitten, terwijl er bij anderen nauwelijks zoiets viel op te merken. Zo had Thomas Ammerlaan nauwelijks moeite met Baris Kinis en bleek deze partij als eerste afgelopen met een eerste winst voor Thomas. Snel hierna volgde ook het treffen tussen Thijs van Dam en Bonne Faber. Ook hierbij was het krachtsverschil te groot om van een spannende partij te kunnen spreken. Dat was ook wel te merken aan de instelling van Thijs, die zijn aandacht meer leek te richten op zijn omgeving dan op zijn partij. Desondanks bouwde hij een sterke positie op, waar Bonne niets tegen in kon brengen, behalve opgave nadat hij een eerste stuk was verloren en een tweede snel zou volgen. Hierna bleef het een tijdje rustig, hoewel er natuurlijk wel wat gebeurde bij de andere partijen. Zo bleek Fred van Wieringen, na een prima openingsspeech, al een deel van zijn kruit verschoten te hebben tegen Sheila de Jonge. Dat hield in, dat hij op zeker moment pardoes een toren in de aanbieding deed, waartegen Sheila uiteraard geen nee zei! Dat bleek tenslotte voldoende voor haar om een eerste punt binnen te hengelen. Ook een goede hengelaar bleek Jan van Dam te zijn, die tegen Michiel Landman langzaam maar zeker een sterkere stelling opbouwde. Dat bleek te veel voor Michiel, hij wist hier niet meer uit te komen en gaf de partij op. Ook Hans van Calmthout bleek snode plannen te hebben tegen Ivan Jansen, hoewel Ivan zich, als een duivel in een wijwatervat, weerde. Hans deed daarbij geen spectaculaire zetten, wist echter wel zijn voordeel steeds uit te breiden, wat dus bijvoorbeeld stukwinst betekende. Hij hoefde niet helemaal door te gaan totdat Ivan nog slechts een kale koning had, hoewel dat niet echt veel scheelde voordat Ivan opgaf.

Spectaculair was de partij tussen Wim Noordermeer en Martijn van Dam niet echt, wel had Martijn de nodige moeite om voordeel te bereiken. Dat lukte hem pas een beetje in het tweede gedeelte van de partij maar toen was dat voordeel ook nog niet echt groot. Het betekende tenslotte toch wel een gewonnen partij voor Martijn. Eén van de spannendste partijen deze avond bleek die tussen Maurits Leentvaar en Jan van Huizen. Maurits had de koning van Jan in een - voor deze monarch - donker hoekje weten te werken. Er was slechts een pion, een paard en een toren direct in de buurt en daar kwamen de dame en twee torens tegen in opstand. Die monarch werd tenslotte helemaal naar de andere kant van het bord gedreven en daar werd het vonnis over hem geveld: verlies voor Jan, die zijn nieuwe seizoen dus slechter eindigde dan zijn oude! Zo bleven er nog drie partijen over, met in twee daarvan een nieuwkomer, terwijl er in de derde ook een relatief nieuwkomer acte de présence deed en dat was de jeugdkampioen Tim van Huizen, die de nauwelijks aan het ZAS meegedane Alex van Wieringen als tegenstander kreeg. Maar dat Alex niet veel had gespeeld was eigenlijk niet te merken. Hij wist het Tim heel moeilijk te maken, wat Tim de nodige hoofdbrekens en bedenktijd kostte. Toch leek hij op zeker moment het lek boven water gekregen te hebben. Hoe het allemaal verder afliep is niet met zekerheid te zeggen, wel zeker is, dat Alex won maar of dat met de tijd te maken had of met de stelling is niet gezien. Dan nog de beide èchte nieuwe leden en van hen deed Melvin de Vree het boven verwachting goed tegen Rik Verheij. Heel lang wist hij gelijke tred te houden, ook met de bedenktijd, hoewel hij niet echt op de hoogte was van hoe een partij met lange bedenktijd te spelen. Rik gaf ook zelf aan dat hij het niet gemakkelijk had tegen Melvin. Maar op zeker moment ging de ervaring ook een woordje mee spreken en dat woordje hield tenslotte winst voor Rik in. De laatste partij ging dan tussen Leo Stelloo en Albert Bijzitter en lange tijd leek dit op remise uit te gaan lopen. Maar Leo wist een steunpunt op de zevende rij te krijgen, wat mogelijkheden voor hem leek te openen. Hij speelde zelfs een zet, die niemand van hem zou verwachten, hij offerde een loper tegen een pion op h6. Maar Albert nam dit offer niet aan, waarschijnlijk denkend, dat zijn koning dan te veel in zijn hempie zou komen te staan. Nog een onverwachte zet van Leo was het spelen van g2-g4, daarmee hopend dat hempie meer cachet te kunnen geven. Hierdoor echter kon Albert wel een paard naar f3 spelen om zodoende de koning van Leo in een lastig parket te brengen. Die koning kon nog net een soort van veilig heenkomen vinden en nu ging die loper, die Leo "zogenaamd" had geofferd weer een rol spelen en die rol betekende tenslotte verlies voor Albert. Genoemde drie "nieuwelingen" dus alle drie verloren maar verbetering qua uitslag zit er voor hen zeker aan te komen.

Dan nog een nieuwe tussenstand met een veertiental leden, die nog niet speelden.