Of het willens en wetens geweest is weten alleen de betrokkenen zelf. Maar enkele kanshebbers op één van de prijzen waren wel afwezig en zodoende kwam er een andere indeling dan vooraf verwacht. Maar wel aanwezig was Thijs van Dam, die in principe tegen lijstaanvoerder Jan van Huizen zou moeten hebben spelen. Maar Jan was afwezig, dus zou Thijs tegen de volgende op de lijst hebben moeten spelen en dat was Martijn van Dam, een grote kanshebber op de prijs in groep 2. Maar ook Martijn was afwezig en zo werd Thijs ingedeeld tegen Thomas Ammerlaan. Maar bij winst zou het Thijs te weinig punten opleveren om Jan van Huizen te passeren. Hierom besloot Thijs, na een poos nagedacht te hebben over zijn eerste zetten, de partij op te geven. Hierdoor werd Jan van Huizen dus, zonder zelf te spelen, clubkampioen. Voor hem de eerste keer dat hij een eerste prijs in de wacht mocht slepen, waarbij een felicitatie aan zijn adres zeker op zijn plaats is! Maar dit was niet het enige, dat Thijs met zijn opgave bereikte. Hiermee kreeg tegenstander Thomas voldoende punten er bij om Martijn van Dam te passeren op de ranglijst en daarmee het groepskampioenschap van groep 2 voor zich op te eisen! Ook voor Thomas dus felicitaties! Over bovenstaande gebeuren deden deze avond verschillende veronderstellingen de ronde maar de èchte reden weten alleen de betrokkenen zelf.
In de schaduw van dit gebeuren speelden Bonne Faber en Fred van Wieringen tegen elkaar en de opbouw door Fred was niet de beste. Zo speelde hij op een gegeven moment een paard naar de rand (h-lijn), waar dit edele dier slachtoffer zou kunnen worden van een aanval door een pion en zodoende veroorzaker van tempoverlies. Zo gebeurde ook en Bonne kwam overwegend te staan. Maar hij meende daar groot voordeel uit te kunnen halen maar verrekende zich in de stelling. Hij speelde een paard naar de f-lijn, waar die knol op één veld afstand van zijn evenknie kwam te staan. In plaats van genoemde paardzet had Bonne een paard van Fred moeten slaan. Nu sloeg Fred zelf dat paard, dat teruggenomen moest worden door de dame en zodoende ruimte bood voor een pionaanval op dame en paard waardoor het voordeel voor Bonne verdween als sneeuw voor de zon en hij een stuk voor twee pionnen achterstand kreeg. Nu speelde Fred zijn dame naar de c-lijn voor een matdreiging op c2. Dameruil was nu wel verplicht en dat werd vergezeld door een remiseaanbod. Over het aannemen van het aanbod dacht Fred niet lang na dus kwam er een soort van salonremise op de tabellen. Rik Verheij wilde de nasmaak van zijn verlies een week eerder wegspoelen in een partij tegen Dik van der Pluijm. Ze speelden een interessante partij met een aanval door Dik langs de f-lijn. Daarmee leek hij het Rik moeilijk te kunnen maken met een torenaanval langs de zesde rij. Maar Rik kon nog een paard tussenplaatsen en hiermee werd de tweede soort van salonremise geboren.
Een derde remise kwam op naam van jeugdkampioen Tim van Huizen tegen Jacques Kokshoorn. Tim had overigens eerder op de avond alle prijzen bij de jeugd (jeugdkampioen, jeugdbeker en jeugdsnelschaak) binnen gesleept en was misschien wat overmoedig geworden. Desondanks wist hij het tegenstander Jacques nog best moeilijk te maken, hoewel deze daar wel redelijk raad mee wist. Zo kwam ook hier remise als uitslag. Beiden waren ingedeeld in groep 3 en daarbij heeft Tim een redelijke voorsprong van 30 punten opgebouwd. Maar om kampioen te worden moeten er over een heel seizoen minstens 15 partijen worden gespeeld en omdat Tim vrij laat in de seniorencompetitie is ingestroomd heeft hij slechts 12 partijen achter zijn naam staan. Als Jacques had gewonnen dan zou de prijs naar hem zijn gegaan, nu echter was er een kaper op de kust in de persoon van Jan van Baardwijk, die het Franka de Jong met de zwarte stukken heel moeilijk ging maken. Hun gevecht bereikte in het centrum het hoogtepunt. Daar leek Franka een beetje onder de druk van Jan uit te kunnen komen maar hij speelde het heel zorgvuldig en zodoende verloor Franka toch materiaal, wat partijverlies betekende. Het resultaat hiervan is, dat Jan in de eindstand Jacques nog voorbijgaat en dus kampioen van groep 3 mag worden genoemd. Leo Stelloo had, ondanks het gespeelde jeugdtempo waar hij hoegenaamd geen voorstander van is, het relatief makkelijk tegen Baris Kinis. Want niet Leo - wat je normaliter wel zou verwachten - maar Baris gebruikte de meeste bedenktijd. Dat hielp hem toch niet om een betere stelling te bereiken. Nee, hij verloor zelfs materiaal en Leo wist de partij af te maken met winst voor hem. Dan Wilco Baartmans tegen Bart Westdijk en die partij ging zo snel, dat er niets van is gezien. Alleen de uitslag is bekend, met een overwinning voor Bart. Onderaan de ranglijst heeft Frits Wilschut een plekje gevonden. Daar trof hij Ivan Jansen aan en het kreeg er alle schijn van dat hij eindelijk weer eens een partij zou kunnen gaan winnen. Want hij had een drietal pionnen weten buit te maken. Maar Ivan kwam met twee pionnen oprukken op de damevleugel en daar wist Frits geen raad mee. Wel kon hij er met zijn koning naar toe lopen, Ivan wist ze echter met een toren te dekken en daarna de oprukkende pionnen van Frits er mee aan te vallen. Daarbij maakte Frits de fout met zijn toren de voorlaatste rij te verlaten en zo die beide pionnen vrije doorgang te verlenen en dus de partij alsnog te veerliezen.
Dan volgt hier de eindstand van seizoen '22-'23.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten