Weer een Van Dam-treffen, Martijn was van plan het Jan moeilijk te maken. Maar dat wilde onvoldoende lukken en lange tijd werd er geen stuk geslagen, alleen een tweetal pionnen. Waar dus elders het bord snel leger werd, hier wilde men geen materiaal kwijtraken! Toen dat dan eindelijk wel ging gebeuren was het ook vrij snel afgelopen. Martijn kwam wel in zijn - zoals het vaak lijkt in zijn partijen - geliefde tijdnood fase maar kon daar ditmaal geen profijt uit trekken en verloor tenslotte zelfs door het vallen van de vlag. Opnieuw een aanslag op het bezetten van de eerste plaats, ditmaal door Dik van der Pluijm. Dik opende de partij tegen Jan van Huizen met een niet al te veel gebruikte zet binnen het Pioniergebeuren. Daar leek Jan geen moeite mee te hebben maar wat intern bij hem plaatsvond weet je als commentator natuurlijk niet. Het duurde vrij lang voor er bij Dik een rochade plaatsvond, wat Jan de opmerking "heb je met Hans een afspraak gemaakt om niet te rocheren?" ontlokte. Dik had zijn g-pion al even geleden opgespeeld, dus een korte rochade lag niet voor de hand. Toch rocheerde hij even later wel kort, met de opmerking "dank je wel voor de tip!" Of dit nou de oorzaak was van het latere resultaat valt moeilijk te zeggen, wel zeker is, dat er een gevecht rond de c-lijn plaats vond. Daar wist Dik de pion op b7 in te pikken met z'n dame en die terug te halen naar g2 om vanaf daar Jan's koning in de gaten te houden. Langzaam maar zeker kwam Jan slechter te staan en dat kostte hem tenslotte een kwaliteit. Alhoewel Dik flink in tijdnood raakte lukte het hem toch om dat voordeel over de streep te trekken en zodoende Jan een gevoelige nederlaag toe te brengen. Thomas Ammerlaan kreeg nu te maken met Rik Verheij en daar had hij duidelijk de nodige moeite mee. Helaas voor hem speelt Rik zo nu en dan wat wisselvallig, nu echter was hij terdege op zijn post en liet Thomas weinig kans. Het duurde wel een poosje, toch wist Rik tenslotte te winnen. Hans van Calmthout (de Hans uit die opmerking van Jan van Huizen) leek tegen Bonne Faber van zijn vaak gekende principe af te zijn gestapt. Vaak speelt hij uiterst voorzichtig, nu echter kwam hij met zevenmijlslaarzen op de zwarte koning afgestormd. Daar leek Bonne zo van onder de indruk dat hij niet de beste zetten wist te spelen, hoewel er best wel mogelijkheden voor hem lagen. Zijn materiaal verzamelde zich op de onder vuur liggende koningsvleugel, waar Hans op zeker moment een paard in de aanbieding deed. Slaan van dat paard leek uit den boze, hoewel wel zowel de h-lijn als de diagonaal b1-h7 open kwamen. Bonne had toen al wel op kunnen geven, hij wilde Hans echter het genoegen gunnen de combinatie wat langer uit te mogen voeren. Dat lukte Hans natuurlijk uitstekend en zo kwam de volgende nul bij Bonne terecht. Het leek Fred van Wieringen niet aan geluk te ontbreken tegen Jacques Kokshoorn. Hij had namelijk op een gegeven moment een stuk kwijt moeten raken. Maar Jacques zag de combinatie niet en zo kon Fred zich naar een mooie winst spelen. Het summum van onoplettendheid verscheen in de partij tussen Leo Stelloo en Jan van Baardwijk. Dat summum is het best te omschrijven middels een door Leo aan het begin van de avond geplaatste opmerking. Hij stelde namelijk "ik ben anders gaan spelen en ga m'n zetten beter controleren voor ik ze uitvoer". Maar wat gebeurde diep in de eindfase van de partij? Leo had zijn dame op een veld geplaatst, van waaruit hij de stelling van Jan goed onder vuur kon nemen. Maar daarbij had hij die dame slechts één vluchtveld over gelaten. En juist dat ene vluchtveld ontnam hij haar met een koningszet! Dat kostte dus een dame tegen een loper, Leo wilde echter niet meteen opgeven maar moest dat tenslotte toch wel doen. Benieuwd met welke opmerking hij een volgende keer op de proppen komt!? Wim Noordermeer speelde tegen een hopelijk nieuw lid. Maar Baris Kinis speelde wel met het jeugdtempo. Daar leek Wim toch wat moeite mee te hebben, hij raakte materiaal kwijt en wat later ook het punt! De opkomst bleek weer eens oneven te zijn en zodoende was er weer de mogelijkheid voor SV De Pionier om te laten zien wat gebundelde krachten konden presteren. Daar mocht dan Wilco Baartmans tegen opboksen. Dat wilde toch onvoldoende slagen naar zijn smaak, hij raakte materiaal kwijt en zijn koning kwam het open veld in gemarcheerd. Zonder bescherming is het tamelijk onmogelijk voor een monarch om zich te handhaven, vooral dus met een stuk achterstand. Dat zag Wilco op zeker moment ook in en hij gaf op. Als laatsten dan de blik op Frits Wilschut en Reinier van der Wende. Dat is toch wel een moeilijke zaak voor Frits, zo ook nu. Hij raakte een volle toren kwijt middels een schaak op de achterste rij, probeerde nog wel terug te vechten maar moest even later toch opgeven. Dit brengt ons weer tot de nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten