Die beker leek ditmaal veel weg te hebben van de evenknie uit het voetbal van een dag eerder. Het schaken kent geen strafschoppen, het snelschaken komt wel in de buurt, terwijl armageddon er het meeste op lijkt, alleen moeten de spelers dat wel willen. Voor Jan van Dam en Jan van Huizen kwam er weer eens een kans om de degens te kruisen en daarbij kwam laatstgenoemde het beste uit de startblokken. Hij wist namelijk de eerste partij te winnen en stond zodoende met een half been in de volgende ronde. Maar ook hier geldt: "roep nooit hei voor je over de brug bent". Want eerstgenoemde Jan rechtte zijn rug en bracht zijn tegenstander in moeilijkheden. Die Jan wist daar niet uit te komen en moest tenslotte erkennen dat er geen tweede winst voor hem in zat en feliciteerde de tegenstander met de winst. En nu moest dus het snelschaken de beslissing brengen. Daarbij ging er veel goed, echter ook kwamen er een aantal foutjes aan het licht en de mening van de toeschouwers liep nogal uiteen. Dat werden er steeds meer, iedereen wilde wel zien hoe het afliep. Toch vond een aantal het na drie partijtjes wel voldoende (de derde partij werd remise) en ging naar huis. Daardoor misten ze de vierde partij, die de beslissing bracht. Zowel in de reguliere partijen als in het snelschaken was het 1-1 geworden, dan een remise en de vierde partij bracht tenslotte de volgende ronde voor Jan van Dam. Daar waren tenslotte de echte die-hards nog wel voor gebleven.
De tweede bekerloting deze avond ging tussen Michiel Landman en Martijn van Dam en hier viel de beslissing veel sneller. In beide partijen had Michiel geprobeerd er zoveel mogelijk uit te halen, beide keren echter was Martijn hem te sterk af. Zodoende ging dus de tweede Van Dam naar de volgende ronde en aangezien Thijs al de vorige week datzelfde had bereikt, spelen er nu dus drie spelers die Van Dam heten in de halve finale!
Diezelfde Thijs van Dam speelde nu voor de interne competitie tegen Rik Verheij, een soort van herhaling van de bekerpartijen uit de vorige ronde. Die had Thijs toen met moeite weten te winnen, misschien had Rik daar nog iets van opgestoken. En inderdaad, hoewel Rik wel alles qua schaakverstand uit de kast moest halen lukte het hem toch Thijs in bedwang te houden. Het werd het eerste puntverlies voor Thijs bij De Pionier dit seizoen en een perfecte partij voor Rik, die best wel blij zal zijn geweest met deze remise!
Nog een remise kwam er bij Dik van der Pluijm en Thomas Ammerlaan. En die remise kwam er nog sneller dan deze zinnen konden worden geschreven!? Alleen zij beiden hebben gezien hoe het ging, zelfs de anderen hebben er niets van gezien.
Dan even snel door naar Leo Stelloo, wiens taak het werd het oneven zijn op te vullen. Hij kreeg dus steeds iemand, die zich even los kon maken uit zijn eigen partijgedachten, tegenover zich en dat gebeurde op zich niet zo snel. Zo kreeg Leo ruim de tijd er iets leuks van te maken. Hij kwam redelijk goed te staan maar dan moet je het nog wel afmaken. Op zich leek hij het geluk te hebben dat de sterkere spelers hier niet al te veel tijd aan wilden besteden maar toch kwam hij in een moeilijke positie, waaruit niet zo goed een uitweg uit leek te vinden. Leo is echter een speler die pas opgeeft als het eigenlijk niet anders meer kan en hij wist toch een uitweg te vinden. Die bestond uit een schaakmat, die niet zo snel werd gezien door de betrokkenen. Leo zag net tenslotte wel en na de uitvoering er van had hij nog slechts twee seconden tijd op z'n klok staan!
Hans van Calmthout moest optornen tegen Fred van Wieringen en daar leek hij het best moeilijk mee te hebben. Toch ging het er steeds beter voor hem uitzien, hij wist een vrijpion naar de zesde rij op te laten stomen, gedekt door een toren. Fred echter gebruikte op dat moment veel bedenktijd en leek een oplossing te hebben gevonden. Hij sloeg die pion namelijk en - na terugslaan door Hans - kon hij de tweede toren van Hans slaan, waardoor er een gelijke materiaalverhouding op het bord kwam. Toch had Hans goed opgelet want even later stond hij opnieuw een pion voor. Deze voorsprong bleek afdoende want ondanks nog eens diep nadenken wist Fred geen oplossing meer te vinden en gaf enkele zetten later de partij op.
Het werd de tweede partij in haar schaakbestaan bij De Pionier voor Franka de Jong. De eerste partij had ze weten te winnen, nu kreeg ze te maken met Bonne Faber. Hierbij ging de opening niet echt zoals Euwe het vroeger bedoelde, toch bleef het een poosje gelijk op gaan. Toen echter raakte ze de draad een beetje kwijt, wat stukverlies betekende. Nu werd al het verdere materiaal geruild, waardoor er aan beide kanten nog zes pionnen kwamen te staan. Alleen bij Bonne stond er nog een paard op het bord. Op zich is het dan een kwestie van goed uitspelen, wat Bonne dan ook deed. Hij kreeg de oppositie, wat in deze gevallen een goede zaak is en wist Franka tenslotte tot opgave te dwingen.
Jan van Baardwijk en Jacques Kokshoorn speelden een moeilijke partij waarin Jan het betere van het spel leek te hebben. Maar ook hier was het een kwestie van schijn bedriegt (of Jan handelde het niet al te goed af) en Jacques wist voordeel te krijgen. Dat wist hij net zo lang vast te houden totdat Jan opgaf.
Opnieuw moesten Kees Breen en Sheila de Jonge de degens kruisen. Dat bleek niet helemaal in het voordeel voor Kees uit te pakken. Maar daar zal hij niet echt verrast door zijn geweest want het verschil in sterkte is voldoende om te verwachten, dat Sheila de partij zou gaan winnen. En dat gebeurde ook.
Bart Westdijk kwam nu in aanraking met de slimmigheden van Wim Noordermeer. Er zijn al velen, die dat niet "overleefd" hebben en ook Bart mocht nu aan die rij worden toegevoegd. Punt dus voor Wim.
Als laatsten kunnen dan Wilco Baartmans en Frits Wilschut worden behandeld. Ook bij hen was het pleit vrij snel beslecht. Frits was blijkbaar niet op zijn best en de partij was bijna even snel klaar als die van Dik en Thomas. Maar hier geen sprake van remise, hier was de winst voor Wilco.
Dit alles geeft weer een nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten