Ronde 14 en De Pionier 2-Barendrecht/IJsselmonde 3

Zou dit misschien beter ronde 13+1 genoemd kunnen worden? Maar, hoe dan ook, Fred van Wieringen was er bij, zag (bijna) alles en schreef daar een mooi verslag over, dat nauwelijks aanvulling nodig heeft. Ook was Fred wedstrijdleider en fotograaf, alleen speelde hij zelf geen partij. Naast het tweede team waren er nog een aantal liefhebbers.

We laten Fred meteen maar aan het woord:

Onze speelzaal was donderdag goed gevuld met liefhebbers van het schaakspel. Dat kwam mede doordat Barendrecht/IJsselmonde 3 op bezoek was voor een wedstrijd tegen het tweede team van De Pionier. Tevens waren er vijf partijen voor de interne competitie. Wedstrijdleider Fred van Wieringen vroeg de spelers van Barendrecht/IJsselmonde 3 en De Pionier 2 om achter de borden plaats te nemen. Na het mededelen van het speeltempo en het feit dat de mobiele telefoons uitgeschakeld moeten zijn, werden de klokken gestart. Het was een rommelige start. Er werd nog wat gepraat, koffie gehaald en er moest nog een bord worden omgekeerd. Maar toen iedereen aan het schaken was, kon men een speld horen vallen.

Lopende langs de borden merkte ik, dat Ivan Jansen, aan bord 8, niet goed uit de opening kwam. Ivan verloor al snel een pion en even later moest hij zijn dame ruilen voor twee torens. Ivan moest in de verdediging, maar de druk was te groot. Er werd nog een paard verloren. Ivan hield het hierna voor gezien (0-1).

Naast Ivan speelde Wilco Baartmans aan bord 7. Onder het toeziend oog van zijn vader kwam Wilco goed uit de opening. Het gevecht speelde zich in het centrum af, met name om een paard van Wilco op c6. Dit stond gepend en kon niet meer worden verdedigd. Helaas moest Wilco het paard afstaan. Hierbij werd de druk nog groter en de bewegingsvrijheid van zijn stukken was niet groot. Toen er nog een stuk verloren dreigde te gaan gaf Wilco op (0-2). Verassend was de partij van Thomas Ammerlaan aan bord 1. De opening werd goed gespeeld, de overgang naar het middenspel was goed en het stond voor beide spelers gelijk. Toen ik later weer ging kijken stond Thomas een stuk achter! Maar hij speelde door, zelfs toen zijn tegenstander een dame haalde. Uiteindelijk werd Thomas ook mat gezet, hoewel zijn tegenstander aan het slot nog op moest passen om niet te gretig te zijn. Had hij namelijk het paard, dat hij kon slaan, direct met de dame geslagen dan was het pat geworden! (0-3). Ook Bonne Faber aan bord 2 kreeg het moeilijk toen er een pion werd verloren. Bonne zelf “mijn stelling viel hierna als een kaartenhuis in elkaar”. Bonne probeerde zich nog terug te knokken, maar toen er nog een pion werd verloren, was het snel gedaan (0-4).

Invaller Wim Noordermeer, spelende aan bord 5, had na de opening een goede aanval op de koningsvleugel opgezet. Het lukte bijna om zijn tegenstander te verassen. Wim had een sterke tegenzet over het hoofd gezien en verloor een paard. Wim geeft gelukkig niet snel op, knokte zich terug tot op een bijna gelijke stand. Maar hij had een achterstand van twee pionnen. Te veel en de (0-5) stond op het bord. Dan Michiel Landman aan bord 4. Michiel speelde een zeer wisselvallige partij. Michiel stond in het begin gewonnen. Even later gaf je geen cent meer voor zijn kansen. Michiel echter hield zijn hoofd koel, won een toren, mede doordat zijn tegenstander in tijdnood kwam. De winst was hiermee ook binnen (1-5).

Teamleider Sheila de Jonge had zichzelf aan bord 3 geplaatst. Haar tegenstander was net iets te sterk. Nadat er een pion op a6 was verloren, ging het langzaam bergafwaarts. Na nog een pionverlies verloor Sheila een toren via een mooie combinatie en daarna ook de partij (1-6). Als laatste was Leo Stelloo nog bezig aan bord 6. Leo speelde een prima partij. Hij zette een aanval op de koningsvleugel in en kon daar een pion winnen. Leo drukte door zodat hij een grote afruil forceerde. Uitkomst, Leo had een dame plus pionnen en zijn tegenstander een toren en loper. Leo gebruikte veel zetten om dit vakkundig af te maken. Knap gedaan, Leo. De eindstand was wel teleurstellend (2-6), zoals te zien op het formulier:

Zoals gezegd waren er vijf partijen voor de interne competitie. De eerste partij, die klaar was, was die tussen Martijn van Dam en Jan van Baardwijk. Martijn kwam goed uit de opening en zette Jan serieus onder druk. Resultaat hiervan was een torenwinst. Jan probeerde nog van alles maar Martijn hield stand en won de partij. Reinier van der Wende speelde tegen Kees Breen. Het ging gelijk op. Toen ik later weer naar de partij keek, bleek Reinier een loper en een paard voor te staan. Geen idee wat er was gebeurt. Reinier schoof hierna gemakkelijk naar een overwinning.

Peter Derrez kon na een lange afwezigheid weer eens komen schaken. Zijn tegenstander was Jacques Kokshoorn. De partij ging redelijk gelijk op, echter Peter kon twee pionnen veroveren. Maar dit was niet genoeg voor een zege. Jacques verdedigde uitstekend. Beiden besloten uiteindelijk tot remise. Dan een gevecht in de hogere regionen. Dik van der Pluijm tegen Rik Verheij. Het werd een prachtige partij. Rik wist een stuk tegen twee pionnen te winnen. Dit was voldoende om druk op de stelling van Dik te leggen. Met een perfecte combinatie wist Rik de partij te winnen. Jan van Huizen was de te kloppen koploper en met dat besef kwam hij ook op de foto. Maar het lachen zou hem nog wel eens kunnen vergaan!? Jan van Dam moest winnen, wilde Jan van Huizen niet verder uitlopen. In het eindspel wist Jan van Dam een pion op de c-lijn te pennen. Dit was de definitieve doorbraak. Met de gewonnen pion en dame plus paard wist Jan van Dam de stelling van Jan van Huizen te breken en de partij te winnen. Het blijft zeer spannend bovenin, zie daarvoor ook de nieuwe tussenstand.