zaterdag 22 oktober 2022

Ronde 7 en De Pionier V1-Spijkenisse V4

Tenslotte is ook de viertallencompetitie opgestart. Met meteen een - op papier - zware tegenstander. Want het vierde viertal van Spijkenisse kon vier mensen op de been brengen met elk een hogere rating dan hun Pioniertegenstander. Op zich hoeft dat nog geen groot bezwaar te zijn, het is echter wel iets waar je van te voren rekening mee moet houden. De verder nog aanwezige (even!) Pioniers hielden elkaar hier en daar in een stevige houdgreep.

Voor het viertal werd niet gespeeld in de vooraf door teamleider Kees Breen (rechts voor op de foto) bedachte opstelling. Want de door hem aan bord 1 gedachte speler kwam net te laat binnen. Voor hem was al iemand anders ingezet. Dan verder met het partijverloop van de wedstrijd, waarbij wedstrijdleider Fred van Wieringen een soort van manusje- van-alles speelde: hij was wedstrijdleider, nam foto's, schreef een verslag over alle partijen (waar ook dankbaar gebruik van wordt gemaakt) en speelde daarenboven zelf ook nog een partij! Bedankt voor je inzet, Fred. 

Donderdagavond was er weer een wedstrijd in de RSB-competitie. Eem viertal van Spijkenisse kwam op bezoek. Onze oud-voorzitter Jan Straatman speelt nu bij Spijkenisse en was ook één van de tegenstanders. Met alweer een goede opkomst voor de interne competitie en de RSB wedstrijd, was de zaal weer goed gevuld. Kees Breen debuteerde als teamleider voor De Pionier V1. Hij had alles prima georganiseerd. Om 20.10 uur sprak wedstrijdleider Fred van Wieringen de teams toe en vroeg de spelers de klokken te starten.

Van de vier borden viel bord 3 van Wilco Baartmans het meest op. Wilco kon in de opening profiteren van een fout van zijn tegenstander. Deze fout was voor Wilco zelfs goed genoeg voor de winst. Met een mat in twee, haalde hij het eerste punt binnen. Knap gedaan, Wilco! (1-0). Kees Breen speelde dan aan bord 4 een ongelukkige wedstrijd. Kees kwam redelijk uit de opening maar in het middenspel ging het mis. Hij verloor een pion. Is op zich nog niet verloren. Maar als Kees dan ook nog een stuk verliest, dan wordt het heel lastig om een goed resultaat te halen. Nadat Kees ook nog zijn dame verliest, was het spel verloren (1-1).

Aan bord 2 mocht Wim Noordermeer het opnemen tegen Jan Straatman. In het verleden hebben beide spelers vaak tegen elkaar gespeeld in de interne competitie van De Pionier. Dat zag je ook aan het spel op het bord. De opening en het middenspel gingen gelijk op. Jan kon op de damevleugel wel een pion veroveren, maar Wim schoof de stelling helemaal dicht en bood remise aan. Jan sloeg deze af en speelde verder. Tegen beter in, met ongelijke lopers is een remise al redelijk aanwezig. Wim was ook zo slim geweest om al zijn resterende pionnen op de tegengestelde kleur van de loper van Jan te zetten. Hierna werden de resterende torens geruild en speelde Wim zijn loper heen en weer. Daarom werd uiteindelijk (ook door Jan) toch voor remise gekozen (1½-1½). Aan bord 1 speelde Bonne Faber als vanouds. Ondanks het feit, dat hij vijf minuten voor de wedstrijd te horen kreeg dat hij mee moest spelen, speelde hij een prima opening en wist daarbij een pion te winnen, enigszins door een fout van de tegenstander. Bonne kreeg nu echter wel een soort van alles-of-niks aanval op zijn koningsstelling te verduren. Hij moest alle zeilen bij zetten, kon alles pareren en zelf initiatief nemen. Met elk dame en 2 torens en voor Bonne nog alle acht pionnen op het bord kon er nu aan oogsten worden gedacht, mede, omdat de witte a-toren nog steeds op zijn uitgangspunt stond. Maar na een - redelijk grove - onnauwkeurigheid verloor Bonne helaas een pion en stond de stelling ineens weer gelijk. Beide spelers kwamen remise overeen. De eindstand werd (2-2). Gezien het ratingverschil mocht De Pionier V1 hier blij mee zijn. Het wedstrijdformulier zag er nu zo uit:

Voor interne competitie stonden acht partijen op het programma. De partij tussen Maurits Leentvaar en Jacques Kokshoorn was redelijk snel klaar. Maurits - met paard, loper en pionnen en Jacques met het loperpaar en pionnen - begonnen al snel aan het eindspel. Het was Maurits die, met een vooruitgeschoven pion, de partij naar zich toe trok en won. Frits Wilschut mocht het met wit opnemen tegen Fred van Wieringen. De opening liep goed, echter pakte Frits een pion met zijn loper die zojuist was gedekt door een toren. Fred kon door deze materiaalwinst makkelijk naar de eindzege combineren. Damewinst was het laatste wapenfeit. Frits hield het verder voor gezien.

De partij tussen Michiel Landman en Thomas Ammerlaan beloofde een spannende te worden. Beide spelers bevonden zich in de hogere regionen van de ranglijst. In het middenspel werden diverse stukken geruild en dat was niet gunstig voor Michiel. Thomas kwam steeds beter te staan. Met een toren tegen loper wist Thomas de partij naar zich toe te trekken en eiste de winst op.

Leo Stelloo bevond zich ook in de top tien. Hij trof daardoor Alex van Wieringen, die in een goede vorm steekt. Als beide spelers het middenspel bereiken, begint Alex Leo het vuur na aan zijn schenen te leggen. Of het door de druk kwam, of door onoplettendheid, Leo liet een toren ongedekt staan. Alex twijfelde geen moment en pakte de toren. Toen Alex enkele zetten later dameruil forceerde door een schaak te geven gaf Leo op.

De partij tussen Remco van Amelsvoort en Micha Jimmink werd een interessante en leuke partij. Na de openingsfase begon Remco een aanval op de koningsstelling van Micha. Deze verdedigde zich met hand en tand en wist continue de juiste zetten te vinden. Remco haalde zijn tweede toren erbij en wist uiteindelijk de stelling van Micha te breken. Ondanks de winst van Remco waren beide spelers toch blij met hun partij. Ook als je verliest kun je genieten van een schaakpartij. Het was leuk om te zien, Remco en Micha! Jan van Huizen en Jan van Baardwijk maakten er een spannende partij van. Na de opening en in het middenspel won Jan van Huizen een pion en leek hij de partij naar zich toe te trekken. Maar Jan van Baardwijk kwam sterk terug en wist ook een pion te winnen. De partij ging tot het einde gelijk op, maar…. Jan van Baardwijk had niet op zijn tijd gelet en tot zijn schrik viel zijn vlag. Erg jammer dat een partij zo moet eindigen, maar dat is ook een element in het spel.

Reinier van der Wende kon gelukkig weer eens tijd vrijmaken om een schaakpartij te spelen. Sheila de Jonge werd zijn tegenstander. Een gelijk opgaande partij, met open spel, was vermakelijk om te zien. De partij leek op een gelijkspel te eindigen. Tot Sheila via een combinatie een stuk wist te winnen. Reinier gaf direct daarna op. Dan een titanenstrijd tussen Dik van der Pluijm en Jan van Dam. Lange tijd ging het spel gelijk op. Totdat er een ruil kwam. Jan een paard, Dik twee pionnen. Uiteindelijk werd het eindspel gespeeld met een loper en vier pionnen voor Jan en zes pionnen voor Dik. Onder grote belangstelling speelden de spelers ook nog onder tijdsdruk. Jan kon echter het voordeel van de loper niet uitbuiten en Dik kon met zijn pionnen ook niet opschuiven. Na veel heen en weer geschuif werd het alsnog remise. Ook dit brengt weer een nieuwe tussenstand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten