Opnieuw een ronde met een oneven aantal. Daarbij ging Wim Noordermeer waarschijnlijk liever naar het voetbal kijken dan een partij spelen tegen alle andere aanwezigen. Maar of hij daar even veel plezier aan zal hebben beleefd is wel een open vraag. Verder staan bijna alle aanwezigen op bijgaande foto!
Jan van Baardwijk was, dankzij een paar goede resultaten, geklommen naar een plaats bij de bovenste vijf van de ranglijst. Dat betekent bijna altijd een sterke tegenstander. Die trof hij nu in Dik van der Pluijm en dat was te merken voor Jan. Vooral te zien aan zijn tijdsgebruik. Want Dik, normaal ook geen snelle speler, gebruikte eigenlijk maar de helft van de bedenktijd, die Jan nodig leek te hebben. Toch bleek dit Jan nauwelijks te helpen, langzaam maar zeker werd het eindje, waar hij aan moest trekken, steeds korter. Op een gegeven moment betekende dat dan ook opgave voor Jan, met nog een lange tijd na-analyseren door beiden.
Redelijk sneller ging het tussen Martijn van Dam en Thomas Ammerlaan, hier gold echter "wie de jeugd heeft heeft de toekomst". Desondanks lukte het geen van beiden een overwegende stelling in elkaar te flansen en daardoor werd het alweer de derde remise voor Thomas in dit nog zo prille seizoen. Toch plannen om zich tot remisekoning te kronen?!
Moeilijker ging het tussen Jacques Kokshoorn en Jan van Dam. Ook bij hen is sprake van een verschil in speelsterkte en hun indeling werd veroorzaakt door opnieuw goede resultaten. Helaas voor Jacques wist Jan het hem redelijk vanaf het begin moeilijk te maken. Maar Jacques hield zijn rug recht en bleef vrij goed tegenspel bieden. Maar daar komt meestal toch een einde aan, hier was dat omdat een toren en de dame van Jacques op dezelfde diagonaal kwamen te staan en Jan daar een loper op kon posteren. Na enig rijp beraad speelde Jacques zijn dame weg "met de moed der wanhoop". Maar het bracht hem weinig op, even later was zijn achterstand dermate groot dat hij de partij toch maar opgaf.
Dan Leo Stelloo tegen Ivan Jansen. Pas geleden hadden ze al tegen elkaar gespeeld voor de eerste ronde van de beker en daarin was Leo middels snelschaak uitgeschakeld, dus wilde hij nu waarschijnlijk enige wraak proberen te nemen. Maar dat is niet altijd even eenvoudig, hoewel Leo wel materiaal wist te winnen. Langzamerhand echter kwam hij sterker te staan met een aanval met dame, toren en paard op de koningsstelling van Ivan. Het zag er heel dreigend uit, Ivan wist toch nog lang stand te houden. Maar toch ging tenslotte het punt naar Leo, die daarmee het plekje van Jan van Baardwijk op de ranglijst overneemt. Hij heeft dan wel het geluk, dat het eerste team de volgende donderdagavond moet spelen, theoretisch zou de tegenstand dan minder sterk moeten zijn.
Nog een groot verschil in sterkte, tussen Michiel Landman en Kees Breen. Maar daar bleek in de partij toch minder van dan verwacht. Michiel kreeg echter wel een sterkere stelling, hoewel Kees zijn uiterste best deed er een (zeker voor hem) positieve partij van te maken. Maar zoals zo vaak, naar het einde toe kwam Michiel eigenlijk steeds beter te staan en zelfs zo veel, dat Kees zich gedwongen voelde om op te geven!
Aan Sheila de Jonge de taak om Micha Jimmink zich steeds meer thuis te doen voelen bij De Pionier. Ze begon daar meteen mee om hem uit te leggen hoe de schaakklok nou echt te werk ging. Toen dat naar tevredenheid was gedaan werd er aan de partij begonnen. Voor Micha werd het een kwestie om te proberen een partij te winnen. Dit zou zijn derde partij worden en daarvan had hij er één verloren en de andere, zijn eerste, remise gespeeld. Zoals eigenlijk in beide andere partijen wist hij een leuke positie op te bouwen, maar dan......! In het slot verslikte hij zich namelijk in de vrije a-pion van Sheila, die vrij ongehinderd kon opmarcheren. Micha liet Sheila nog even schrikken door schaak te geven met zijn dame, die zonder meer geslagen kon worden. Maar er zat wel een familieschaakje achter, dus werd het eigenlijk dameruil. Maar die a-pion! Die bracht een nieuwe dame voor Sheila met meteen ook een mat dreiging, een nieuw verlies voor Micha dus.
Bonne Faber kreeg, een beetje onverwacht, te maken met Jan van Huizen. Maar Jan was, voor zijn doen, wat lager op de ranglijst gekomen. De opening ging direct al anders dan van elkaar gewend en toen Jan nog een andere variant koos was het hek voor Bonne van de dam. Maar dat had niet zo erg hoeven zijn als Bonne maar wat assertiever had gereageerd op een op het oog gevaarlijke loperzet van Jan, die in wezen slecht was. Maar dat was de reactie van Bonne eigenlijk ook, helemaal toen hij met een soort van helpmat de a-lijn opende voor toren en dame van Jan. Zelfs toen was er nog redding voor hem geweest, ook dat zag hij niet. Mede daarom een verdiende winst voor Jan.
Als laatste was er nog de partij tussen Wilco Baartmans en Frits Wilschut. Van deze partij werd niet veel gezien, dus maar alleen aangegeven dat Frits zich na afloop er van een punt rijker mocht rekenen.
Als laatste dan de nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten