vrijdag 22 april 2022

Dordrecht 3-De Pionier 3

De laatste uitwedstrijd van het seizoen voor dit Pionierteam. Helaas zitten alle teams de laatste tijd in de hoek, waar de klappen vallen en deze wedstrijd bleek tenslotte precies in dat rijtje te passen. Mooi op tijd arriveerde men in Dordrecht, hoewel het bereiken van de speellocatie wel de nodige voeten in de aarde kende. Er waren nl. wegwerkzaamheden in de buurt en het laatste (grotere) deel moest te voet worden afgelegd.

En het begon zo goed...... Teamleider Sheila de Jonge wilde voor deze wedstrijd enkele plekken omwisselen en zo had ze Thomas Ammerlaan naar bord 2 "gestuurd" om hem daar eens uit te testen. Zelf had Thomas daar geen probleem mee en zo begon voor hem deze wedstrijd aan een hoog bord en zelfs - naar later bleek - tegen de speler met de hoogste rating bij de tegenstanders. Misschien gelukkig voor hem wist hij dit niet van te voren en zo ging hij onbevangen de strijd aan. Zoals hij al in eerdere wedstrijden had gedaan vloog hij ook nu a.h.w. zijn opponent vrij snel "naar de keel", wat hem bijv. een ingesloten toren op d4 opleverde. Maar ook kwam hij met zijn koningsvleugelpionnen naar voren, zodoende zijn koning, na de korte rochade, een beetje in zijn hempie achterlatend. Maar dat pakte geweldig goed uit, hij wist tenslotte de h-lijn te openen en daar zijn aanval langs te voeren. De tegenstander moest nu lang in de partij alle zeilen bij zetten om daar nog verdedigingsmogelijkheden over te houden, die in zijn geval uit de dame bestonden. Maar de dames konden worden geruild en Thomas kreeg een gedekte vrijpion op h2, terwijl er ook een loper van hem op de lange witte diagonaal stond en vanaf daar promotie van die pion kon ondersteunen. Om nu een lang verhaal kort te houden. de Dordtenaar zag het op zeker moment niet meer zitten en zo ging het eerste punt van de avond naar Thomas. Maar jammer genoeg mocht die voorsprong niet erg lang duren, aan bord 4 had Wim Noordermeer er alle moeite mee om zijn stelling bij elkaar te houden en zo bleek hem dat even later niet gelukt te zijn en had hij opgegeven: 1-1
Ook aan bord 3 ging het, bij Bonne Faber, niet helemaal naar wens en was hij waarschijnlijk wat te voorzichtig bezig. Maar het leek nog allemaal redelijk speelbaar, tot het moment, dat zijn tegenstander c7-c5 speelde en vanaf dat moment werd de Pionierstelling een soort van kaartenhuis, dat langzaam maar zeker helemaal instortte. Bonne raakte een pion achter en kreeg aanvallen via de half open g-lijn en (ook hier) de lange witte diagonaal te verwerken. Dat bleek niet te lukken en zo moest ook hier op worden gegeven. Maar inmiddels waren alle andere partijen al afgelopen en was de eindstand naar 6-2 opgelopen. Helaas was er, vooral zolang de meeste partijen nog bezig waren, weinig van de verdere partijen te bekijken wegens het ontbreken van voldoende wandelruimte, zodat het hier voornamelijk alleen maar bij het geven van de uitslagen kan blijven. Wel had, na het verlies van Wim nog even een opleving plaatsgevonden en had Kees Breen aan bord 8 het punt binnen weten te halen. Kees was een stuk achter geraakt, kon dat echter weer terug verdienen en dacht er over remise aan te bieden. Toch deed hij dat niet en dat was maar goed ook, hij wist te winnen! Leo Stelloo had aan bord 1 blijkbaar precies in de mogelijkheden van zijn tegenstander ingelogd want die had aangegeven zich als een vis in het openingswater te hebben gevoeld en zodoende de eerste 15 zetten in rap tempo kunnen spelen. Dat snelle spel was compleet tegen beide zere benen van Leo geweest, zodat hij zwaar in de stress schoot. Dat betekende tenslotte dat de klok van zijn tegenstander nog rond het uur aangaf en Leo al niet meer hoefde te noteren. Als klap op de vuurpijl maakte die tegenstander hem er nog op attent dat zijn vlag was gevallen. Aan bord 7 had Albert Schaefer goed gespeeld en zelfs een betere stelling opgebouwd. Maar ook hier was er een kaart uit getrokken en was dus het kaartenhuis ingestort. Ook Michiel Landman had, aan bord 5, geen poot aan de spreekwoordelijke grond kunnen krijgen en ook hij moest opgeven. Tenslotte ook Sheila de Jonge, die "ergens onderweg" goede mogelijkheden had gehad die ook zij niet wist te verzilveren. En dit alles bracht dan het volgende wedstrijdformulier:



Geen opmerkingen:

Een reactie posten