De derde ronde van de bekercompetitie kon van start gaan en aan het einde van de avond waren er al twee halve-finalisten! Ook in de huishoudelijke competitie weer wat leuke partijen, terwijl het aantal deelnemers opnieuw oneven was.
Lisanne van Huizen had de pech, dat ze in dat deel van de loting terecht was gekomen, waarin ook Ricardo Klepke zich bevond. Op de foto is wel te zien, dat ze aan het begin van de partijen haar mouwen op ging stropen maar dat bleek totaal onvoldoende. Ook de tijdsverdeling kon haar niet voldoende bijstaan, hoewel ze een uur en een kwartier te besteden had tegenover Ricardo slechts vijf minuten. Desondanks bleek het voor hem eigenlijk een fluitje van een cent om de halve finale te bereiken. Hij probeerde er nog wel een soort van schaakles van te maken, of dat heeft geholpen is nog een grote vraag.
De andere partijen was echter een heel ander verhaal, daarin speelde Dik van der Pluijm tegen Jan van Dam, waarbij Jan net een paar minuten meer op z'n klok kreeg dan Dik. Dat bleek nauwelijks van belang, als snel was dat verschil rechtgetrokken, waarbij Jan in de eerste partij al redelijk snel het betere van de partij in handen kreeg en dat ook tot en met de laatste zet in stand wist te houden. Nu moest Dik dus de laatste partij winnen wilde hij nog een kans op een vervolg maken, terwijl Jan genoeg had aan een remise. Maar daar bleek totaal geen sprake van, beiden gingen voluit voor de winst (Jan waarschijnlijk ietsje minder dan Dik). Naar het einde van de partij - Dik had de meeste tijd verbruikt maar stond heel behoorlijk - kreeg Jan het steeds moeilijker en vond tenslotte geen oplossing meer voor zijn problemen in deze partij, hij gaf daarom op. Nu moesten er minimaal nog twee partijen snelschaak worden gespeeld om de winnaar te bepalen en daarin bleek Jan tenslotte de beste snelschaker, hij won beide partijen en gaat dus door naar de halve finale.
In de huishoudelijke competitie speelde Jan van Huizen tegen Michiel Landman. Voor zijn gevoel was Michiel weer een beetje opgekrabbeld naar een plekje in de top 10 van de club en dan kom je wel de toppers tegen. Zo werd nu dus Jan zijn tegenstander en dat zat hem niet mee. Hij wist Jan wel de nodige kopzorgen te bezorgen, echter te weinig om hem tot opgave te dwingen. Verlies daarom tenslotte voor Michiel.
Sheila de Jonge staat al het hele seizoen bij de top 10, ze werd deze ronde ingedeeld tegen jeugdtalent Thijs van Dam. Daar bracht ze het redelijk van af en dreigde hem op zeker moment zelfs mat te zetten. Daar wist Thijs het enig mogelijke antwoord op te vinden en daarmee was de aanval van Sheila eigenlijk wel afgeslagen. Er werden nog een aantal zetten gespeeld maar Thijs wist zo te spelen dat Sheila geen vat meer op zijn spel wist te krijgen en tenslotte zelfs moest verliezen.
Het werd een vrij makkelijke avond voor Rik Verheij. Hij speelde tegen Jan van Baardwijk en Jan wist hem niet in het nauw te brengen met zijn zetten. Met enkele goede zetten wist Rik hem tot overgave te dwingen.
Heel anders ging het tussen Bonne Faber en Wim Noordermeer. Het werd een moeilijke partij, waarin Wim steeds op zoek was naar trucjes maar deze maar niet kon vinden. De dames werden geruild en Wim kreeg de half open a-lijn, waar hij geen gebruik van kon maken. De stelling bleef moeilijk en dat verleidde Bonne tot het aanbieden van remise. Maar Wim had het idee dat hij iets beter stond en vond het daarenboven te vroeg om al remise te spelen. Eigenlijk had hij dat aanbod beter aan kunnen nemen want Bonne wist een aanval over de f-lijn op te zetten en won daar een pion bij. En even later nog eentje toen Wim moest kiezen tussen de dekking van een paard op te geven en het slaan van een loper met die dekkingspion van het paard. Hij koos voor het aanvallen van de toren, die het paard bedreigde en Bonne wist niet beter te bedenken dan het ruilen van de torens. Door dit alles stond Bonne op een gegeven moment zelfs drie pionnen voor en werd daardoor blijkbaar wat slordiger en trapte in één van Wim's trucjes. Dat kostte een pion maar Bonne bleef toch wel beter staan. Toch kwam hij in de problemen toen Wim, een aantal zetten later, met toren en loper gevaarlijk op kwam zetten. Maar dat speelde Wim niet goed uit, hij ruilde z'n loper tegen een paard en daarmee waren de problemen voor Bonne zo goed als voorbij, alleen moest het technische gedeelte van het eindspel nog wel nauwkeurig worden gespeeld. Dat lukte, eigenlijk met enige hulp van Wim, goed en Bonne mocht tenslotte het punt incasseren.
Zoals al gezegd, het was een oneven opkomst en nu was het de beurt aan Leo Stelloo om tegen de verder aanwezige Pioniers te spelen. Leo kreeg daarbij de zeggenschap over de witte stukken maar had ook de pech, dat eerst iemand nog zat te wachten op zijn tegenstander en - halverwege de avond - iemand anders al klaar was met zijn partij en zodoende de gelegenheid vond om tegenover Leo plaats te nemen. Toch wist Leo goed partij te bieden aan zijn tegenstanders maar moest toch op een gegeven moment de pijp aan de spreekwoordelijke Maarten geven.
Ook tussen Ronald van Velzen en Kees Breen ontspon zich een moeilijk gevecht, waarbij Kees steeds meer in de problemen kwam. Deze problemen wist hij, helaas voor hem, niet te overwinnen en zo mocht Ronald weer eens een punt op zijn conto bijschrijven.
De laatste hier te behandelen partij is die tussen Casper Verbeek en Frits Wilschut. Beiden uiteraard belust op een overwinning, die ze niet al te vaak weten te smaken. Frits bleek hierbij wat steviger in zijn vel/spel te zitten en mocht derhalve tenslotte dit punt voor zich optekenen.
De nieuwe tussenstand.
Sheila de Jonge staat al het hele seizoen bij de top 10, ze werd deze ronde ingedeeld tegen jeugdtalent Thijs van Dam. Daar bracht ze het redelijk van af en dreigde hem op zeker moment zelfs mat te zetten. Daar wist Thijs het enig mogelijke antwoord op te vinden en daarmee was de aanval van Sheila eigenlijk wel afgeslagen. Er werden nog een aantal zetten gespeeld maar Thijs wist zo te spelen dat Sheila geen vat meer op zijn spel wist te krijgen en tenslotte zelfs moest verliezen.
Het werd een vrij makkelijke avond voor Rik Verheij. Hij speelde tegen Jan van Baardwijk en Jan wist hem niet in het nauw te brengen met zijn zetten. Met enkele goede zetten wist Rik hem tot overgave te dwingen.
Heel anders ging het tussen Bonne Faber en Wim Noordermeer. Het werd een moeilijke partij, waarin Wim steeds op zoek was naar trucjes maar deze maar niet kon vinden. De dames werden geruild en Wim kreeg de half open a-lijn, waar hij geen gebruik van kon maken. De stelling bleef moeilijk en dat verleidde Bonne tot het aanbieden van remise. Maar Wim had het idee dat hij iets beter stond en vond het daarenboven te vroeg om al remise te spelen. Eigenlijk had hij dat aanbod beter aan kunnen nemen want Bonne wist een aanval over de f-lijn op te zetten en won daar een pion bij. En even later nog eentje toen Wim moest kiezen tussen de dekking van een paard op te geven en het slaan van een loper met die dekkingspion van het paard. Hij koos voor het aanvallen van de toren, die het paard bedreigde en Bonne wist niet beter te bedenken dan het ruilen van de torens. Door dit alles stond Bonne op een gegeven moment zelfs drie pionnen voor en werd daardoor blijkbaar wat slordiger en trapte in één van Wim's trucjes. Dat kostte een pion maar Bonne bleef toch wel beter staan. Toch kwam hij in de problemen toen Wim, een aantal zetten later, met toren en loper gevaarlijk op kwam zetten. Maar dat speelde Wim niet goed uit, hij ruilde z'n loper tegen een paard en daarmee waren de problemen voor Bonne zo goed als voorbij, alleen moest het technische gedeelte van het eindspel nog wel nauwkeurig worden gespeeld. Dat lukte, eigenlijk met enige hulp van Wim, goed en Bonne mocht tenslotte het punt incasseren.
Zoals al gezegd, het was een oneven opkomst en nu was het de beurt aan Leo Stelloo om tegen de verder aanwezige Pioniers te spelen. Leo kreeg daarbij de zeggenschap over de witte stukken maar had ook de pech, dat eerst iemand nog zat te wachten op zijn tegenstander en - halverwege de avond - iemand anders al klaar was met zijn partij en zodoende de gelegenheid vond om tegenover Leo plaats te nemen. Toch wist Leo goed partij te bieden aan zijn tegenstanders maar moest toch op een gegeven moment de pijp aan de spreekwoordelijke Maarten geven.
Ook tussen Ronald van Velzen en Kees Breen ontspon zich een moeilijk gevecht, waarbij Kees steeds meer in de problemen kwam. Deze problemen wist hij, helaas voor hem, niet te overwinnen en zo mocht Ronald weer eens een punt op zijn conto bijschrijven.
De laatste hier te behandelen partij is die tussen Casper Verbeek en Frits Wilschut. Beiden uiteraard belust op een overwinning, die ze niet al te vaak weten te smaken. Frits bleek hierbij wat steviger in zijn vel/spel te zitten en mocht derhalve tenslotte dit punt voor zich optekenen.
De nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten