Nog twee te spelen wedstrijden voor de tweede ronde van de beker en daar is nog één avond voor beschikbaar. Daarna beslist het reglement over wie naar de derde ronde mag. Intern werden nog een aantal leuke en soms interessante partijen gespeeld, waarbij ook De Pionier weer eens aanwezig mocht zijn.
Fred van Wieringen en Ad van der Ree waren beiden aanwezig en zodoende konden hun bekerpartijen worden gespeeld. Daarbij bleek Ad in de eerste partij niet helemaal bij de les. Daardoor kon Fred, misschien enigszins onverdiend, die partij naar zich toe trekken en werd het dus een beetje moeilijker voor Ad om naar de derde ronde te kunnen gaan. Daarvoor moest hij de tweede partij winnen om nog verlenging door snelschaken uit het vuur te slepen. Maar Fred is soms, als hij het op z'n heupen heeft, een erg goede verdediger en dat bleek in deze partij wel weer. Ad kon beuken wat hij wilde, hij kwam er niet door terwijl Fred totaal niet aan een aanval dacht; hij had voldoende aan remise. Zodoende zag Ad het op een gegeven moment niet meer zitten om te blijven beuken en dus bood hij, enigszins gedesillusioneerd, maar remise, wat door Fred uiteraard meteen werd aangenomen.
In de interne competitie stond het - qua ranglijst - toptreffen tussen zoon en vader Thijs en Jan van Dam op het programma. In voorgaande onderlinge partijen had Thijs bewezen, dat hij goed in staat is van zijn vader te winnen, Jan toonde zich dan ook gewaarschuwd. Op een gegeven moment kwam er een stelling op het bord, waarbij beide dames werden aangevallen en in die stelling leek Thijs een beetje ondergesneeuwd te raken, hij kwam er niet helemaal ongeschonden uit tevoorschijn en moest wat later dan ook zijn (eerste!) verlies in deze competitie ondergaan. Toch blijft hij lijstaanvoerder, met zijn vader op de hielen.
Jan van Huizen mocht bewijzen dat Sheila de Jonge lang genoeg in de top had meegedraaid en dat deed hij op een rustige en zelfverzekerde manier. Sheila spartelde nog wel een hele poos tegen maar Jan bleek niet te vermurwen, hoewel Sheila, na dit verlies, nog wel steeds in de top-10 terug is te vinden.
Het werd een partij met een opening, die bij beiden op het repertoire staat maar Jaap Santifort wist er aanvallend meer van te maken dan Alex van Wieringen wist te verdedigen. Na een tamelijk rustig begin vond Jaap dat hij de knuppel maar eens in het hoenderhok van Alex moest gooien en hij deed dat met het offer van een paard tegen een pion, daarmee de pionnenstelling voor de koning van Alex aan flarden scheurend. Dit bleek echter nog onvoldoende voor het resultaat, dat Jaap voor ogen stond en daarom gooide hij er wat later ook nog maar een loper tegenaan. Maar toen bleek zijn aanval niet meer af te remmen en kon hij even later het punt op zijn naam schrijven.
Het leek een moeilijke avond te worden voor Bonne Faber, tegen één van de nieuwe steunpilaren van het eerste team, Dik van der Pluijm. Er werd door Dik gekozen voor een op het oog iets minder sterke opening, wegens een behoorlijk tempoverlies in die beginfase. Maar, als je dan de diverse toernooien wereldwijd bekijkt, dan wordt deze variant nog relatief veel gespeeld, met wisselend succes. Als je dan partijen daarvan bekijkt, dan volgden beide spelers hier in grote lijnen de ook in die partijen gespeelde volgorde. Tot het moment, waarop Bonne daarvan afweek door een paardruil enigszins af te dwingen, waarna Dik een dubbelpion op de g-lijn kreeg, maar ook een half open h-lijn. Daar maakte hij meteen gebruik van door zijn koningstoren in de aanval te gooien. Er werden paarden geruild en de half open c-lijn kwam in Dik's bezit. Hierlangs bracht hij dame en toren in het gevecht en voor Bonne zat er weinig anders op dan met z'n rug tegen de muur in de verdediging te gaan. Daar bleek al eerder Fred een kei in te zijn, nu stond Bonne ook zijn mannetje en wist Dik niet anders te doen dan remise aan te bieden, waar hij nog wel een sterke aanval liet zien in de analyse achteraf, waarbij een loperoffer hier de aanleiding voor werd. Maar daar wist Bonne een eeuwig schaak-scenario tegenover te stellen, remise leek dus wel terecht.
Michiel Landman was uit de top-10 gekelderd, wilde daar eigenlijk wel in terug en zou dat tegen Leo Stelloo kunnen bewerkstelligen. Daarvoor ging Michiel vol in de aanval en kwam op een gegeven moment gevaarlijk opzetten rond de koning van Leo. Deze wist echter toch een hele mooie verdediging hiertegen uit zijn hoge hoed te toveren maar die verdediging bleek tenslotte toch niet afdoende want na afruil van enkele van de zwaardere stukken kon Michiel toch weer verder werken aan zijn aanval en nu wist Leo daar geen verdediging meer tegen te vinden en moest derhalve tenslotte verlies accepteren.
Omdat er een oneven aantal spelers op was komen dagen was het nu de beurt aan Wim Noordermeer om tegen zijn clubgenoten (verenigd onder de naam "De Pionier") te spelen. Het is altijd wel leuk, om te volgen hoe zo'n partij in zijn werk gaat want in het begin is iedereen druk bezig met z'n eigen partij, terwijl de "zwakkeren" zich niet lijken te durven mengen, terwijl dat eigenlijk wel de bedoeling van het gebeuren is. Als dan een aantal partijen is afgelopen en/of er langer over zetten wordt nagedacht, komen de "sterkeren" zetten doen. Maar Wim wist zich kranig te verdedigen tegen al het geweld, dat op hem af kwam en wist een kansen biedend eindspel te bereiken tegen een met pionnen oprukkend De Pionier. Toen bleek echter de pion achterstand, die Wim had opgelopen, niet meer voldoende voor een voor hem redelijk tot goed resultaat en moest hij dus opgeven.
Jan van Baardwijk kreeg Albert Schaefer tegenover zich en Albert speelde een goede partij, totdat hij op zeker moment de kluts een beetje kwijtraakte en enkele minder goede zetten produceerde. Daar wist Jan prima van te profiteren en mocht zodoende tenslotte de volle winst opstrijken.
Dan nu, als laatste, de partij tussen Casper Verbeek en Ronald van Velzen. Laatstgenoemde heeft eigenlijk betere tijden gekend dan hij in deze partij liet zien, hij liet daarin namelijk enkele steekjes vallen, die Casper met graagte oppakte. De partij duurde veel langer dan hier beschreven wordt, het eindresultaat was echter hetzelfde: verlies voor Ronald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten