Als je bent gepromoveerd uit de derde klasse is de eerste wedstrijd in de tweede klasse altijd een moeilijke! Het werd nog moeilijker voor het tweede team omdat een viertal spelers op de speelavond was verhinderd. Gelukkig gingen de tegenstanders akkoord met het vooruitspelen van een tweetal partijen!
Om maar de bordvolgorde te volgen, aan bord 1 trad Jaap Santifort aan voor De Pionier 2 en Jaap kreeg te maken met een door hem vrij vaak gespeelde opening. Dus wist Jaap de partij, tegen een tegenstander met zo'n 100 Elo-punten meer, goed in evenwicht te houden met uiteindelijk remise als prima eindresultaat.
Aan bord 2 kon Reinier van der Wende met zijn de laatste tijd geliefde opening het spel beginnen. Maar Reinier kwam enigszins in moeilijkheden, leek daar toch voldoende uit te kunnen komen. Naar het einde van de partij toe had hij een mooie aanval met dame en paard op de koningspositie van zijn tegenstander. Deze had enige tijd nodig om daar een oplossing voor te vinden en kwam met een door Reinier niet verwachte oplossing. Er werd nog een loper bij gehaald door zwart. Die loper stond ongedekt en werd door Reiniers dame aangevallen als hij z'n paard er tussenuit zou halen. Dat deed hij ook door een pion te slaan met dat paard, daarbij helemaal uit het oog verliezend, dat die pion (ook!) door de dame teruggenomen kon worden, waarmee de loper ook meteen een dekking kreeg. Door deze misrekening helemaal gedesillusioneerd gaf Reinier de partij op.
Zoon en vader Alex en Fred van Wieringen waren verhinderd en konden gelukkig vooruitspelen. Later bleek dat niet helemaal zo gelukkig te zijn, aan bord 3 speelde Alex een, vooral naar het einde toe, spannende partij maar moest tenslotte verliezen (geen wonder als je naar het ratingverschil kijkt) en Fred speelde aan bord 4 een - volgens eigen zeggen - saaie remise.
Bord 5 was aan Michiel Landman gegeven en Michiel speelde niet zijn beste partij. In de loop daarvan verloor hij twee pionnen, waarna het toreneindspel nog wel de nodige denkrimpels opriep bij beide spelers maar Michiel tenslotte toch aan het kortste eind trok.
Teamleider Peter Derrez had zichzelf aan bord 6 opgesteld. Daar kwam hij behoorlijk onder druk te staan, wist echter toch lijf en leden redelijk beschermd te houden. Lange tijd zat er een score in voor zijn team, toen Reinier echter verloor bood Peter meteen remise, wat na enig nadenken ook werd aangenomen.
Toch kon er een partij worden gewonnen door de Pioniers en daar zorgde Martijn van Dam voor aan bord 7. Hij wist steeds de iets betere positie in te nemen, wat hem op zeker moment een kwaliteit opleverde. Daarom kreeg hij op zeker moment een remiseaanbod, wat hij, gezien zijn voorsprong, afwees. Nu bleef hij met twee torens tegen toren en paard achter en kon de vijandelijke koning in het nauw brengen op de g- en de h-lijn. Daar wist zijn tegenstander zich niet meer aan te ontworstelen en hij gaf dan ook, moegestreden, op.
De laatste partij was die aan bord 8, van Bonne Faber. Daar maakte Bonne de grote fout om zijn zwartveldige loper te ruilen tegen het damepaard van zijn tegenstander. Daardoor kwam Bonne in grote problemen over de zwarte velden, meteen zichtbaar door de penning van zijn koningspaard. Daar wist hij geen andere oplossing voor te vinden dan het opspelen van zijn g- en h-pion. Op g5 werd toen een stuk (tegen 2 pionnen) geofferd en kwam Bonne's koning helemaal in zijn blootje te staan. Bonne speelde met de gedachte om op te geven, vond het echter nog te vroeg op de avond daarvoor en kwam nog met een aanvalletje op h2 met paard en dame. Dat was makkelijk te pareren en er kwam nog een fout van Bonne door één van zijn paarden weg te geven. Maar nu kwam toch een keerpunt want zijn tegenstander wist zijn grote voorsprong niet te gelde te brengen en ruilde wat materiaal. Nu echter kreeg Bonne de gelegenheid de ongedekte voorste c-pion (van die ruil uit het begin van de partij) te slaan en meteen ook de vijandelijke d-pion tweemaal aan te vallen, terwijl deze maar eenmaal gedekt werd. Ook die pion werd geslagen, waardoor de materiaalverhouding weer helemaal in balans kwam. Dat vond Bonne een goed moment om remise aan te bieden, wat, na het nodige heen en weer geloop bij de andere partijen, werd aangenomen.
Het wedstrijdformulier zag er daarna als volgt uit:
Als je dan naar de ratings kijkt is de eerste wedstrijd van dit Pionierteam in de tweede klasse niet onverdiend te noemen!
Zoon en vader Alex en Fred van Wieringen waren verhinderd en konden gelukkig vooruitspelen. Later bleek dat niet helemaal zo gelukkig te zijn, aan bord 3 speelde Alex een, vooral naar het einde toe, spannende partij maar moest tenslotte verliezen (geen wonder als je naar het ratingverschil kijkt) en Fred speelde aan bord 4 een - volgens eigen zeggen - saaie remise.
Bord 5 was aan Michiel Landman gegeven en Michiel speelde niet zijn beste partij. In de loop daarvan verloor hij twee pionnen, waarna het toreneindspel nog wel de nodige denkrimpels opriep bij beide spelers maar Michiel tenslotte toch aan het kortste eind trok.
Teamleider Peter Derrez had zichzelf aan bord 6 opgesteld. Daar kwam hij behoorlijk onder druk te staan, wist echter toch lijf en leden redelijk beschermd te houden. Lange tijd zat er een score in voor zijn team, toen Reinier echter verloor bood Peter meteen remise, wat na enig nadenken ook werd aangenomen.
Toch kon er een partij worden gewonnen door de Pioniers en daar zorgde Martijn van Dam voor aan bord 7. Hij wist steeds de iets betere positie in te nemen, wat hem op zeker moment een kwaliteit opleverde. Daarom kreeg hij op zeker moment een remiseaanbod, wat hij, gezien zijn voorsprong, afwees. Nu bleef hij met twee torens tegen toren en paard achter en kon de vijandelijke koning in het nauw brengen op de g- en de h-lijn. Daar wist zijn tegenstander zich niet meer aan te ontworstelen en hij gaf dan ook, moegestreden, op.
De laatste partij was die aan bord 8, van Bonne Faber. Daar maakte Bonne de grote fout om zijn zwartveldige loper te ruilen tegen het damepaard van zijn tegenstander. Daardoor kwam Bonne in grote problemen over de zwarte velden, meteen zichtbaar door de penning van zijn koningspaard. Daar wist hij geen andere oplossing voor te vinden dan het opspelen van zijn g- en h-pion. Op g5 werd toen een stuk (tegen 2 pionnen) geofferd en kwam Bonne's koning helemaal in zijn blootje te staan. Bonne speelde met de gedachte om op te geven, vond het echter nog te vroeg op de avond daarvoor en kwam nog met een aanvalletje op h2 met paard en dame. Dat was makkelijk te pareren en er kwam nog een fout van Bonne door één van zijn paarden weg te geven. Maar nu kwam toch een keerpunt want zijn tegenstander wist zijn grote voorsprong niet te gelde te brengen en ruilde wat materiaal. Nu echter kreeg Bonne de gelegenheid de ongedekte voorste c-pion (van die ruil uit het begin van de partij) te slaan en meteen ook de vijandelijke d-pion tweemaal aan te vallen, terwijl deze maar eenmaal gedekt werd. Ook die pion werd geslagen, waardoor de materiaalverhouding weer helemaal in balans kwam. Dat vond Bonne een goed moment om remise aan te bieden, wat, na het nodige heen en weer geloop bij de andere partijen, werd aangenomen.
Het wedstrijdformulier zag er daarna als volgt uit:
HI Ambacht 1 | 1758 | - | De Pionier 2 | 1612 | 5-3 | |
1 | Henk van Gemerden | 1860 | - | Jaap Santifort | 1724 | ½-½ |
2 | Frank Plomp | 1818 | - | Reinier van der Wende | 1709 | 1-0 |
3 | Charles Kuijpers | 1994 | - | Alex van Wieringen | 1670 | 1-0 |
4 | John van Hest | 1770 | - | Fred van Wieringen | 1687 | ½-½ |
5 | Ed van de Geer | 1745 | - | Michiel Landman | 1503 | 1-0 |
6 | Frank van Manen | 1718 | - | Peter Derrez | 1592 | ½-½ |
7 | Gerrit de Graaf | 1501 | - | Martijn van Dam | 1481 | 0-1 |
8 | Aart Burggraaff | 1661 | - | Bonne Faber | 1527 | ½-½ |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten