Ronde 36

De bekerfinale kon worden gespeeld. Daarin bleek opnieuw hoe belangrijk het dit seizoen voor het eerst gehanteerde reglement hiervoor (3 sec.bedenktijd per ratingpunt verschil meer of minder) zou kunnen zijn. Maar iedereen - en uiteraard de winnaar zonder meer - had hier vrede mee. Verder een minimale opkomst dankzij de vakantieperiode.

De finale van de bekercompetitie was uiteindelijk bereikt door Thijs van Dam en Fred van Wieringen. Hierbij had Thijs twee ronden afgesloten met een reglementair resultaat in zijn voordeel, de beide andere ronden waren echter met een prima resultaat afgesloten: gewonnen van Rik Verheij en van zijn vader Jan! Fred had echter alle vier voorgaande ronden moeten spelen en daarin o.a. Jan van Huizen en Ad van der Ree uitgeschakeld. Nu kreeg hij te maken met een levensgroot verschil in bedenktijd, zoals ook te zien is op bijgaande foto (Fred net iets meer dan 10 minuten en Thijs diezelfde tijd, echter vermeerderd met een heel uur). In de eerste partij maakte Thijs geweldig goed "misbruik" van dat tijdsverschil met o.a. een loperoffer op g3, hoewel dat wel een schijnoffer werd omdat hij hierna een kwaliteit won. Het werd dus eigenlijk twee lichte stukken tegen toren en pion. Maar nu ging dat verschil in bedenktijd zijn grote rol spelen en wist Fred daarin niet meer de beste zetten in z'n weinige tijd te vinden. Nu had Thijs dus voldoende aan een remise, wat hij dan ook daadwerkelijk aanbood. Daar ging Fred uiteraard niet op in en hij wist nu groot voordeel (tenslotte zelfs een dame en twee pionnen tegen de kale koning van Thijs) te krijgen zodat er nu een beslissing moest vallen via snelschaakpartijen. Maar dat is wel een sterk punt voor Thijs, wat hij dan ook bewees door twee partijen na elkaar te winnen en zich zodoende bekerwinnaar van het seizoen '18-'19 te mogen noemen! Met hier uiteraard felicitaties daarvoor.

In de hiernaast te spelen interne competitie kreeg lijstaanvoerder en vader Jan van Dam te maken met Martijn van Dam (nee, geen familie) en Jan maakte de avond een succes voor de familie Van Dam door deze partij winnend af te sluiten en daarmee zijn voorsprong op de ranglijst acht punten groter makend, vooral om dat zijn grootste concurrenten (Jan van Huizen en Hans van Calmthout) deze avond niet aanwezig waren.

Voor de prijs in groep twee speelde één van de kanshebbers op de titel, Alex van Wieringen, tegen de op een veel lagere plaats bivakkerende Bonne Faber. Daarin kreeg Bonne in de opening enig voordeel, hoewel hij dat niet voldoende wist uit te buiten. Enkele zetten later had er een remise kunnen komen wegens herhaling van zetten, daar ging Alex echter niet op in. Hij wist nu via de lange zwarte diagonaal een stukwinst te dreigen, wat tenslotte het bezit van die diagonaal voor hem ging betekenen. Alex ging nu drukken op de geïsoleerde c-pion van Bonne maar kreeg daar echter onvoldoende vat op. Hij had dat eigenlijk anders moeten aanpakken, nu wist hij die c-pion dan wel te winnen maar ten koste van een loper en de ruil van zijn dame tegen twee torens. Nu kwam er een stelling op het bord van dame en vijf pionnen tegen twee torens en vijf pionnen, die beiden niet uit wilden spelen wegens mogelijk gevaar op verlies, hoewel Bonne nog wel een pion voorsprong had kunnen krijgen. Nu werd het dus remise. Alex dus op de tweede plaats in de groep met de afwezige Leo Stelloo als lijstaanvoerder.
Wegens de geringere opkomst kon het voorkomen, dat er een groter verschil in sterkte tussen twee tegenstanders voor ging komen. Zo kreeg Wim Noordermeer de top-10 speler Rik Verheij als tegenstander. Maar Wim wist zich prima in deze partij vast te bijten en leek zodoende op een remise af te stevenen. Maar het krachtsverschil kwam op zeker moment toch tevoorschijn en Rik wist juist dat gaatje te vinden, waarlangs hij de partij toch wist te winnen.
Dan speelde Wim van Schie nog tegen Frits van der Veeke en ook hier ontstond een leuke partij. Maar dat leuke werd pardoes beëindigd voor Frits omdat hij overzag dat zijn dame "en prise" stond. Helaas voor Frits zag Wim het wel en zo eindigde deze partij toch enigszins onbevredigend.

De nieuwe tussenstand.