De laatste avond van de vakantieperiode, hopelijk stromen komende week de spelers weer toe! Toch was de avond met nog 7 borden niet ècht slecht bezocht te noemen. Enkele, normaal gesproken, vaste waarden lieten echter (daarom?) verstek gaan. We zullen het de volgende ronde wel zien.
Wel was er opnieuw een partij, die waarschijnlijk van groot belang zou kunnen zijn voor het bepalen van het kampioenschap voor dit seizoen. Want de nummers drie en twee werden tegen elkaar ingedeeld en het zou voor Jan van Huizen weer een moeilijke partij worden tegen Hans van Calmthout. De lachende derde van dit gebeuren, de op de eerste plaats staande Jan van Dam, zou best wel eens een vreugdedansje kunnen maken bij het lezen van de uitslag. In de partij kwam Hans voorzichtig aan iets beter te staan, echter nog niet voldoende voor hem om inwendig de vlag uit te steken. Want met Jan weet je het eigenlijk nooit. Soms staat hij dan (heel) moeilijk, toch weet hij er in het eindspel een interessante draai aan te geven en zodoende toch weer terug te komen in de partij. Zo eigenlijk nu ook want Hans wist zijn ietsje betere positie niet vast te houden en zo werd deze partij tenslotte remise.
Aan het begin van de avond kwam er een verzoek van Fred en/of Alex van Wieringen om niet tegen elkaar te hoeven spelen deze avond om voor hen doorslaggevende redenen. Maar de wedstrijdleider toonde zich niet te vermurwen; er was een bepaald aantal leden aanwezig en met deze aanwezigen zou er een indeling moeten worden gemaakt, anders zou toch iedereen aan het begin van een schaakavond kunnen zeggen dat hij/zij nu even liever niet tegen die bepaalde andere spe(e)l(st)er zou willen spelen. Dus speelde Fred tegen Alex en ze maakten er een interessante partij van. Uiteraard hadden ze ook na tien zetten tot remise kunnen besluiten natuurlijk. Tenslotte bleek Fred in deze partij de betere te zijn en wist hij het punt te scoren. Desondanks houdt Alex nog wel de eerste plaats van de tweede groep in z'n bezit.
Sheila de Jonge speelde weer eens een moeilijke partij tegen Leo Stelloo en ze kwam op zeker moment slechter te staan. Diverse keren weet ze daar dan een positieve draai aan te geven, nu echter bleek Leo goed in vorm te zijn en wist hij alle listen van zijn tegenstandster in de kiem te smoren en zodoende later met het punt huiswaarts te keren. Met deze overwinning komt Leo wel dicht in de buurt van de bovenste plek in de tweede groep.
De partij tussen Michiel Landman en Bonne Faber is eigenlijk simpel te beschrijven. Na een rustige opening kreeg Michiel het betere van het spel en kwam, met een pionnetje vòòr, eigenlijk gewonnen te staan. Maar hij wist de goede voortzetting niet te vinden en liet Bonne zodoende weer in de partij komen. Bonne won het pionnetje weer terug en kwam nu, in het eindspel, op zijn beurt gewonnen te staan. Maar ook Bonne wist de betere voortzetting niet te vinden en zodoende kreeg deze partij het eigenlijk meest eerlijke resultaat: remise (door herhaling van zetten). Hiermee weet Michiel de eerste plek van groep drie in een stevige greep te houden.
Eigenlijk een simpele korte partij leek het te zijn tussen Wim van Schie en Martijn van Dam. Martijn wist namelijk al vrij snel een ruime materiële voorsprong te krijgen en die ook over de eindstreep te trekken. Het wedstrijdpunt werd derhalve zijn beloning.
Tussen Wim Noordermeer en Casper Verbeek ontspon zich een leuk gevecht, dat redelijk snel door Wim leek te worden gewonnen. Maar Casper wist zijn rug te rechten (of vond Wim de snel winnende zetten niet?) en kon het vonnis nog van zich af houden. Maar tenslotte werd het voor hem toch te moeilijk om er nog iets positiefs van te maken, hoewel Wim nog wel het nodige werk had te doen om tenslotte dit punt voor zich op te eisen.
Tenslotte kon Kees Berkhout weer eens een punt scoren en wel tegen Frits Wilschut. Voor Kees werd dit één van z'n weinige overwinningen, terwijl Frits en hij wel dicht bij elkaar staan qua aantal verliespartijen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten