Liep een aantal leden al met hun hoofd in de vakantiewolken? Dat leek er, gezien de opkomst, wel een beetje op! Maar gelukkig was Fred van Wieringen er wel en hij schreef een verslag, zowel over de RSB-wedstrijd als over de interne partijen.
Donderdag 22 februari stond er een wedstrijd
van ons eerste viertal op het programma. De IJssel V2 was de tegenstander en
die waren ruim van tevoren aanwezig en hadden er dus zin in. Het verschil in de
competitie was maar 1 punt in het voordeel van De Pionier. Het kon dus een
spannende wedstrijd worden. Om 20.00 uur zaten de spelers achter de borden en
kon onder toeziend oog van een aantal aanwezige Pionierleden de strijd
beginnen.
Aan bord 4, waar Albert Schaefer speelde, begon
een mooie strijd in het centrum. Een paard op f3 werd afgeruild, maar Albert
zag dat hij eerst een pion kon veroveren met zijn loper die meteen ook de dame
aanviel. De dame moest weg en Albert kon de afruil positief afwikkelen. Door
deze pionwinst wist Albert het centrum naar zich toe te trekken. Zijn
tegenstander dreigde nog met zijn torens maar Albert wist dit te pareren en
kreeg met zijn loper, toren en dame een mooie aanval op de koningsstelling.
Deze was direct doorslaggevend. Eerst won Albert een toren en daarna was het
schaakmat. Was een mooie combinatie, Albert! (1-0).
Teamleider Leo Stelloo won aan bord 3 na een
uur spelen een pion. Met deze pionwinst wist Leo zijn stelling zo te verbeteren
dat hij nog een pion won. Toen kort erna een loper werd verovert via een mooie
combinatie was de winst binnen (2-0).
Peter Derrez had aan bord 1 een taaie
tegenstander. Beide spelers hadden een lange rokade uitgevoerd en bijna alle
stukken werden aan deze zijde ook ingezet. Met als gevolg dat de stelling heel
compact was. Peter wilde het spel wat opener maken, ruilde de dames en twee
stukken, zodat de stelling overzichtelijker was. Dat was echter voor beide
spelers zo. Over en weer waren er kansen, maar er werd goed verdedigd er zat
niets anders op dan remise (2½-½).
Als laatsten speelden nog Jan van Baardijk en
de teamleider van De IJssel, Aad van der Meer, aan bord 2. Twee gelijkwaardige
spelers. Dat zag je ook aan het spel. Beiden met zorgvuldige zetten en geen
kansen weggeven. Wat Aad aan het eind wel deed was een paard ongedekt laten
staan. Jan zag het en sloeg het stuk. Jan haalde zo enigszins fortuinlijk het
punt binnen. De Pionier V1 won wel overtuigend en we zien de volgende wedstrijd,
tegen Moerkapelle V1, met vertrouwen tegemoet.
Mijn wedstrijdformulier zag er zo uit:
De Pionier V1 | 1441 | - | De IJssel V2 | 1294 | 3½-½ | |
1 | Peter Derrez | 1566 | - | Wouter Schmahl | 1313 | ½-½ |
2 | Jan van Baardwijk | 1492 | - | Aad van der Meer | 1405 | 1-0 |
3 | Leo Stelloo | 1445 | - | Ton van Smirren | 1178 | 1-0 |
4 | Albert Schaefer | 1262 | - | Casper de Pijper | 1281 | 1-0 |
De 23e ronde voor de HHC werd ook
gespeeld. Slechts vier partijen. Een wat matige opkomst. Kampioen Ernst-Jan
Pluim Mentz moest dit keer Jan van Huizen van zich afhouden. Iedereen wil
natuurlijk van de kampioen winnen! Maar Jan kwam slecht uit de opening en zijn
stelling werd ontregeld. Ernst-Jan kwam hierdoor zelfs een loper voor. Jan wist,
na dameruil, de schade beperkt te houden. Twee pionnen voor een loper, zou het
genoeg zijn? Nee, Ernst-Jan is een meester in het eindspel, zeker met
materiaalvoordeel. Langzaam werd de koning van Jan naar de zijkant gedreven en
werd daar vakkundig schaakmat gezet.
Bonne Faber en Sheila de Jonge moesten tegen
elkaar spelen. Eerdere ontmoetingen waren aardig gelijkwaardig, maar nu had
Bonne de touwtjes stevig in handen. Sheila meldde wel dat ze wat concentratieproblemen
had. Gaf ze daarom een toren weg? Na deze torenwinst was het voor Bonne niet
moeilijk meer om het punt te veroveren, vooral omdat Sheila meteen opgaf.
Dan was er een partij tussen Frits Wilschut
en Alex van Wieringen. Alex kon gelukkig weer eens een partij spelen. Frits
wist het openingsspel van Alex goed te volgen en begon zelfs een aanval op de
koningsstelling van Alex. Deze moest alle zeilen bijzetten om dit te pareren en
won een pion. Na enige afruil en een aantal goede zetten van Alex werd Frits
teruggedrongen. Uiteindelijk wist Alex de winst naar zich toe te trekken, maar
had lovende woorden voor het spel van Frits.
Michiel Landman speelde tegen Frits van der Veeke een
vanaf het begin gewonnen partij. Na eerst een pion te winnen en zijn stukken
goed positioneel neer te zetten, won Michiel nog een pion. Het zag er niet goed
uit voor Frits. Michiel “haalde” nog een dame en de strijd was gestreden. Als wedstrijdleider
heb ik op alle borden kunnen kijken en heb genoten van de wedstrijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten