Ronde 19

Er is alweer aan de derde ronde voor de bekercompetitie begonnen. Daar is verder nog ruimschoots voldoende tijd voor, wat, zeker met de komende RSB-wedstrijden op het programma, een prettige gedachte is. De verder gespeelde partijen voor de interne competitie hadden hier en daar een verrassende uitslag!

De gespeelde partijen voor de bekercompetitie waren tussen de - op papier! - zwakste spelers, die de derde ronde hadden bereikt. Omdat hun ratings vrij dicht bij elkaar lagen was het tijdsverschil tussen Sheila de Jonge en Jan van Baardwijk niet al te groot. Jan had een kleine vijf minuten minder tot zijn beschikking maar dat speelde tijdens de partijen nauwelijks een rol. Tenminste, dat zou je op het eerste gezicht denken, maar als je dan zag, dat Jan in de eerste partij pardoes een dame weggaf, dan vraag je jezelf toch wel af of dat tijdsverschil "inwendig" toch geen rol speelde. Dus Jan zette zich schrap voor de tweede partij en leek daar toch een beetje het betere van het spel te krijgen. Maar, ook hier, net als bij diverse andere zaken, bedroog de schijn en ook deze partij verloor Jan tenslotte. Sheila is dus de eerstbekende deelnemer aan de vierde ronde.

In de "normale" competitie kreeg Ernst-Jan Pluim Mentz deze avond Wim van Schie tegenover zich. Wim had een paar goede ronden gespeeld en dan kan zo'n indeling daar vaak het gevolg van zijn, vooral als sommigen uit de top van de lijst afwezig zijn. Maar Wim bood goed tegenstand, hoewel hij op zeker moment wel een beetje met z'n rug tegen de muur kwam te staan. Volgens Ernst-Jan was in de stelling, die op zeker moment op het bord verscheen, de enige manier om meteen tot winst te komen een dameoffer en dat kwam dus ook uit de hoge hoed van de Pionierkampioen. Dat offer bleek niet te weerleggen door Wim en zo leed hij het al wel door hem verwachte verlies.

Eén van de al genoemde verrassende partijen was die tussen Jan van Huizen en Martijn van Dam. Daarbij leek Jan redelijk gemakkelijk aan het langste eind te kunnen gaan trekken maar niets bleek minder waar deze avond. Jan had toch meer tijd nodig om een prettige stelling op te bouwen dan Martijn, hoewel die stelling dan weer wel wat prettiger oogde voor Jan. Maar ook hier bleek die schijn toch wel bedrog te zijn, hoewel Martijn wel zijn achterste lijn (en dus een eventueel mat achter de palen) in de gaten moest blijven houden. Dat bracht Martijn er op een gegeven moment toe om remise aan te bieden, wat door Jan werd geweigerd. Dat had hij eigenlijk beter aan kunnen nemen, enige tijd later verloor hij in het eindspel namelijk een kwaliteit en kwam Martijn daardoor redelijk gewonnen te staan. Jan is - vooral dan in tijdnood (hij had op een gegeven moment ruim minder tijd dan een minuut) - een geslepen vos en dus moest Martijn nog alles uit zijn kast halen, wat hij ook inderdaad deed. Dat had dus de redelijke verrassing van winst voor Martijn tot gevolg.

Een tweede partij, die bijna tot in de kleine uurtjes ging duren was die tussen Ad van der Ree en Leo Stelloo. Daarin leek Ad het vrij gemakkelijk te krijgen, vooral toen hij een pion had weten te winnen. Maar Leo toont zich in dergelijke gevallen vaak een kat in het donker en ook Leo weet dan vreemde sprongen te maken. Daar bleek Ad alle moeite mee te hebben, zodat hij in plaats van een makkelijke winst nog tot op de bodem van zijn kunnen diende te gaan. Het bleek voor Leo te veel tijd te gaan kosten, zodat hij op een gegeven moment door zijn vlag ging, hoewel Ad ook moeite met de klok bleek te hebben, hij had op dat moment ook nog maar drie minuten over.

Relatief gezien had Bonne Faber een niet al te moeilijke avond tegen Peter Derrez. Of zou je misschien beter kunnen zeggen dat Peter een moeilijk avond had tegen zichzelf? Hij wist namelijk de gekozen opening niet op de beste manier uit de doeken te doen, wat hem tenslotte een dubbelpion op de f-lijn opleverde en ook z'n koning in het centrum hield. Bonne had wel (lang) weten te rocheren en wist wat later een pionnetje op de koningsvleugel te snoepen. Het bleef uiteraard nog steeds wel een moeilijke positie, Bonne wist de problemen toch sterk het hoofd te bieden en nadat hij ook nog eens een stuk won vond Peter het welletjes, vooral omdat het alternatief (een kwaliteit verliezen i.p.v. het genoemde stuk) veel slechter was omdat er in dat geval torenverlies achteraan zou zijn gekomen.
Reinier van der Wende had weer eens wat tijd weten te vinden om een partij te komen spelen en vond daarbij Michiel Landman tegenover zich. Beiden kwamen goed uit de opening en ook in het vervolg veranderde daar niet zo veel in. Verderop in de partij werden de paarden van beiden steeds meer van belang en daarbij kreeg Reinier de lachers op zijn hand met opmerkingen als "hop, paardje, hop"! Maar hij zit nog in de kleine kinderen, het zij hem dus vergeven!? Maar het gemak dat hij pretendeerde in zijn manier van doen kwam toch niet tot uitdrukking in de partij en er ontstond een stelling, waarin beider paarden elkaar dynamisch in evenwicht hielden, terwijl de koningen de weg naar binnen afgesloten hielden. Hoewel Reinier optisch iets beter stond bleek hij toch niet verder te kunnen komen dan remise.
Nog een verrassing was te zien bij Wim Noordermeer tegen Frits Wilschut. Ergens in de partij maakte Wim een fout en die werd vakkundig afgestraft door Frits, die daarmee een niet verwachte winst wist te boeken! Op bijgaande foto lijkt het er op, dat hij dit al lang aan zag komen!
Frits van der Veeke en Ronald van Velzen kwamen elkaar weer eens tegen en daarbij wist Ronald de partij langzaam naar zich toe te trekken. Dat bepaalde tenslotte ook de uitslag: winst voor Ronald.
Casper Verbeek had het maar moeilijk tegen Kees Berkhout en hij ging daarbij ook in de fout door een stuk weg te geven. "Maar dat kan ik ook" zal Kees gedacht hebben en zo gedacht zo gedaan, ook hij raakte een stuk kwijt en er ontstond tenslotte een toreneindspel met twee pionnen meer voor Casper. Daar wist Kees geen remise meer uit te halen en zijn volgende verliespartij werd een feit. Maar prettig voor de club blijft zijn enthousiasme voor het spelletje!

De nieuwe tussenstand.