De vierde ronde alweer voor deze teams, waarbij de kansen op promotie of degradatie zo langzamerhand een steeds grotere rol gaan spelen. Beide onderhavige teams spelen hun rol in de middenmoot van de groep en hebben geen van beiden behoefte aan promotie. Maar het kan je ook overkomen!?
Teamleider Peter Derrez werd de avond voor de wedstrijd al een beetje in de stress gestuurd omdat topman Reinier van der Wende zich afmeldde wegens een bij hem heersende griep. Maar ook de tegenstanders kampten met personele problemen, zij moesten liefst drie invaller opstellen, echter op papier niet de minsten, ze schijnen daar een ruime voorraad aan mogelijke spelers te hebben, waaruit - vooral bij thuiswedstrijden - wel ruimschoots geput kan worden. Van te voren leek men redelijk aan elkaar gewaagd te zijn, de stand binnen de groep was één bordpunt beter voor het Pionierteam, terwijl men qua rating ook op hetzelfde niveau zou staan. Maar dat leek wat nadeliger te worden voor de Pioniers door het afmelden van Reinier.
Al snel werd de bij het schaken bekende sfeer van stilte bereikt, daarbij kon dus naar hartelust met de eigen schaakintelligentie worden gestoeid. Het resultaat daarvan werd het eerste duidelijk aan bord 4, bij Wim van Schie. Beide spelers hadden de door hun tegenstander op het bord gebrachte dreigingen steeds goed tegen weten te gaan en vonden het daarom tijd worden om remise aan te bieden en te accepteren. Zou dit een beetje de tendens van de wedstrijd gaan worden?
Alle partijen zouden vast geen remise worden en het eerste bewijs daarvan bleek te zien aan bord 2, waar Michiel Landman niet opgewassen bleek tegen zijn tegenstander.
Maar het werd weer rechtgetrokken door Sheila de Jonge aan bord 7, waar ze een mooie aanval wist te plaatsen met haar dame, ver doorgedrongen in het vijandelijke gebied. Daar bevond de koning, waar die dame jacht op maakte, zich nog in het centrum, normaliter een slechte plaats voor een monarch verder in een partij! Dat nadeel wist Sheila keurig uit te bouwen met die dame, die schaak kon gaan geven op c2, waarna snel mat volgde met een toren op e8.
Het stond dus weer gelijk en dat bleef ook even zo, mede dankzij Wim Noordermeer aan bord 8. Wim wist z'n tegenstander goed in bedwang te houden zodat er op zeker moment een remiseaanbod moest volgen en de acceptatie daarvan.
Nu was de tussenstand dus 2-2 en daar maakte teamleider Peter Derrez, die zichzelf eigenlijk een beetje had opgeofferd aan bord 1, een einde aan. Zelfs tot zijn eigen verbazing kwam hij beter te staan en wist dat verkregen voordeel ook vast te houden zodat er een 2-3 voorsprong voor het Pionierteam op het uitslagenbord kon verschijnen.
Maar die voorsprong werd weer teniet gedaan door Rob van Wijgerden aan bord 6, die daar een symmetrische opening op het bord toverde. Is zoiets eigenlijk gemakzucht of diep doordacht openingsspel? Hoe dan ook, op zet 8 kwam er een einde aan de symmetrie en had Rob een klein voordeeltje kunnen bereiken door als eerste de spanning in het centrum te beëindigen met de afruil van z'n c-pion tegen de d-pion van de tegenstandster. Maar Rob wilde eerst z'n aanval versterken en speelde een andere zet. Nu kwam er een grote afruil op d5, waarna Rob zijn koningsvleugelpionnen opspeelde om de vijandelijke dame te verjagen. Wat later kwam het nadeel van die strategie naar voren toen hij schaak kreeg en zijn koning, zonder gerocheerd te hebben, zelf een veilig heenkomen moest zoeken. Nu kon nog een toren bij die aanval gehaald worden, een toren, die heel vervelend op de voorlaatste rij geplaatst kon worden. Opnieuw werd er materiaal geruild en Rob had weer in het voordeel kunnen komen als hij even later de dames had geruild. Maar Rob had zichzelf blijkbaar totaal in de aanvalsmodus geplaatst en liet toe, dat er een aanval op zijn verzwakte koningspositie kon worden opgezet. Die aanval bleek helaas voor Rob niet meer af te slaan en verlies werd dus tenslotte zijn deel.
Maar het mooiste - althans voor het Pionierteam! - komt nog. Aan bord 5 speelde Bonne Faber een moeilijke partij, waarbij hij al heel snel in de opening een belangrijke centrumpion verloor. Met deze achterstand werd nog vrij lang relatief gelijk op verder gespeeld, de Shah Mata-speler kwam echter toch steeds wat beter te staan, hij kwam opmarcheren met zijn centrumpionnen. Maar hij had wel heel veel bedenktijd nodig om steeds de goede zetten te vinden en toen zijn totale bedenktijd qua minuten nog met één cijfer werd geschreven leek het Bonne (had zelf op dat moment nog ruim drie kwartier op z'n klok) de juiste tijd om remise te bieden. Maar dit aanbod werd niet aangenomen en dus werd doorgespeeld. Zodoende bood Bonne op zeker moment dameruil, iets, wat de verdediging wat makkelijker zou kunnen maken. Ook dat wilde de Rotterdammer niet, speelde een andere zet, daarbij niet in de gaten hebbend dat zijn dame aangevallen en ongedekt stond. Dame kwijt dus en toch doorgespeeld maar wel zeer gefrustreerd op zichzelf scheldend. Die aanval met pionnen zag er nog steeds dreigend uit, met een dame meer en ook veel meer tijd moest dit varkentje redelijk makkelijk te wassen zijn voor Bonne. Zo gebeurde ook, hoewel daarbij de bedenktijd tenslotte de beslissende factor was.
Als laatste was toen nog Frans Troost (invaller voor Reinier) bezig aan bord 3. Het was inmiddels al een klein jaar geleden, dat Frans (behalve bij het Kerstsnelschaaktoernooi) nog een stuk had aangeraakt, hoewel dat eigenlijk nauwelijks in zijn spel was te zien. Hij werd dus de persoon, die ging beslissen hoe de wedstrijdpunten verdeeld zouden worden. Dat werd tenslotte een mooi gelijkspel, waar ieder zo op het oog mee kon leven.
Het wedstrijdformulier zag er tenslotte aldus uit:
Alle partijen zouden vast geen remise worden en het eerste bewijs daarvan bleek te zien aan bord 2, waar Michiel Landman niet opgewassen bleek tegen zijn tegenstander.
Maar het werd weer rechtgetrokken door Sheila de Jonge aan bord 7, waar ze een mooie aanval wist te plaatsen met haar dame, ver doorgedrongen in het vijandelijke gebied. Daar bevond de koning, waar die dame jacht op maakte, zich nog in het centrum, normaliter een slechte plaats voor een monarch verder in een partij! Dat nadeel wist Sheila keurig uit te bouwen met die dame, die schaak kon gaan geven op c2, waarna snel mat volgde met een toren op e8.
Het stond dus weer gelijk en dat bleef ook even zo, mede dankzij Wim Noordermeer aan bord 8. Wim wist z'n tegenstander goed in bedwang te houden zodat er op zeker moment een remiseaanbod moest volgen en de acceptatie daarvan.
Nu was de tussenstand dus 2-2 en daar maakte teamleider Peter Derrez, die zichzelf eigenlijk een beetje had opgeofferd aan bord 1, een einde aan. Zelfs tot zijn eigen verbazing kwam hij beter te staan en wist dat verkregen voordeel ook vast te houden zodat er een 2-3 voorsprong voor het Pionierteam op het uitslagenbord kon verschijnen.
Maar die voorsprong werd weer teniet gedaan door Rob van Wijgerden aan bord 6, die daar een symmetrische opening op het bord toverde. Is zoiets eigenlijk gemakzucht of diep doordacht openingsspel? Hoe dan ook, op zet 8 kwam er een einde aan de symmetrie en had Rob een klein voordeeltje kunnen bereiken door als eerste de spanning in het centrum te beëindigen met de afruil van z'n c-pion tegen de d-pion van de tegenstandster. Maar Rob wilde eerst z'n aanval versterken en speelde een andere zet. Nu kwam er een grote afruil op d5, waarna Rob zijn koningsvleugelpionnen opspeelde om de vijandelijke dame te verjagen. Wat later kwam het nadeel van die strategie naar voren toen hij schaak kreeg en zijn koning, zonder gerocheerd te hebben, zelf een veilig heenkomen moest zoeken. Nu kon nog een toren bij die aanval gehaald worden, een toren, die heel vervelend op de voorlaatste rij geplaatst kon worden. Opnieuw werd er materiaal geruild en Rob had weer in het voordeel kunnen komen als hij even later de dames had geruild. Maar Rob had zichzelf blijkbaar totaal in de aanvalsmodus geplaatst en liet toe, dat er een aanval op zijn verzwakte koningspositie kon worden opgezet. Die aanval bleek helaas voor Rob niet meer af te slaan en verlies werd dus tenslotte zijn deel.
Maar het mooiste - althans voor het Pionierteam! - komt nog. Aan bord 5 speelde Bonne Faber een moeilijke partij, waarbij hij al heel snel in de opening een belangrijke centrumpion verloor. Met deze achterstand werd nog vrij lang relatief gelijk op verder gespeeld, de Shah Mata-speler kwam echter toch steeds wat beter te staan, hij kwam opmarcheren met zijn centrumpionnen. Maar hij had wel heel veel bedenktijd nodig om steeds de goede zetten te vinden en toen zijn totale bedenktijd qua minuten nog met één cijfer werd geschreven leek het Bonne (had zelf op dat moment nog ruim drie kwartier op z'n klok) de juiste tijd om remise te bieden. Maar dit aanbod werd niet aangenomen en dus werd doorgespeeld. Zodoende bood Bonne op zeker moment dameruil, iets, wat de verdediging wat makkelijker zou kunnen maken. Ook dat wilde de Rotterdammer niet, speelde een andere zet, daarbij niet in de gaten hebbend dat zijn dame aangevallen en ongedekt stond. Dame kwijt dus en toch doorgespeeld maar wel zeer gefrustreerd op zichzelf scheldend. Die aanval met pionnen zag er nog steeds dreigend uit, met een dame meer en ook veel meer tijd moest dit varkentje redelijk makkelijk te wassen zijn voor Bonne. Zo gebeurde ook, hoewel daarbij de bedenktijd tenslotte de beslissende factor was.
Als laatste was toen nog Frans Troost (invaller voor Reinier) bezig aan bord 3. Het was inmiddels al een klein jaar geleden, dat Frans (behalve bij het Kerstsnelschaaktoernooi) nog een stuk had aangeraakt, hoewel dat eigenlijk nauwelijks in zijn spel was te zien. Hij werd dus de persoon, die ging beslissen hoe de wedstrijdpunten verdeeld zouden worden. Dat werd tenslotte een mooi gelijkspel, waar ieder zo op het oog mee kon leven.
Het wedstrijdformulier zag er tenslotte aldus uit:
| Shah Mata 3 | 1540 | - | De Pionier 2 | 1533 | 4-4 | |
| 1 | Frans Frishert | 1662 | - | Peter Derrez | 1566 | 0-1 |
| 2 | Leo de Jong | 1546 | - | Michiel Landman | 1545 | 1-0 |
| 3 | Willem Langstraat | 1639 | - | Frans Troost | 1619 | 1-0 |
| 4 | Gerard Groen | 1585 | - | Wim van Schie | 1586 | ½-½ |
| 5 | Bert Bonnet | 1619 | - | Bonne Faber | 1596 | 0-1 |
| 6 | Mariandel Menzel | 1466 | - | Rob van Wijgerden | 1514 | 1-0 |
| 7 | Ger Schraa | 1265 | - | Sheila de Jonge | 1464 | 0-1 |
| 8 | Kees Stuik | 1483 | - | Wim Noordermeer | 1426 | ½-½ |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten