Voor deze wedstrijd waren een week eerder al drie partijen vooruitgespeeld. Dat was toen slecht afgelopen voor het Pionierteam. Ook werd nog één bekerpartij gespeeld en verder een aantal huishoudelijke partijen.
Vorige week werden, op verzoek van Ashtapada, drie partijen een week eerder gespeeld. Achteraf had dat beter niet kunnen gebeuren gezien het resultaat, maar ja.....! Ook was er een nadeel voor het team omdat vaste speelster Sheila de Jonge zich af moest melden wegens gezondheidsproblemen.
Al snel stond het team met 0-1 achter door het snelle verlies van Michiel Landman aan bord 4. Helaas konden daarna ook Reinier van der Wende, spelend aan bord 3 en teamleider Peter Derrez, spelend aan bord 5, het tij niet keren, hoewel hij blijkbaar een winnende stelling op had weten te bouwen. Maar als je dan een stuk weggeeft........?
Dus moesten de overblijvende vijf spelers een 0-3 achterstand proberen om te zetten in iets, wat draaglijker zou zijn. Maar eigenlijk niemand geloofde daar nog ècht in.
De kans op dat resultaat werd snel kleiner, toen Wim van Schie, spelend aan bord 1, in een dubbel toreneindspel, met beiden evenveel pionnen, terecht kwam met zelfs een triplepion voor zijn tegenstander op de koningsvleugel. Die tegenstander vond de stelling rijp voor remise, wat hij dan ook aanbood. Na enig nadenken accepteerde Wim dit aanbod.
Aan bord 2 kreeg Bonne Faber te maken met een agressief spelende tegenstander, die hem het Olifantengambiet voorschotelde. Eigenlijk relatief snel ging Bonne's stelling op een porseleinkast lijken met tegengestelde rochades en een zwartspeler die zich een beetje als die spreekwoordelijke olifant ging gedragen. Bonne pakte nog een tweede pionnetje op de damevleugel waardoor z'n koning toch wel op de tocht ging komen. Maar nu veranderde die agressiviteit toch wat in voorzichtigheid en kreeg Bonne mooi spel. Zwart had hier een kwaliteit moeten geven. Nu werd de voorsprong voor Bonne steeds groter en die eindigde met een loper en drie pionnen meer. Maar op dat moment was de overwinning voor Ashtapada al een feit dus werd er opgegeven door zwart.
Die overwinning was tot stand gekomen toen Rob van Wijgerden aan bord 6 moest erkennen dat hij tegen een niet meer in te nemen vesting aan het spelen was en daarom zijn partij opgaf.
Aan bord 7 verving Jan van Baardwijk de zieke Sheila en dat deed hij naar behoren. In een op dat moment evenwichtige stelling kreeg hij een remiseaanbod, Jan echter weet nauwelijks hoe je dat woord moet schrijven en (mede) daarom wees hij het aanbod af. Er werd doorgespeeld en Jan kreeg kansen op de koningsvleugel. Daar stond een pion gepend en dat is, zoals bekend, een slechte verdediger. Zo kostte het Jan's tegenstander een pion en later ook de partij. Maar het onheil was dus al geschied voor het Pionierteam.
Het zou zelfs nog erger worden. Aan bord 8 vocht Wim Noordermeer voor minimaal een remise en leek daar op een gegeven moment zelfs nog in te slagen ook. Maar dan moet je de vijandelijke koning niet de gelegenheid geven je stelling binnen te dringen. Maar dat gebeurde wel en dat werd snel het einde van deze partij.
Het wedstrijdformulier zag er tenslotte zo uit:
De Pionier 2 | 1553 | - | Ashtapada 1 | 1528 | 2½-5½ | |
1 | Wim van Schie | 1586 | - | Peter de Koning | 1415 | ½-½ |
2 | Bonne Faber | 1596 | - | Dennis Barendrecht | 1479 | 1-0 |
3 | Reinier van der Wende | 1700 | - | Ralph Simon | 1674 | 0-1 |
4 | Michiel Landman | 1545 | - | Ed de Graaf | 1608 | 0-1 |
5 | Peter Derrez | 1566 | - | Ben Spijkers | 1551 | 0-1 |
6 | Rob van Wijgerden | 1514 | - | Jaap Brokaar | 1517 | 0-1 |
7 | Jan van Baardwijk | 1492 | - | René Tobé | 1510 | 1-0 |
8 | Wim Noordermeer | 1426 | - | Peter den Heijer | 1468 | 0-1 |
Voor de bekercompetitie kon één van de interessantste ontmoetingen uit de tweede ronde worden gespeeld: Jan van Dam tegen Jan van Huizen. Dat interessante bleek al meteen in de eerste partij, waarin beiden elkaar redelijk goed in evenwicht hielden. Maar uiteindelijk raakte de g-lijn open en daar maakte Jan van Dam gretig gebruik van door een toren om te spelen naar de eerste rij en vanaf g1 aan te vallen. Deze manoeuvre had Jan van Huizen totaal onderschat, het werd hem eigenlijk pas duidelijk toen hij zich geconfronteerd zag met een mat. In de tweede partij leek het vuur een beetje gedoofd. Nu liet Jan van Dam al snel duidelijk worden wat zijn bedoelingen waren en dat kon hij tenslotte verzilveren op de koningsvleugel. Jan van Huizen gaf nu op en Jan van Dam gaat dus door naar de derde ronde.
Maar ook in de huishoudelijke competitie werd een interessante ontmoeting vastgelegd. Daar kon Ad van der Ree aantreden tegen Ernst-Jan Pluim Mentz en dat bleek niet om zo maar eventjes van de straat te zijn!? Ernst-Jan moest zich tot het uiterste inspannen en er kwam op een gegeven moment een stelling op het bord met het loperpaar voor Ad en loper en paard daartegenover. Ernst-Jan wist tenslotte de kracht van Ad's loperpaar te minimaliseren, wat hem dan ook winst opleverde. Maar het leek er op, dat Ad ergens het betere spel had gemist.
Leo Stelloo installeerde zich voor een gevecht tegen Reinier van der Wende en Leo werd daarbij toch langzaam maar zeker in moeilijkheden gebracht. Maar Leo zou dan Leo niet zijn als hij zich daar zonder meer bij neer zou leggen. Maar op een gegeven moment moet je dat toch wel doen en Reinier wist zich met deze overwinning weer in de top-10 te nestelen.
Omdat hij vorige week al vooruit had gespeeld maar als teamleider toch wel bij de ontknoping van de rest van de partijen wilde zijn was Peter Derrez wèl aanwezig maar had al aangegeven dat hij wel oneven wilde zijn als het aantal aanwezigen dat vereiste. Maar dat was niet zo en zodoende kreeg hij Frits Wilschut als tegenstander. Het krachtsverschil tussen hen beiden is redelijk groot, toch wist Frits tenslotte een situatie te creëren waarin hij mat dreigde. Dat zou dan gebeuren als Peter een bepaald stuk zou slaan. Maar Peter deed dat (natuurlijk?) niet maar gaf zelf mat.
Ronald van Velzen en Frits van der Veeke speelden tegen elkaar voor de eer van hun viertal!? Die eer viel nu te beurt aan Ronald, echter niet wegens het bij verlies niet meer mee willen spelen van hem maar z'n teamleider Frits moest alle zeilen bij zetten en verloor desalniettemin.
Dan nog Kees Berkhout tegen Casper Verbeek. Hierbij verrekende Kees zich in de mogelijkheden van zijn tegenstander en kreeg de volle laag van Casper's dame en toren. Daar bleek hij even niet tegen opgewassen dus het punt voor Casper.
De nieuwe tussenstand.
Maar ook in de huishoudelijke competitie werd een interessante ontmoeting vastgelegd. Daar kon Ad van der Ree aantreden tegen Ernst-Jan Pluim Mentz en dat bleek niet om zo maar eventjes van de straat te zijn!? Ernst-Jan moest zich tot het uiterste inspannen en er kwam op een gegeven moment een stelling op het bord met het loperpaar voor Ad en loper en paard daartegenover. Ernst-Jan wist tenslotte de kracht van Ad's loperpaar te minimaliseren, wat hem dan ook winst opleverde. Maar het leek er op, dat Ad ergens het betere spel had gemist.
Leo Stelloo installeerde zich voor een gevecht tegen Reinier van der Wende en Leo werd daarbij toch langzaam maar zeker in moeilijkheden gebracht. Maar Leo zou dan Leo niet zijn als hij zich daar zonder meer bij neer zou leggen. Maar op een gegeven moment moet je dat toch wel doen en Reinier wist zich met deze overwinning weer in de top-10 te nestelen.
Omdat hij vorige week al vooruit had gespeeld maar als teamleider toch wel bij de ontknoping van de rest van de partijen wilde zijn was Peter Derrez wèl aanwezig maar had al aangegeven dat hij wel oneven wilde zijn als het aantal aanwezigen dat vereiste. Maar dat was niet zo en zodoende kreeg hij Frits Wilschut als tegenstander. Het krachtsverschil tussen hen beiden is redelijk groot, toch wist Frits tenslotte een situatie te creëren waarin hij mat dreigde. Dat zou dan gebeuren als Peter een bepaald stuk zou slaan. Maar Peter deed dat (natuurlijk?) niet maar gaf zelf mat.
Ronald van Velzen en Frits van der Veeke speelden tegen elkaar voor de eer van hun viertal!? Die eer viel nu te beurt aan Ronald, echter niet wegens het bij verlies niet meer mee willen spelen van hem maar z'n teamleider Frits moest alle zeilen bij zetten en verloor desalniettemin.
Dan nog Kees Berkhout tegen Casper Verbeek. Hierbij verrekende Kees zich in de mogelijkheden van zijn tegenstander en kreeg de volle laag van Casper's dame en toren. Daar bleek hij even niet tegen opgewassen dus het punt voor Casper.
De nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten