Gelukkig konden in deze ronde twee van de nog resterende drie kandidaten voor de halve finale van de beker worden bepaald. Daar ging nog wel het nodige denkwerk aan vooraf, terwijl de spelers, die voor de huishoudelijke competitie moesten spelen ook niet stilzaten. Een drukke avond dus eigenlijk.
Alex van Wieringen en Ad van der Ree hadden dus nog een appeltje met elkaar te schillen voor de beker. Daarvoor deed Alex zijn uiterste best, het wilde echter niet lukken om Ad aan het wankelen te krijgen. Zowel in de eerste als in de tweede partij wist Ad hem net dat éne belangrijke stapje voor te blijven. Dat betekende dus, dat Ad met een 2-0 winst naar de volgende ronde gaat. Maar zo simpel als hier geschetst ging dat allemaal natuurlijk niet.
Ook niet tussen Peter Derrez en Rik Verheij, hoewel het daar in de eerste partij wel een beetje op leek. Dit werd een beetje een veegpartij, om hun eigen benaming maar te gebruiken. Maar in de tweede partij haalde Peter (die dus de eerste partij had verloren) het beste uit zichzelf naar voren, dat bleek echter toch te weinig om alsnog een gelijkspel uit het vuur te slepen. Het werd op zeker moment een kwestie van dame en twee torens voor elk en beiden ook evenveel pionnen, De vrede had toen best getekend kunnen worden, dat zou echter onvoldoende zijn voor Peter. Dus doorgespeeld en het lukte Rik steeds om gelijke tred te houden. De dames werden geruild en wat later ook een stel torens. Rik wist achter Peter's stelling te komen, Peter wist het echter keurig "droog" te houden. En ook de remise bleef binnen handbereik, wat uiteindelijk ook de uitslag zou worden. Hierdoor mag Rik dus verder in de beker en mag dan tegen Ad.
De tegenstanders uit de eerste kwartfinale, Jan van Huizen en Ernst-Jan Pluim Mentz, mochten het nu voor de interne competitie tegen elkaar proberen. Daarin leek het weer prima te gaan voor Ernst-Jan, Jan echter wist steeds weer op de been te blijven, hoewel zijn tegenstander wel de nodige druk op z'n stelling hield. Het werd tenslotte een gevecht langs de f-lijn, waarlangs Jan het gevaar zo veel mogelijk op afstand wist te houden, hoewel hij wel slechter in z'n bedenktijd geraakte. Op een zeker moment viel Jan met de f-pion een stuk van Ernst-Jan aan, dat stuk mocht echter niet zonder meer worden genomen. Maar Ernst-Jan speelde het stuk niet weg, pende het met z'n dame. Maar dat overzag Jan en hij sloeg het stuk, wat hem dus z'n dame kostte en meteen ook de partij.
Ook Jan van Baardwijk kwam onder druk te staan tegen Jan van Dam. Laatstgenoemde wist het nodige gevaar op het bord te creëren en dat wist eerstgenoemde niet meer onder controle te krijgen. Een verliespartij derhalve voor Jan van Baardwijk.
Ben Blakmoor wist, gaandeweg zijn partij tegen Wim Noordermeer, een kwaliteit te verdienen. Wat er daarna nog overbleef waren drie lichte stukken voor Ben en een toren en een licht stuk voor Wim. Maar deze had die toren wel sterk binnen Ben's stelling weten te posteren. Ben bleek de nodige moeite te hebben om deze voorsprong ook inderdaad te verzilveren, tenslotte lukte dat toch en mocht hij zich de eigenaar van het partijpunt noemen.
Wim van Schie ging redelijk furieus van start tegen Bonne Faber. Dat mondde uit in een aanval op de fianchettopositie van Bonne's koning. Daar werden de (zwartveldige) lopers geruild, die Bonne terugnam met een paard, waar misschien met de koning verstandiger zou zijn geweest. Nu kon de witte dame binnenvallen op h6 en leek daar gesteund te gaan worden door een paard, dat gretig naar g5 keek. Bonne meende de oplossing gevonden te hebben door zijn dame naar g4 te spelen om zodoende het dreigende gevaar op h7 in de kiem te smoren. Hij dacht dameruil te krijgen, Wim speelde echter zijn dame weer terug en het gevolgd voor Bonne werd geen vrij veld meer voor zijn dame. Nu werd goede raad duur, met tenslotte het gevolg van dameruil, kwaliteitsverlies voor Bonne en twee pionnen minder voor Wim. Nu werd het zoeken naar de beste zetten en uiteindelijk kon Bonne op komen zetten met een rij van vier pionnen (waarvan er twee vrijpionnen waren) waar Wim alleen een toren tegenover kon stellen. Om een lang verhaal kort te houden, tenslotte bleek pionpromotie niet meer tegen te houden, winst dus voor Bonne.
Eigenlijk een snelle winst voor Martijn van Dam tegen Casper Verbeek. Maar de oorzaak hiervan was eigenlijk wel de traditionele fout van Casper, waardoor hij het nodige materiaal kwijtraakte. Het was tenslotte niet al te moeilijk meer voor Martijn om de winst binnen te halen.
Ronald van Velzen en Sheila de Jonge speelden samen een leuke partij. Alleen kwam de koning van Ronald wat moeilijk te staan op zijn eigen vleugel, waar hij bestookt ging worden door de torens van Sheila langs de open f-lijn. Het duurde te lang voor Ronald tenslotte om er ondersteunend materiaal bij te halen en dat betekende uiteindelijk winst voor Sheila.
Als laatsten komen we dan aan Arie Bliek en Frits van der Veeke. Arie kwam daarin wel ietsje beter te staan, onvoldoende echter om de partij te kunnen winnen. Dat gebeurde tenslotte toch wel, vooral dankzij een vrijpion op de g-lijn, die tot g7 opmarcheerde en de blunder, waarmee Frits een toren op a2 plaatste, waar hij simpel door de loper van Arie kon worden geslagen. Een vervelend einde dus van een toch wel leuke partij.
De nieuwe stand is hier te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten