De Pionier 3-CSV 3 en ronde 27

Niemand van het derde team rekende op een positief resultaat en uiteindelijk kostte het zelfs moeite de hatelijke nul weg te werken! Over het hele seizoen werden slechts 7 bordpunten gescoord, een bewijs, dat de promotie vorig seizoen totaal onterecht is geweest. Fred van Wieringen was wedstrijdleider en noteert wat hij zag.

De laatste wedstrijd van het derde team van De Pionier was er één om des keizers baard. Tegenstander was CSV 3. Promotie of degradatie was voor hen niet meer mogelijk. De Pionier 3 was, onder leiding van Leo Stelloo, reeds gedegradeerd. De verplichte promotie naar de derde klasse was teveel voor alle spelers. Het ratingverschil was steeds enorm. Toch hebben de spelers met plezier gespeeld!

Nadat wedstrijdleider Fred van Wieringen de spelers had gevraagd om achter de borden plaats te nemen, werden de klokken rond 20.00 uur gestart. Nadat een ieder een consumptie had gehaald en de interne competitie was ingedeeld en gestart werd het stil in de speelzaal. Kijkend op de borden werd snel duidelijk dat Wim Albus aan bord 3 een moeilijke avond zou krijgen. Wim werd direct onder druk gezet en verloor de slag om het centrum. Kort daarna kreeg hij een aanval op de koningsstelling, met als gevolg een niet te dekken mat. Helaas, Wim, de tegenstander was gewoon te sterk voor je. Ook Arie Bliek, spelende aan bord 5, werd onder druk gezet. Niet in het centrum maar op de b-lijn. Arie kon niet verhinderen dat de witte torens zijn stelling binnendrongen. Hij kon daarbij het verlies van een toren niet voorkomen. Na enkele sterke zetten kwamen er ook nog eens twee vrije pionnen oprukken. Dit was teveel voor Arie en hij gaf op (0-2).

Aan bord 7 speelde Frits Wilschut een degelijke partij. Het ging gelijk op, totdat een pion van Frits werd geslagen door een loper. Naar mijn idee had Frits de loper kunnen slaan, maar dat deed Frits niet, waardoor de loper terug gezet werd en pionverlies was een feit. Het verlies van deze pion werd Frits noodlottig in het eindspel. Daar kon hij het overtal aan pionnen niet tegenhouden en hij moest dan ook opgeven (0-3).

Ook Frits van der Veeke, aan bord 6, kwam goed uit de opening, maar helaas zag hij over het hoofd, dat zijn paard twee keer aangevallen stond. Frits speelde nog door, echter toen hij ook nog een toren verloor was het over (0-4).

Hetzelfde spel ontstond er bij Albert Schaefer aan bord 8. Ook Albert speelde de opening correct, maar verloor een pion en werd in het centrum onder druk gezet. Dit leidde tot kwaliteitsverlies. Van het één komt vaak het ander en Albert verloor nog meer materiaal, waardoor ook hij op moest geven.

De wedstrijd was nu dus al verloren en het was nu de vraag…wie gaat die hatelijke nul wegwerken. Was het Rob van Wijgerden, spelende aan bord 2, die de eer zou redden? In het begin van de wedstrijd leek het er wel op. Maar dat bleek schijn te zijn. Zet voor zet werd Rob door loper, paard en twee pionnen naar achter gedrukt. Wat Rob ook verzon, de speelruimte werd alsmaar kleiner waardoor er een moment kwam, waarbij de twee pionnen dusdanig op waren gerukt dat er een toren verloren ging. Rob wist dat verder spelen zinloos was en gaf op (0-6).

Een zeer spannende partij speelde Ben Blakmoor aan bord 1. De spelers waren aan elkaar gewaagd en maakten elkaar het leven zuur in het centrum. Totdat de a-lijn werd geopend en de pion op c7 verschillende keren werd aangevallen. Ben verdedigde zich sterk en pakte een pion op c3. Zijn tegenstander kwam in tijdnood en de spanning steeg. Het vijandige paard was een doorn in het oog voor Ben. Met het doorschuiven van een centrumpion gaf Ben de pion weer terug om enige ruimte te creëren. Nu moest hij zelfs nog oppassen. Het stond redelijk gelijk en Ben kreeg een remisevoorstel. Dat werd geaccepteerd en de hatelijke nul was verdwenen! De stand was nu ½-6½.

Alleen teamleider Leo Stelloo, aan bord 4, speelde nog. Na een gelijk opgaande wedstrijd kwamen de spelers in de eindfase. Leo had zelfs een flinke tijdvoorsprong! Er werd door Leo met een toren telkens schaak gegeven en zijn tegenstander bleef de koning heen en weer schuiven. Met beide een aantal minuten op de klok kreeg Leo een remisevoorstel. Dat had Leo aan moeten nemen, maar hij wilde het onderste uit de kan hebben en speelde door. Nu verloor hij op tijd. De eindstand werd zodoende ½-7½. Al met al een zwaar en teleurstellend seizoen voor het derde team. Volgend seizoen beter!

	De Pionier 3	1417	-	CSV 3	1588	½-7½
1	Ben Blakmoor	1605	-	Jan ten Brinke	1718	½-½
2	Rob van Wijgerden	1510	-	Derk Brus	1475	0-1
3	Wim Albus	1513	-	Harry Stroosma	1681	0-1
4	Leo Stelloo	1472	-	Hans Blokland	1657	0-1
5	Arie Bliek	1364	-	Rob Docter	1677	0-1
6	Frits van der Veeke	1339	-	Pepijn Swets	1557	0-1
7	Frits Wilschut	1258	-	Piet Verkamman	1505	0-1
8	Albert Schaefer	1278	-	Menno Schoone	1438	0-1

Interne competitie

In de interne competitie speelde Michiel Landman tegen Jan van Huizen. Michiel bleek het op zijn heupen te hebben vanavond. Dankzij een sterke opening moest Jan ver terug. Diverse sterke combinaties werden er door Michiel bedacht. De laatste was zelfs zo sterk dat Jan op moest geven.

Wim Noordermeer moest het opnemen tegen Wim van Schie. Beide “Wimmen” waren aan elkaar gewaagd. In het eindspel ontstond er een situatie waardoor Wim Noordermeer een toren had en Wim van Schie een paard. De toren was te sterk en de doorgeschoven pion van Wim Noordermeer kon alleen tegen gehouden worden door paardverlies. Wim van Schie gaf direct op.

Sheila de Jonge nam het op tegen Jan van Baardwijk. Jan had de laatste weken goede resultaten gehaald, maar tegen Sheila kwam hij er niet aan te pas. Met een mooie combinatie wist Sheila een kwaliteit te veroveren. Toen Jan later ook nog een toren weggaf, was het snel over en Sheila had de overwinning binnen.

Ad van der Ree speelde met wit tegen Bonne Faber. Na een gelijk opgaande opening dacht Bonne een pion te winnen. Echter verloor Bonne een stuk. Er was wel compensatie van een pion. Zodat Ad een stuk tegen twee pionnen voor stond. Dit wist Ad goed vol te houden. Met het ruilen van de meeste stukken bleef het paard over en dat was teveel voor Bonne.

De laatste wedstrijd was Ernst-Jan Pluim Mentz tegen Jan van Dam. De nummers 1 tegen 2 van de ranglijst. Het werd een spannende strijd, waarbij beide spelers er voor kozen niet te rokeren. Jan kwam op de h-lijn een pion voor en leek sterker te staan. Echter bleek een verkeerde loperzet van Jan het einde van de partij. Ernst-Jan wist deze verkeerde zet om te zetten in winst.

De nieuwe stand.