De Pionier 2-Fianchetto 3 en ronde 22

Een ontmoeting tussen twee, qua gemiddelde rating, bijna gelijkwaardige teams en dat bleek ook wel een beetje in de wedstrijd. Een nog belangrijker feit was daarbij dat beide teams nog lang niet veilig waren, sterker nog, wie verloor zou het nog moeilijk krijgen zich in de klasse te handhaven. Daar hadden de resterende Pioniers geen boodschap aan, zij speelden hun eigen spelletje.

Wedstrijdleider Ernst-Jan Pluim Mentz kon de teams mooi op tijd in gang schieten en de eerste zetten gingen zonder al te veel problemen van start. Aan beide kanten was er sprake van een invaller maar het typische daarbij was, dat hij voor de Schiedammers aan het eerste bord speelde en voor de Pioniers aan bord 8.

Een beetje na de aftastfase kwam er plotseling een ander aspect in beeld want plotseling regende het remiseaanbiedingen en ook enkelen daarvan eindigden inderdaad in de acceptatie van het vredesaanbod. Het eerste aanbod gebeurde aan bord 8, waar invaller Ben Blakmoor zijn tegenstander openingsproblemen had voorgeschoteld. Maar daar werd op het oog redelijk makkelijk het hoofd aan geboden. Tot Ben op een gegeven moment een strategisch iets mindere zet deed, wat zijn tegenstander naar het leek niet goed inschatte omdat hij zijn antwoord vergezeld deed worden van een remiseaanbod. Na enig overleg met z'n teamleider accepteerde Ben het aanbod.

Bijna op hetzelfde moment kreeg ook Bonne Faber aan bord 5 een remiseaanbod. Deze partij was zo'n beetje volgens de boekjes geopend en Bonne kreeg, na die openingsfase, licht voordeel. Maar, net zo snel als hij dat voordeel had opgebouwd liet hij het ook weer ontsnappen, waardoor zijn tegenstander licht voordeel kreeg. Maar ook hij wist dat niet naar voor hem zichtbaar voordeel te voeren en hij deed daarom dat aanbod. Na overleg kreeg ook Bonne toestemming voor remise.

Dat was ook het moment, dat er een aanbod werd gedaan aan bord 6, aan Jan van Baardwijk. Maar Jan zag nog mogelijkheden of vond het zonde om nu al een remise op te laten tekenen, dus Jan wilde doorspelen. En langzamerhand bleek hij ook gelijk te krijgen, hij kreeg een steeds leukere positie, met een interessante vrijpion op de c-lijn. Uiteraard moest er nog wel het nodige aan de stelling worden gedaan, toch lukte het Jan de pion naar c7 te krijgen met veld c8 ook onder controle. Dat vond zijn tegenstander meer dan voldoende om de partij op te geven.

Maar inmiddels was er aan de andere borden ook wel het nodige gebeurd want vrij snel na de vorige remises vonden ook teamleider Peter Derrez en zijn tegenstander aan bord 4 het welletjes. Ze hadden het meeste materiaal afgeruild en wat restte, was een open lijn, aan beide kanten bezet door een toren, terwijl beiden ook nog een licht stuk hadden naast hun enkele pionnen. Het was een stelling, waarin degene, die iets zou proberen, het deksel op de neus zo krijgen, dus werd tot remise besloten.

Ook naast hen, aan bord 3, bij Michiel Landman, was sprake van elkaar goed in evenwicht houden, hoewel het er toch een beetje op leek, dat Michiel het betere van het spel had. Maar dat bleek niet voldoende om echt op winst te gaan spelen en zodoende herhaalden beiden de zetten enkele keren en was de volgende remise een feit.

Als je dan zo dit verslag op de voet volgt, dan zou de tussenstand 3-2 zijn voor de Pioniers, maar dat was niet zo want al eerder had Frans Troost aan bord 2 een hele moeilijke positie gekregen met een niet tegen te gaan kwaliteitsverlies. Eigenlijk tegen beter weten in speelde Frans nog door, maar het vonnis werd enkele zetten later toch geveld en - op dat moment in de wedstrijd - de tussenstand kwam op 1-2 te staan.

Ook Wim Noordermeer had aan bord 7 op zeker moment een remiseaanbod gekregen en - net als zijn buurman aan het lagere bord - ook hij wilde doorspelen. Zo rond het moment, dat voor beiden de seconden zouden gaan tellen, was er een moeilijk moment voor Wim ontstaan qua zetkeuze. Hij koos tenslotte voor het terugspelen van zijn paard, waar hij ook een pion met dat beestje had kunnen winnen. Maar die pion zag er enigszins vergiftigd uit, zodat Wim die voorsprong niet aannam. Maar het leek er wel op, dat Wim een doorbraak had kunnen forceren met zijn a-pion. Maar die zet had hij niet gezien en zodoende kwam alles uiteindelijk toch in de remiseplooi en werd de vijfde vrede van de avond getekend, waarna er een 3½-3½ stand op het scorebord verscheen.

Als enige waren nu Alex van Wieringen en zijn invallende tegenstander nog bezig aan bord 1. Je kent het dan wel, iedereen komt rond dat bord staan kijken en de nodige spanning werd een feit bij beide spelers. Tevoren hadden ze al een leuke partij op het bord gebracht, waarbij Alex iets meer bedenktijd leek te gebruiken dan zijn tegenstander. Maar op dit moment van spelen ging de Schiedammer volledig in zijn denktank zodat het tijdvoordeel zelfs oversloeg naar Alex. Nu, met een hele mooie combinatie, wist Alex de partij nog te winnen ook, zodat er een voor De Pionier 2 bijzonder welkome uitslag op het scorebord verscheen.

Die uitslag, ook zo door Ernst-Jan opgetekend, zag er toen als volgt uit:

	De Pionier 2	1576	-	Fianchetto 3	1566	4½-3½
1	Alex van Wieringen	1678	-	Hans Dopper	1668	1-0
2	Frans Troost	1665	-	Fred van Gent	1562	0-1
3	Michiel Landman	1531	-	Wim van Mullem	1615	½-½
4	Peter Derrez	1556	-	Frans van Stijn	1568	½-½
5	Bonne Faber	1639	-	Bart van der Sloot	1577	½-½
6	Jan van Baardwijk	1462	-	Piet Sodderland	1578	1-0
7	Wim Noordermeer	1475	-	Serge Fedorin	1485	½-½
8	Ben Blakmoor	1605	-	Cas Sodderland	1477	½-½

Intern gebeurde er ook nog het nodige. Bij Jan van Huizen tegen Rob van Wijgerden spatte de spanning er op een gegeven moment aan alle kanten vanaf. Want Rob had dameruil aangeboden met terzelfdertijd aanval op een ongedekt paard. Jan wilde daar echter niet van weten en speelde de dame weg. Rob viel toen nog een stuk aan met een pion en Rob leek af te stevenen op stukwinst en even later partijwinst. Maar niets bleek tenslotte minder waar want na zowat een half uur nadenken deed Jan een kamikazeuitval met dat aangevallen paard. Rob meende hier nu niet over na te hoeven denken en sloeg dat paard van het bord. Maar daar kreeg hij wat later grote spijt van want dit bleek nou juist de zet, die hij niet had moeten spelen en de zaak werd compleet omgedraaid, nu in het voordeel van Jan. Die buitte dat ook helemaal uit en won zodoende van een uitermate teleurgestelde Rob!

Ook een spannende partij werd gespeeld tussen Fred van Wieringen en Reinier van der Wende. Ze wisten elkaar lang goed in evenwicht te houden, tenslotte wist Fred toch dat ene gaatje in de verdediging van Reinier te vinden, een gaatje, waarmee Fred de winst zeker stelde.

Een hele vreemde partij speelden Ronald van Velzen en Leo Stelloo. Op een gegeven moment viel Ronald een toren van Leo aan met een paard en die toren leek verloren te gaan. Inderdaad ging hij ook verloren, echter met medeneming van de pion op h2, waarna Leo's dame binnen kon vallen via h3 met schaak en mat enkele zetten later.

Wim van Schie zette, figuurlijk gezien, zijn tanden in Frits van der Veeke en Frits bleek daar geen antwoord op te hebben. Het bleek dan ook verlies voor Frits te betekenen.

Als laatsten dan waren Casper Verbeek en Arie Bliek bezig. Casper probeerde Arie uit zijn kot te lokken, dat lukte hem echter niet en Arie kon voordeel aan laten tekenen. Dat voordeel liep tenslotte uit in partijwinst.

De nieuwe stand.