Ronde 13

Weer een gezellige avond met een goede opkomst. Er werd een vervolg aan de tweede ronde van de bekercompetitie gemaakt terwijl er leuke partijen in de interne competitie werden gespeeld, terwijl sommigen nog nagenoten van hun, als team, onverwacht moeilijke maandagavond!

Voor de beker kon gespeeld worden tussen Arie Bliek en Jan van Dam. Hoewel de uitslag op papier al meteen vaststond werd er toch met inzet gespeeld om die uitslag toch anders te laten worden dan verwacht. Maar Arie deed zijn uiterste best, kon echter in beide partijen niet de juiste zetten vinden. Inderdaad, Jan won beide partijen en gaat nu in de derde ronde zijn geluk beproeven.

Eigenlijk supersnel was de partij tussen Jan van Huizen en Ben Blakmoor afgelopen. Ben bleek veel te onvoorzichtig met zijn koning en de bescherming daarvan om te gaan. Jan kon al vrijwel meteen op h7 inslaan en zodoende de koning van Ben in een onmogelijke positie brengen. Het klinkt simpel en dat was het eigenlijk ook, je moet het echter gezien hebben om het te begrijpen!?

Hij had er al een paar weken naar uitgezien, nu was het dus zover: Martijn van Dam mocht zijn krachten meten met Ernst-Jan Pluim Mentz. Eigenlijk ging het nog vrij goed, Martijn deed geen ècht foute zetten maar toch kwam het verschil in sterkte vrij snel naar voren. Het mooie voor Martijn was tenslotte dat hij later kreeg uitgelegd wat hij beter had kunnen doen.

Sheila de Jonge koos tegen Bonne Faber voor een partijopzet waar ze eigenlijk te weinig kaas van had gegeten. Toch wist ze een gevaarlijke aanval op te zetten met beide lopers op de damevleugel, gevaarlijk gericht op Bonne's koningspositie. Maar ze gaf Bonne de kans één van die lopers af te ruilen tegen een paard en daardoor zag het er plotseling veel minder gevaarlijk uit. Bonne wist daarna zijn dame gevaarlijk te posteren op Sheila's koningsvleugel en daardoor die vleugel open te breken en een centrumpion buit te maken. Wat later werd Bonne's dame aangevallen, hij liet deze echter staan en viel de soortgenoot van Sheila aan. Dat wist Sheila niet goed op te vangen, wat haar nog een stuk kostte ook. Na een schaakje bracht ze haar koning naar het centrum, waar de koningsvleugel een iets betere vluchtplek zou zijn geweest. Nu was even later haar enige keus haar dame te geven voor een paard dus gaf ze wel maar dan op!?

Een vrij moeilijke avond had Leo Stelloo tegen Frits van der Veeke. Leo leek een sterke aanval te krijgen op de koningspositie van Frits met een toren en de dame, waarbij Frits z'n g-pion opspeelde en zodoende z'n koning in een gevaarlijke positie bracht. Alles had goed voor hem kunnen gaan als hij een paard een zet eerder naar f5 had gebracht om vandaar tegelijkertijd dame en toren aan te vallen. Maar hij speelde eerst een koningszet en zodoende had de paarzet geen effect meer, Leo wist het gevaar te keren. Het een en ander werd nog afgeruild en Frits kwam een kwaliteit achter te staan. Maar in het verre eindspel gaf Leo die kwaliteit nog terug, toen was het echter al te laat voor Frits, even later verloor hij het eindspel.
Opnieuw eigenlijk een moeilijke partij voor Jan van Baardwijk, ditmaal tegen Peter Derrez. Jan gebruikte de hem toebedeelde tijd ook waarvoor ze is bedoeld: om na te denken. Maar een nadeel van lang over je zetten na te denken is - naast het steeds meer minder worden er van - ook, dat je tegenstander in jouw tijd ook over de zetten na kan denken. Daar maakte Peter dan ook dankbaar gebruik van en wist zodoende een prettige stelling op te bouwen. Jan kreeg op zeker moment de open f-lijn tegen zich en Peter posteerde daar zijn beide torens op. Er leek nog niet al te veel aan de hand, alles was nog verdedigbaar. Toch wist Peter dat éne gaatje te vinden en dat leverde hem tenslotte het volle punt op.
Wim Albus had niet veel moeite met Dik Roeffel. Wim ging vanaf het beginsignaal in de aanval en wist via f7 Dik's koning naar buiten te lokken en hem daar mat te zetten.
Dan had die andere Wim, Noordermeer, het iets moeilijker tegen Ronald van Velzen. Ook deze Wim mag graag, op dezelfde manier als zijn naamgenoot deed, zijn tegenstander in het nauw brengen. Nu echter kwam hij eerst in de verdrukking, Ronald vond echter niet zo snel de beste voortzetting en Wim kon zich weer terugvechten en - al vechtend - het punt zodoende binnenslepen.
Ook Casper Verbeek mocht zijn krachten eens gaan meten met die van Johan Müllenberg. Johan had voor de gelegenheid een notatieformulier waarop hij in grotere letters z'n zetten kon noteren. Johan is namelijk enigszins visueel beperkt en dit was voor het eerst eigenlijk dat hij zijn partij noteerde. Maar daar zal hij op zich weinig plezier van hebben beleefd, zijn stelling ging snel bergafwaarts en Casper bracht hem wat later de genadeslag toe.
Dan kwam ook Frits Wilschut weer eens in actie tegen Trudy Angeneind. En zowaar, Trudy wist lange tijd gelijke tred te houden met Frits. Maar toch komt dan op een gegeven moment de mindere zet en ook nu moest ze weer genoegen nemen met een nulletje.

Na ronde 13 is dit de nieuwe stand.