Een nieuwe ronde, met een onverwachte indeling. Maar de oorzaak hiervan was waarschijnlijk het feit, dat met de eerder te verwachten indeling er onderaan de ranglijst anders geen indeling meer te maken valt en dus vanaf onderen weer teruggerekend wordt.
Hoe dan ook, Ernst-Jan Pluim Mentz {als lijstaanvoerder en na deze ronde niet meer in te halen en daarom nu wel de nieuwe clubkampioen (gefeliciteerd!) na de resultaten van deze avond} kreeg Wim Albus als tegenstander. Ook Wim deed uiteraard zijn best om als eerste dit seizoen niet van Ernst-Jan te gaan verliezen, ook Wim echter moest erkennen, dat dit heel moeilijk is en dat Ernst-Jan er voor gaat om het seizoen te besluiten met een 100% score. Al vrij snel was dit ook wel aan hun stelling te zien, de nieuwe clubkampioen zette zijn materiaal opnieuw op velden waarvandaan ze met speels gemak dreigingen uitdroegen. Misschien was Wim wel wat snel met zijn opgave, aan de andere kant is zoiets toch ook een erkenning van de meerderheid van je tegenstander en je eigen onmacht daar tegenover.
Nu echter vielen er enkele verrassingen te noteren en - heel toevallig - de betreffende spelers staan ook op bijgaande foto! Daar was dan als eerste Ben Blakmoor tegen Jan van Dam. Niets ten nadele van het niveau van Ben gezegd, normaliter verwacht je toch dat Jan de onderlinge partij redelijk naar zijn hand weet te zetten. Maar dat bleek deze avond beslist niet waar, het was eerder Ben die dit met de partij deed. Hoe hij dit precies deed moet je eigenlijk gezien hebben (zelf zou hij waarschijnlijk zeggen: "Het is een gave!"), feit is wel dat er bij de uitslagen een nul achter Jan's naam prijkte.
De tweede Jan van deze avond, Jan van Baardwijk, kreeg Casper Verbeek tegenover zich. Opnieuw bleek, dat Casper het lek nog niet boven water heeft (maar over hoevelen van ons kan dat ook niet worden gezegd?!) want in de analyse achteraf gaf hij al snel toe weer een fout gemaakt te hebben. Deze Jan had dus zijn partij gewonnen.
De derde Jan - en dat is jeugdleider Jan van Huizen - bleek een hele moeilijke avond voor de boeg te hebben tegen Michiel Landman en dat was in eerste instantie te zien op hun damevleugel. Het resultaat hiervan was, dat Jan een stuk kwijtraakte en Michiel slechts een pion. Maar daar bleef het niet bij, op een gegeven moment had Michiel loper, paard en toren en enkele pionnen tegen Jan nog slechts de koning , een toren en enkele pionnen. De torens werden nog geruild en zo bleef Jan met nog slechts z'n koning en 4 pionnen achter, Michiel had het paard en de loper nog en nog een drietal pionnen. De gedachte aan het theoretische eindspel van koning alleen tegen koning, loper en paard ging bij Jan postvatten, Michiel liet het echter niet zover komen en hij dwong Jan in een positie, dat het streven naar genoemde positie niet meer echt zinvol zou zijn. Jan koos derhalve eieren voor zijn geld en gaf de partij op.
Arie Bliek kwam tegenover Sheila de Jonge te zitten en ze zetten een leuke partij op. Maar, gaande die partij, kwam Sheila eigenlijk steeds comfortabeler te staan. Hoewel sommigen beweren, dat Arie graag doorspeelt totdat hij letterlijk mat staat kwam het nu niet zover, Sheila dwong hem al eerder tot opgave.
Het werd een moeilijke partij tussen Leo Stelloo en Bonne Faber, qua stelling vooral voor laatstgenoemde, qua bedenktijd voor Leo. De exacte lijnen van de opening werden eigenlijk vanaf het begin niet gevolgd. Bonne liet zijn koning (te) lang in het centrum, waardoor Leo zich waagde aan een centrumopstoot met zijn e-pion. Hierdoor kreeg hij druk op de diagonaal a2-g8. Zijn stukken verzamelde hij allemaal op de damevleugel en Bonne dacht een mooie combinatie te zien die hem, in de meeste gevallen, damewinst op zou kunnen leveren. Daarvoor offerde hij een paard op a3, dat door Leo, na heel lang nadenken, werd aangenomen. Dat lange nadenken loonde nu wel, daardoor vond hij de waarschijnlijk enige zet, die de paardvork met schaak en dameverlies tegenging. Nu leverde de combinatie Bonne niets op, hij raakte zijn beide paarden kwijt tegen een toren en een pion van Leo. Wel een dubbelpion op de a-lijn overigens. Inmiddels had Bonne gerocheerd en oefende Leo druk uit op die koningspositie met zijn dame en beide lopers. Bonne wist niet anders te vinden dan het opspelen van zijn g-pion, waardoor Leo een mooi aanvalsdoel kreeg. Maar hij kreeg ook te maken met druk op zijn toren, die op e2 materiaalverlies tegen moest gaan. Om een lang verhaal kort te maken, een aantal zetten later blunderde Leo die toren weg op b2 (kreeg er even later toch weer een toren voor terug) en raakte ook zijn beide a-pionnen kwijt. Nu ging hij, zoals hij het zelf noemde, wat zitten plagen, waarbij Bonne terdege op moest blijven passen. Maar het kostte Leo tenslotte toch de partij aangezien zijn vlag viel.
Als laatsten blijven Trudy Angeneind en Frits Wilschut over. Op hun niveau speelden ze een hele leuke partij, waarvan Frits langzaam maar zeker de betere positie kreeg. Trudy wist daar eigenlijk weinig tegenin te brengen en ze gaf dan ook op een gegeven moment de partij op.
Hierdoor is hier de nieuwe stand te vinden.
Arie Bliek kwam tegenover Sheila de Jonge te zitten en ze zetten een leuke partij op. Maar, gaande die partij, kwam Sheila eigenlijk steeds comfortabeler te staan. Hoewel sommigen beweren, dat Arie graag doorspeelt totdat hij letterlijk mat staat kwam het nu niet zover, Sheila dwong hem al eerder tot opgave.
Het werd een moeilijke partij tussen Leo Stelloo en Bonne Faber, qua stelling vooral voor laatstgenoemde, qua bedenktijd voor Leo. De exacte lijnen van de opening werden eigenlijk vanaf het begin niet gevolgd. Bonne liet zijn koning (te) lang in het centrum, waardoor Leo zich waagde aan een centrumopstoot met zijn e-pion. Hierdoor kreeg hij druk op de diagonaal a2-g8. Zijn stukken verzamelde hij allemaal op de damevleugel en Bonne dacht een mooie combinatie te zien die hem, in de meeste gevallen, damewinst op zou kunnen leveren. Daarvoor offerde hij een paard op a3, dat door Leo, na heel lang nadenken, werd aangenomen. Dat lange nadenken loonde nu wel, daardoor vond hij de waarschijnlijk enige zet, die de paardvork met schaak en dameverlies tegenging. Nu leverde de combinatie Bonne niets op, hij raakte zijn beide paarden kwijt tegen een toren en een pion van Leo. Wel een dubbelpion op de a-lijn overigens. Inmiddels had Bonne gerocheerd en oefende Leo druk uit op die koningspositie met zijn dame en beide lopers. Bonne wist niet anders te vinden dan het opspelen van zijn g-pion, waardoor Leo een mooi aanvalsdoel kreeg. Maar hij kreeg ook te maken met druk op zijn toren, die op e2 materiaalverlies tegen moest gaan. Om een lang verhaal kort te maken, een aantal zetten later blunderde Leo die toren weg op b2 (kreeg er even later toch weer een toren voor terug) en raakte ook zijn beide a-pionnen kwijt. Nu ging hij, zoals hij het zelf noemde, wat zitten plagen, waarbij Bonne terdege op moest blijven passen. Maar het kostte Leo tenslotte toch de partij aangezien zijn vlag viel.
Als laatsten blijven Trudy Angeneind en Frits Wilschut over. Op hun niveau speelden ze een hele leuke partij, waarvan Frits langzaam maar zeker de betere positie kreeg. Trudy wist daar eigenlijk weinig tegenin te brengen en ze gaf dan ook op een gegeven moment de partij op.
Hierdoor is hier de nieuwe stand te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten