Ronde 28

Een geanimeerde ronde zo aan het eind van de RSB-periode met nog slechts één wedstrijd voor het eerste voor de boeg. Deze avond raakte ook de tweede finalist voor de bekercompetitie bekend terwijl Jan van Huizen oneven was en dat beloonde met het maken van een verslag! Zonde eigenlijk om het aan te passen!

Deze schaakavond was er bij schaakclub De Pionier weer een prachtige opkomst van maar liefst 21 schaakliefhebbers, waaronder ook nog een belangstellende, namelijk Teun van Munster (je ziet hem op bijgaande foto in het linker rijtje, tussen Peter Derrez en Tim Albus) die direct ook een prachtig visitekaartje afgaf. Maar daarover later meer. Naast de gewone partijen stond ook de tweede halve finale van de bekerronde op het programma tussen Rik Verheij en Jan van Dam. Het gevolg van 21 liefhebbers is wel dat er iemand oneven is en dat was deze avond Jan van Huizen, maar hij kon zich daardoor wel aan het verslag wijden.

Rik en Jan hadden besloten om deze avond de halve finale van de bekercompetitie te spelen. Met twee spelers uit het eerste team beloofde dat een mooie confrontatie te worden. In de eerste partij ontstonden er kleine kansjes voor allebei op beter spel, maar ze namen verder geen risico en remise was dan ook de terechte uitkomst. In de tweede partij nam Rik meer risico, waardoor er een ingewikkelde stelling ontstond in het middenspel. Op een gegeven moment kon Jan echter een paar pionnen pakken en dat leverde, ondanks alle penningen, te weinig tegenspel op voor Rik. Het lukte hem nog wel een paar matdreigingen in te bouwen, maar Jan doorzag ze allemaal goed en Rik kon daarna niets anders doen dan opgeven. Hiermee plaatste Jan zich dus voor de finale en die speelt hij tegen Ernst-Jan Pluim Mentz.

Wat de gewone schaakpartijen betrof, speelden Peter Derrez en Sheila de Jonge een hele snelle partij. De verwachting was dat het een lange en ingewikkelde partij zou worden, maar Peter liep onverwacht tegen een gepend paard aan. Sheila had dat goed gezien en Peter offerde daarna nog wel een loper op f7, maar Sheila handelde het allemaal netjes af. Drie zetten later stond Peter 2 stukken achter, zonder compensatie en hij kon dan ook niets anders doen dan opgeven; een mooie overwinning voor Sheila.

En dan het belangstellend lid: Teun schaakt wel vaker in de bibliotheek op maandagmiddag, maar hij wilde het nu eens bij de schaakclub proberen. Hij werd ingedeeld tegen Wim Noordermeer, die altijd de aanval zoekt als het kan. Deze keer pakte het echter anders uit voor Wim, want Teun nam heel snel het initiatief en speelde een hele krachtige opening. Wim kreeg het heel moeilijk en Teun kreeg diverse kansen om het af te maken. Echter, gaande de partij bleek toch, dat Teun enige moeite had met de lange zit van zo'n officiële clubpartij, daardoor lukte net dat laatste zetje steeds maar niet en daarom besloot Teun maar om remise aan te bieden. Wim greep dat natuurlijk met beide handen aan, maar ondanks de remise was het wel een prachtige partij met heel veel combinatoire mogelijkheden en kansen.
Voor de tweede keer dit seizoen kwamen Bonne Faber en Michiel Landman tegenover elkaar te zitten. Met een aanvallende ingestelde Michiel is dat zeker geen sinecure en al snel stond het bord in vuur en vlam, mede dankzij de weinig gespeelde variant, die op het bord kwam en door Bonne ook nog eens heel origineel werd behandeld. Bonne kreeg een half-open a-lijn en een dubbele c-pion, terwijl Michiel ruimte in het centrum kreeg met aanvalskansen op de tot d-pion op de zesde rij gepromoveerde e-pion van Bonne. Zo te zien moest Michiel dit kunnen winnen, hij liet zich echter in de luren leggen middels een naar b6 opgespeelde en gepende b-pion. Hier werd niets tegen gedaan, zodat Bonne deze pion sloeg, die dus niet teruggenomen mocht worden dankzij torenverlies. Maar deze waarschuwing bleek niet genoeg voor Michiel. Hij speelde zijn a-pion op naar a6 (anders was hij die verloren) en even later zijn witveldige loper naar b5 (in principe een nieuwe penning dus) en ging die pion op d6 aanvallen met paard en toren. Hij won die pion wel, verloor echter die loper. Het leek hem het beste de toren terug te nemen op b5, zodoende Txa8+ in de stelling brengend. Nu kwam Bonne een stuk voor te staan en Michiel zag al snel in, dat het deze avond niet echt de zijne was en gaf op.
Bij Casper Verbeek en Tim Albus ging het lange tijd gelijk op en Casper bood goed tegenspel tegen het aanvallende spel van Tim. Na het middenspel bleef er een dame over voor wit (Casper) en een toren en drie pionnen voor zwart. Casper besloot daarom remise aan te bieden, maar Tim wilde doorspelen. In de loop van het eindspel leek Tim gelijk te krijgen om remise af te slaan, want zijn pionnen rukten heel ver op richting promotie. Echter, een dame blijft heel gevaarlijk (op het schaakbord tenminste, want of het in het echte leven ook zo is, laten we in het midden) en Casper zag een mat in 1 over het hoofd. Tim ontsnapte dus en leek op weg naar winst, maar even later zag Casper wel een mat in 2.
Bij Arie Bliek en Trudy Angeneind was de verwachting dat het een lange partij zou worden, maar Arie liet Trudy niet in haar spel komen. Wit kwam steeds sterker te staan en dat kostte steeds meer materiaal voor zwart. Toen Arie een dame voorstond, kon de winst niet lang uitblijven en kon Trudy niets anders doen dan opgeven.
Bij Frits Wilschut en Ronald van Velzen was het nog een lange partij ondanks dat Frits in het begin een loper insloot en die ook voorkwam. Maar Frits speelde zorgvuldig en wilde geen fouten maken en daardoor speelde hij wel heel mooi naar de winst toe.

Ad van der Ree moest het deze avond opnemen tegen de nummer 1 op de ranglijst, namelijk Ernst-Jan Pluim Mentz. Het werd een lange en zeer strategische partij waarbij ze het eindspel ingingen met allebei een dame, een loper en 7 pionnen. Ad bood dan ook remise aan, maar Ernst-Jan zag nog wel winstkansen. Zwart zette heel veel zetten met de dame op zoek naar zetdwang en inderdaad kwam het zover dat de dames geruild werden en dat Ernst-Jan vervolgens een pion voorkwam. Vervolgens bleken de overgebleven lopers van de witte velden te zijn en de pionnen van Ad stonden op de damevleugel op wit en die van Ernst-Jan op zwart. Na een paar zetten kwam wit dan ook in zetdwang en hij verloor de pionnen op de damevleugel. Niettemin een knappe winst voor Ernst-Jan, die uit bijna remisestellingen toch nog de winst weet te halen.

Wim Albus en Rob van Wijgerden speelden een hele lange en ingewikkelde partij, met kansen over en weer. Met allebei nog een half uur te spelen waren er nog maar 2 lichte stukken af en de stelling was niet eenvoudig. Er kwamen penningen en andere combinaties in de stelling en het kostte Rob steeds meer tijd om de goede voortzetting te vinden. Tenslotte dacht hij door een toren te offeren eeuwig schaak te kunnen bereiken, maar helaas voor hem lukte het Wim om er toch nog uit te lopen. Daarna was de weg naar winst voor Wim geplaveid. De laatste en langste partij van de avond was die tussen Leo Stelloo en Jan van Baardwijk. Om half elf waren er twee stukken van het bord en Jan had nog 29 minuten en Leo had er zelfs nog 49. Meestal komt Leo in tijdnood, maar deze keer had hij zijn tijd goed verdeeld. Echter, zijn dame stond voor de pionnen en was daardoor een mooi aanvalsdoel voor zwart. Jan ging erop spelen, maar het lukte toch niet om de dame mooi te vangen. Toch was Leo onder de indruk gekomen van de aanval, want hij dacht geen andere oplossing te zien dan zijn dame weg te geven tegen een pion. Daarna speelde Leo wel op de aanval, maar Jan kreeg een paar zetten later de kans op een mat in één en die liet hij niet liggen.

De stand na deze ronde is hier te vinden.