De laatste interne ronde van het jaar. Dit wordt nog afgesloten met een snelschaakavond a.s. donderdag. Ondanks dat het op een vrijdagavond was viel de opkomst toch tegen. Ook opnieuw een oneven aantal en Casper Verbeek maakte zich, zoals je kunt zien, op om wat bij te leren.
Dè partij van de avond weerd natuurlijk die tussen Jan van Dam en Ernst-Jan Pluim Mentz. Die partij ontwikkelde zich heel voorzichtig en het ging er langzamerhand op lijken, dat Jan een betere stelling ging krijgen. Althans, hij dreef zijn tegenstander zo het leek helemaal in een hoekje. Maar dat is ook wel een beetje de manier van spelen van Ernst-Jan. Hij wil vaak ook zijn koning in het spel betrekken en niet voor langere tijd achter de paaltjes verstoppen. Maar dat liep er nu op uit, dat hij bezig leek met een soort van vesting voor zijn koning op te richten. Jan probeerde met wat weinig materiaal die vesting te slopen, slaagde daar echter onvoldoende in. Wel werd het nodige materiaal afgeruild en bleef Jan met een loper en een paard en enkele pionnen over en Ernst-Jan met twee paarden en pionnen. Daarbij was wel een dubbelpion op de b-lijn en die leek de zaken te gaan beslissen. Het opspelen er van had een grote pionnenruil tot gevolg, die Jan tenslotte een stuk kostte voor de door Ernst-Jan gehaalde dame. Nu restte nog voor beiden een koning en een pion, met voor Ernst-Jan nog een paard. Het zat er voor Jan niet in om die pionnen kwijt te raken, zodat het tenslotte geen remise, maar verlies voor hem werd.
Voor Michiel Landman werd het een moeilijke partij tegen Jan van Huizen. Maar hij kreeg daarbij het geluk, dat Reina er geen lange avond van kon maken omdat ze de volgende ochtend vroeg op het appèl diende te verschijnen. Hierdoor moest Jan regelmatig aan de bartafel bedienen, wat toch wel concentratie kost. Toch wist Jan het voor Michiel niet al te makkelijk te maken, hoewel hij, na een gegeven schaak met een paard, terdege op moest letten waar hij zijn koning naar toe ging spelen. Nu wist Jan materiaal op Michiel buit te maken, wat tenslotte partijverlies voor de dappere Michiel had te betekenen.
Bonne Faber kreeg al snel voordeel tegen Wim Albus omdat diens koning in het centrum moest blijven wegens vroege dameruil. Maar opnieuw wist Bonne niet de goede voortzetting te vinden nadat hij beter was komen te staan. Nu kreeg hij wel enkele open lijnen, daar kon Wim echter net zo goed gebruik van maken. Er werd nog wat materiaal geruild en zwart leek iets beter te staan te komen. Daarom bood Bonne remise, een aanbod, dat werd aangenomen.
Een rustige partij ontwikkelde zich tussen Ben Blakmoor en Peter Derrez. Maar je kon de onderhuidse spanning toch wel enigszins voelen. Beiden leken dat ook wel te voelen, wilden echter geen remise aanbieden. Het meeste materiaal werd afgeruild, totdat beiden nog hun stel torens over hadden en Peter een pion meer (op de damevleugel). Het kreeg steeds meer de schijn van remise, toch nog steeds geen remiseaanbod. Eén stel torens werd geruild en het enige, dat Ben eigenlijk hoefde te doen was met zijn nog resterende toren langs de f-lijn, waar die toren zich bevond, heen en weer te schuiven. Maar Ben wilde het weer eens te mooi doen en forceerde afruil van de torens, zodat die extra pion van Peter helemaal de vrije baan kreeg. Zo werd het een kwestie van tempo en daar had Peter meer van, verlies dus voor Ben.
Rob van Wijgerden heeft zijn draai weer gevonden bij De Pionier lijkt het wel. Nu kreeg hij te maken met Wim Noordermeer en Rob kwam. langzaam maar zeker, wat beter te staan. Maar voor je dan kunt oogsten tegen Wim dan moet je tegen hem nog veel moeite doen. Maar dat wist Rob nog wel uit zijn vorige Pionierperiode en hij probeerde dus niet te forceren. Zodoende kwam hij op zeker moment toch wel gewonnen te staan en dat wist hij tenslotte over de streep te trekken. Met deze overwinning is hij nu in de bovenste helft van het ledenbestand gekomen.
Tim Albus ging als vanouds van start tegen Ronald van Velzen. Dat betekende op een gegeven moment inslaan op h7 met een loper en dat betekende pionwinst voor Tim. Maar dan ben je er nog lang niet en Tim moest nog lang op z'n handen zitten om tenslotte de - toch wel verdiende - winst binnen te halen.
Voor Frits van der Veeke werd het weer een vervelende avond, nu tegen Arie Bliek. Maar Frits vocht zich daar doorheen met zijn Haagse bluf, Arie trok zich daar echter niets van aan en zette alles op alles om het vervelend voor zijn tegenstander te houden. En dat lukte want Frits moest alweer zijn zevende verlies van het seizoen ondergaan.
Als laatste te behandelen partij komen Leo Stelloo en Frits Wilschut aan de beurt. Hierbij bouwde Leo stelselmatig aan een goede aanval, hoewel hij daarbij toch wel een aantal zetten deed, die niet direct nodig waren voor die aanval. Maar Frits kwam desondanks in heel moeilijk vaarwater en moest op zeker moment een stuk offeren om mat tegen te gaan. Leo echter had meer pijlen op zijn boog en toen Frits z'n g-pion opspeelde. die slechts gedekt stond door de gepende f-pion was het snel uit met mat binnen enkele zetten.
De nieuwe stand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten