Een gezellig onderonsje opende de ronde met opnieuw een goede opkomst. Er werd weer een vervolg gebreid aan de bekercompetitie en ook aan de interne competitie. Hier en daar bleek vrouwe Fortuna haar hand in het spel te hebben!
Van de beide bekerindelingen, die gespeeld konden worden eerst wat aandacht voor de ontmoetingen tussen Rik Verheij en Ben Blakmoor. Hierin maakte Rik het Ben dermate moeilijk dat hij geen kans zag een partij te winnen, Rik dus een ronde verder.
Er was ook al een aantal weken uitgezien naar de ontmoeting tussen Sheila de Jonge en Fred van Wieringen. Maar ook hier een met het vorige vergelijkbaar verhaal. Fred bouwde beide keren heel voorzichtig aan zijn positie en Sheila wist daar niet al te veel tegen in te brengen. Ook Fred een ronde verder.
Ernst-Jan Pluim Mentz moest even wachten op Jan van Dam maar toen het spel eenmaal liep en op de wagen was leek hij, ondanks het nodige denkwerk, toch wel het betere van dat spel te krijgen. De koning van Jan kwam toch wat vervelend en in moeilijkheden te staan op zijn vleugel, Ernst-Jan had beide torens en z'n dame in de buurt om het af te maken. Maar, was het inderdaad vrouwe Fortuna of deed Jan het zelf? Hoe dan ook, Ernst-Jan had een zet overzien naar eigen zeggen en plotseling bleek hij al zijn tweede partij van het seizoen in deze competitie verloren te hebben! De achtervolgers komen dichterbij, toch houdt hij plek 1 nog bezet.
Bonne Faber werd gekoppeld aan Jan van Huizen en - achteraf gezien uiteraard - bij winst had Jan dus die eerste plek weer terug kunnen veroveren. En gaande de partij leek die winst steeds dichterbij te komen voor hem. Jan kreeg een sterke aanval over de c-lijn en het leek een kwestie van nog even wachten tot er grote voordelen zouden komen voor hem. Op zeker moment had Jan het eigenlijk in één zet af kunnen maken (geen mat of iets dergelijks maar een grote voorsprong in materiaal) maar hij zag de zet niet. Bonne's dame stond ontzettend in de knel, nu kon hij die echter vrij spelen en dat werd het begin van het heel voorzichtig beter te komen staan. Via de open f-lijn kon Bonne nu binnenkomen en daar forceerde hij eeuwig schaak en dus remise. Helaas echter werd hij er later op attent gemaakt dat hij mat in een paar zetten had gemist.
Maar helemaal van dik hout zaagt men planken werd de partij tussen Tim Albus en Leo Stelloo. Al heel snel kon Tim een pion winnen met een loperschaak op f7 en het ging voor Leo van kwaad naar erger. Met bijna elke zet van Tim werd een aanslag gedaan op Leo's bedenktijd, terwijl Tim zelf nauwelijks tijd verspeelde. Tim kwam steeds meer materiaal vóór te staan en er ontstond een stelling, waarin velen zouden hebben opgegeven. Niet echter Leo en hij bleek gelijk te krijgen! Binnen enkele zetten verspeelde Tim zijn voordeel en wat later kwam hij zelfs een dame achter te staan! Nu echter kwam die aanslag op Leo's bedenktijd steeds meer om het hoekje kijken en Tim "eiste" van hem dat hij het tot het voor Tim bittere einde zou uitspelen. Dat lukte tenslotte ook, waarschijnlijk mede door het Fischer-tempo. Vrouwe Fortuna keek toe en zag dat het goed was.
Tim's vader, Wim Albus, mocht jeugdspeler Martijn van Dam aan de tand voelen. Dat betekent echter wel veel minder bedenktijd, hoewel daarbij het Fischer-tempo ook een grote rol kan spelen. Martijn zette zijn tegenstander onder grotere druk en dat bleek voldoende voor het maken van een fout. Wim overzag zaken en dat kostte hem de partij en bracht Martijn weer terug in de top 5 op de interne ranglijst.
Ook een partij waarin vrouwe Fortuna duidelijk meespeelde was die tussen Frits van der Veeke en Wim Noordermeer. Tegen zijn eigen verwachtingen in kreeg Frits materiaalvoordeel en het leek voor hem een kwestie te worden van "simpel" uitspelen. Maar zo simpel is zoiets niet als je tegen Wim speelt en ook Frits ondervond dat. Hoewel hij uiteindelijk een loper en twee pionnen vóór kwam te staan wist hij de winst niet te vinden. Reden daarvoor was dat hij zijn koning te ver buiten de bescherming van het andere materiaal speelde en daar volgde een serie zetten, die tenslotte tot remise leidden. Toch bleek Frits tevreden over dit resultaat.
Een eerste ontmoeting dit seizoen tussen Dik Roeffel en Trudy Angeneind. Ze maakten er samen een gezellig potje van en tenslotte bleek Trudy haar eerste winst van het lopende seizoen bij te kunnen laten tekenen.
Frits Wilschut en Casper Verbeek gingen elkaar eens duchtig aan de tand voelen. Daarbij kreeg Casper op zeker moment de open c-lijn, daar wist hij echter onvoldoende van te profiteren. Frits wist alle aanvallen de kop in te drukken en kreeg daar als beloning een halve punt voor. De andere helft wilde Casper voor zichzelf houden.
Tenslotte zaten Johan Müllenberg en Ronald van Velzen ook eens tegenover elkaar. Daarbij kwam Ronald al vroeg met materiaal de stelling van Johan binnenrennen. Dat bleek te veel gevraagd voor dit arme nieuwste lid van de schaakclub en hij raakte dus opnieuw een punt kwijt.
Hierdoor is hier de stand na ronde 14 te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten