De Pionier-Shah Mata en ronde 12

Het was weer de beurt aan de viertallen, waarbij Fred van Wieringen wedstrijdleider was. Maar niet slechts dat, hij schreef ook een verslag! Daarnaast vorderde de tweede ronde van de bekercompetitie weer en werd er voor de interne competitie gespeeld.In de klasse viertallen D zaten donderdag 28 november twee teams tegenover elkaar, die, na twee ronden, geen punten hadden en beiden 1½ bordpunt. Met deze gelijke stand begonnen ze aan, naar wat later bleek, een spannende wedstrijd.

Nadat er drie zetten waren gespeeld op bord 4 werd opgemerkt dat dame en koning van de zwartspeler verkeerd stonden. Na het goed zetten van de stukken werd er opnieuw begonnen.

Het eerste half uur werd overal benut om zo goed mogelijk uit de opening te komen.

Dat lukte Ger Croonenberg op bord 3 het best. Na afruil van een aantal stukken hield Ger een stelling over met twee dubbelpionnen, maar kreeg daar twee open lijnen voor terug. Nadat hij een paard met zijn loper sloeg, dacht zijn tegenstander dat hij eerst de dames kon ruilen en daarna de loper terug kon pakken. Na dameruil kon echter dezelfde loper de dame terugpakken en Ger stond een stuk voor! Met een loper voorsprong speelde Ger de wedstrijd netjes uit en het eerste punt was binnen (1-0).

Intussen was Frits Wilschut op bord 2 in moeilijkheden gekomen. Hij verloor een pion en zijn stelling verslechterde. Kwaliteitsverlies was niet te voorkomen en na een mooie torenzet moest hij zijn tegenstander feliciteren. Dameverlies of mat was niet te voorkomen (1-1).

Maar de spanning steeg. Op bord 1, waar teamleider Leo Stelloo speelde, stond de stelling vast. Beide spelers speelden wat passief en daardoor was er voor beiden geen doorkomen aan. Maar het leek wel alsof de tegenstander van Leo iets beter stond. Toch bood hij Leo plotseling remise aan. Dat werd, na enige bedenktijd, door Leo geaccepteerd (1½-1½).

De beslissing moest nu vallen op bord 4, waar Trudy Angeneind een zeer sterke partij speelde.

Op het oog geen last hebbend van het grote aantal belangstellende kijkers drong zij haar tegenstander zet voor zet terug in de verdediging. Eerder echter had haar tegenstander het, middels torenwinst en binnendringen met z'n dame, snel uit kunnen maken. Gelukkig voor Trudy zag hij dat niet. Zij had nu zelfs voordeel in tijd. Met loper en dame en twee centrumpionnen begon zij aan een aanval. Echter, een pionverlies zag zij over het hoofd en door lang nadenken hield ze nog maar een tweetal minuten over. Trudy dreigde mat op h8, maar dit veld werd gedekt door haar tegenstander. Met een damezet werd die dekking opgeheven en met nog tien seconden op de klok zag Trudy de matzet door de tijdsdruk over het hoofd en haar vlag viel. (1½-2½). Jammer dat haar dit moest overkomen na zo een goed spel. Al met al heb ik van dit viertal genoten en daar gaat het in de schaaksport toch om?

In de volgende ronde is Shah Mata opnieuw de tegenstander en kan het team van Leo Stelloo zich revancheren.

Fred vulde het wedstrijdformulier aldus in:

	De Pionier	1206	-	Shah Mata	1252	1½-2½
1	Leo Stelloo	1342	-	Gerard Blom	1399	½-½
2	Frits Wilschut	1275	-	Ger Schraa	1323	0-1
3	Ger Croonenberg	1240	-	Jos de Rooij	1191	1-0
4	Trudy Angeneind	966	-	Marcel Batist	1093	0-1

Voor de interne bekercompetitie had Sheila de Jonge geloot tegen Ernst-Jan Pluim Mentz en ze had voor zichzelf besloten niet langer dan tot 22.00 uur te zullen spelen, anders zou het waarschijnlijk weer dezelfde kant op gaan als in haar partij van de vorige week. Nu speelde ze als eerste partij,een heel mooie, waarbij ze op zeker moment zelfs dameruil uit de weg ging. Toch wel verrassend eigenlijk eindigde de partij in remise, ze kon dit, met twee paarden, afdwingen. Voor zichzelf heel tevreden met een remise tegen de clubkampioen gaf ze de tweede partij zonder verder spelen op.

Een heel spannende partij werd het tussen Michiel Landman en Ben Blakmoor met Michiel als doldriest aanvaller. Dat kostte Ben nogal wat hoofdbrekens, toch wist hij op zeker moment een stuk voor te komen. Maar nog was het niet afgelopen want met toren tegen toren en paard wist Michiel nog de nodige grappen in de stelling te weven. Maar Ben laveerde daar keurig tussendoor en eigende zich tenslotte het punt toe.

Bonne Faber probeerde zijn minder sterke spel van de laatste weken van zich af te spelen tegen Jan van Baardwijk. Dat lukte beter dan verwacht, vooral, omdat Jan aan het begin van het middenspel onnodig een pion weggaf. Hierdoor ging Bonne vrij spel op de beide centrumlijnen krijgen, heowel het nog wel opletten bleef toen Jan met dame en twee paarden op Bonne's koningspositie ging drukken. Ter verdediging was daar eigenlijk, naast de koning zelf, slechts een dame. Maar toen de dames afgeruild konden worden leek er nauwelijks meer een vuiltje aan de lucht. Bonne kon een stel torens ruilen en daar ook nog eens een tweede pion bij buit maken. Toen ook nog eens, redelijk noodgedwongen, het andere torenkoppel werd afgeruild, waren Jan's uren in deze partij geteld. Nog wel spartelde hij een tijdje tegen, waarschijnlijk zonder al te veel hoop op zelfs een remise. Tenslotte offerde Bonne nog een pion. Jan's koning werd hierdoor zover mogelijk van het strijdtoneel gemanoeuvreerd .en - zonder enige leiding - kon zijn resterende voetvolk de strijd niet meer aan.

Fred was niet alleen maar wedstrijdleider en notulist bij het viertal, nee, hij speelde zelf ook nog een uitstekende partij tegen Wim Noordermeer. Zoals van hem bekend zette Fred heel voorzichtig een veelbelovende stelling op. Wim wist daar zijn vaak slimme spel niet tegenover te stellen en moest tenslotte het moede hoofd buigen tegen Fred's keurige spel.

Zoon Alex van Wieringen had het moeilijker tegen Rob van Wijgerden. Rob parkeerde zijn koning op diens eigen vleugel en zette een aanval op de andere vleugel op. Maar dit ging niet al te goed, Rob raakte een stuk kwijt en Alex leek op winst af te stevenen. Alle pionnen werden, behalve die op de b-lijn, waar die van Alex vrij baan had, tegen elkaar aangeschoven. Maar Rob had een toren op die b-lijn te staan en het kwaad kon dus worden gekeerd. Toen echter speelde hij die toren naar de a-lijn, waardoor Alex zijn pion, op een gegeven moment gedekt door zijn extra loper, een veelbelovende toekomst had kunnen geven. Maar Alex zag die kans niet of misschien onderschatte hij de mogelijkheid. Rob bood op een gegeven moment remise en Alex, niet in staat zijn voordeel nu te verzilveren, accepteerde dit aanbod.

 

Door dit alles werd de stand na ronde 12 zoals hier te vinden.