De Pionier 2-Spijkenisse 5 en ronde 8

Het tweede Pionierteam had een goede start gekend. Kon dat ook vervolgd worden? Niet slechts het tweede team kwam in actie, ook Fred van Wieringen want hij schreef het verslag. Verder een vervolg aan de IBC en de interne competitie.
Voor donderdag 31 oktober 2013 stond de wedstrijd De Pionier 2– Spijkenisse 5 op het programma. Beide teams hadden hun eerste wedstrijd in klasse 4B gewonnen. Het ratinggemiddelde was in het voordeel van De Pionier 2 en dat was dus licht favoriet.

Bij de Hellevoeters waren er twee invallers, Leo Stelloo voor Sheila de Jonge en Frits Wilschut voor Arie Bliek.

Op alle borden stond het, na een half uur, gelijk. Op bord 4, waar Michiel Landman speelde, ontstond een stukkenruil. Michiel kreeg hierdoor een vrijpion die zwaar werd aangevallen door zijn tegenstander. Michiel wist dit te pareren en ruilde deze pion voor een vaste pion. Wat overbleef waren een toren, loper en vier pionnen voor beide spelers. Na een uur werden de handen geschud en remise was een feit (½–½).

Rob van Wijgerden aan bord 5 speelde een prima partij. Na de opening zette hij druk op de damevleugel. Hij wist daar een dubbelpion voor zijn tegenstander te forceren en won daarna een pion. Hij wist met een toren, dame en loper de witte stelling binnen te dringen wat nog meer materiaalwinst betekende. Zijn tegenspeler speelde nog even door, maar zag toch in dat het een verloren zaak was (1½-½).

Naast hem, op bord 4, zat Bonne Faber. Ook hij kreeg na de opening uitstekend spel. Hij creëerde een sterk centrum, wat resulteerde in een open lijn. Door twee torens op deze lijn te posteren, dwong hij zijn tegenstander te verdedigen. Zijn paard drong gevaarlijk aan  in de zwarte achterhoede. Echter, de aanval werd prima verdedigd. En Bonne moest terug. De stelling zag er gelijkwaardig uit. Gezien de stand op de andere borden bood Bonne remise aan. Deze werd geaccepteerd (2-1).

Op bord 1 kreeg Alex van Wieringen te maken met een zeer stug spelende tegenstander. De losse pion voor de witspeler, die na de opening ontstond, was een aanvalspunt voor Alex. Dankzij prima verdedigen was er geen doorkomen aan. Ook Alex verdedigde keurig zijn stelling. Voor beiden zat er geen aanval in, dus werd er voor remise besloten (2½ -1½).

Frits Wilschut, op bord 8, opende ook heel solide. Langzaam kreeg hij vat op het centrum. Na een lopermanoeuvre veroverde hij een centrumpion. Met het slaan van deze pion gooide hij het spel helemaal open. Zijn tegenstander sloeg op h2 en kreeg daardoor een gevaarlijke koningsaanval. Hij verloor hierbij wel een loper, maar de witte koning stond in het nauw. Frits speelde hierna wel het materiaaloverwicht goed uit en kreeg daarom de felicitaties (3½-1½).

Leo Stelloo, op bord 6, kende ook een rustige opening. Het leek er in het begin op, dat beide spelers alles dicht zouden schuiven, maar Leo wist toch een pion te winnen. Hij kreeg hierbij ook een mooie open d-lijn. Met dame, loper en toren bestookte hij de vijandelijke koning. Maar Leo had voor deze ontwikkelingen heel veel tijd gebruikt. Voor het afmaken van de definitieve aanval was de tijd te kort. Zijn tegenstander profiteerde hiervan en bood remise aan. Leo wilde in eerste instantie doorgaan, maar zag dat hij het qua tijd niet ging redden en accepteerde alsnog de remise (4-2).

Met nog twee partijen te spelen liep de spanning hoog op. De beide borden werden omringd door nieuwsgierige kijkers. Zeker bij het bord van Wim Noordermeer. Aan het zevende bord had hij, na de opening, een mooie stelling opgebouwd. Zijn tegenstander verdedigde zich kranig, maar dat kostte veel tijd. Met nog anderhalve minuut op de klok tegen een half uur op de klok van Wim, wist hij een gevaarlijke koningsaanval op te zetten. Wim zwichtte door een verkeerde pionzet en ging na twee zetten mat (4-3).

Alle druk dus op de schouders van de spelers aan bord 2. Jan van Baardwijk had, na een uitstekende opening, een goede stelling opgezet. Echter ook hij had hiervoor veel tijd verbruikt. Met nog circa twee minuten op de klok dacht hij met een loperoffer de zaak nog te redden, maar zijn tegenstander bleef rustig en hield het materiaaloverwicht. Ook de tijd was voor Jan verstreken en hij feliciteerde daarom zijn tegenstander (4-4).

Al met al een terechte 4-4 stand. Aan kop van klasse 4B is het hierdoor zeer spannend geworden. Er zijn nu vier teams met elk drie punten uit twee wedstrijden.

Het wedstrijdformulier zag er zo uit:

	De Pionier 2	1522	-	Spijkenisse 5	1403	4-4
1	Alex v.Wieringen	1643	-	Jerry Sandifort	1458	½-½
2	Jan van Baardwijk	1574	-	Mane Reljic	1495	0-1
3	Michiel Landman	1618	-	Steef Peek	1456	½-½
4	Bonne Faber	1689	-	Jan Majoor	1396	½-½
5	Rob van Wijgerden	1538	-	Aad Caspers	1403	1-0
6	Leo Stelloo	1342	-	Rienk Pluim	1322	½-½
6	Wim Noordermeer	1494	-	Fred van den Broeck	1324	0-1
8	Frits Wilschut	1275	-	Wim den Haan	1370	1-0

Er was ook nog een datum geprikt tussen Frans Troost en Ad van der Ree om te bepalen, wie van hen beiden naar de tweede ronde van de interne bekercompetitie zou mogen. De hiervoor benodigde twee partijen werden in alle rust gespeeld, hoewel er wel enkele keren een opmerking van ongenoegen of plezier te horen viel. Dat ongenoegen kwam dan vooral van Frans, die beide partijen ging verliezen. Maar het plezier daarbij van Ad werd niet zozeer aan het publiek getoond, dat hield hij toch liever voor zichzelf. Hij mag het in de tweede ronde proberen tegen Ger Croonenberg.

Voor de interne competitie nog een drietal wedstrijden. Veruit de belangrijkste daarbij was de ontmoeting tussen Ernst-Jan Pluim Mentz en Jan van Dam. Als Jan wist te winnen zou hij wat dichter bij een eerste plaats komen en dat is natuurlijk een belangrijke stap. Maar Ernst-Jan liet zich niet kennen en wist met mooi spel zijn tegenstander geen enkele echte kans te geven. Het ging er steeds slechter uitzien voor Jan en tenslotte moest hij in verlies berusten.

Dan had Jan van huizen het toch wat makkelijker, hij wist Dik Roeffel zijn eerste punt van het seizoen af te troggelen. Maar Dik heeft niet zoveel tijd beschikbaar voor het spelen van een schaakpartij, zijn donderdagen staan vooral in het teken van z'n kleinkinderen.

Dan probeerde Trudy Angeneind nog iets te bereiken tegen Ger Croonenberg. En Ger liet zich beetnemen en Trudy veroverde rustig haar eerste puntje van dit seizoen!

De stand na deze ronde valt hier te lezen.