Donderdagavond werd ronde 1 van de interne beker afgesloten, naast een aantal interne partijen. Vrijdagavond speelden vier Pioniers in de viertallencompetitie tegen Charlois Europoort.
De laatste nog te spelen loting uit de eerste ronde van de IBC was die tussen Rik Verheij en Fred van Wieringen. dit had eigenlijk best in minstens de derde ronde gespeeld kunnen mogen worden! Er stond nog één loting open, Dik Roeffel heeft echter nauwelijks tijd om te spelen, dus is Frits Wilschut reglementair doorgegaan. De loting voor ronde 2 is overigens hier te vinden.
De eerste partij tussen Rik en Fred verliep moeizaam voor laatstgenoemde, op een gegeven moment verloor hij materiaal en wist die achterstand niet meer te boven te komen. Dus in de tweede partij dan maar alles op alles gezet. Maar ook nu leek dat geen effect te sorteren en hooguit een remise leek zijn deel te gaan worden. Maar Rik ging, ondanks dat remise voor hem voldoende zou zijn voor het bereiken van de tweede ronde, forceren. Waarschijnlijk vond hij de stelling te interessant en een remise iets voor watjes! Via de koningsvleugel kon Fred de laatste nog aanwezige torens afruilen, waarna een paardeneindspel ontstond waarin hij net voldoende tempi over had om de winst naar zich toe te trekken. Dan dus dat prachtige snelschaak voor de beslissing. Zoals bekend wordt het dan zeker een kwestie van verlies als je de laatste fout maakt en Fred deed dat in beide partijen. Rik dus verder en er zit opnieuw een sterke tegenstander op hem te wachten.
Voor de interne competitie had Jan van Dam het "geluk" oneven te mogen zijn, wat hem overigens redelijk van pas bleek te komen. Michiel Landman had overigens eigenlijk geen geluk, hij mocht proberen zich staande te houden tegen Ernst-Jan Pluim Mentz. Dat is voor de meesten een (te) zware opgave en ook Michiel bleek bij die groep te horen. Vooral op de koningsvleugel, langs de open g-lijn, ging het gebeuren in deze partij. De koning van Michiel stond daar net wat onveiliger dan die van Ernst-Jan, punt dus voor hem.
Andere koek bleek de partij tussen Jan van Huizen en Jan van Baardwijk. Beiden zaten met een diepe denkfrons in het voorhoofd en kwamen tot een positie, die lichtjes in het voordeel van eerstgenoemde Jan leek te zijn. Het draaipunt zat'm in een zwarte loper, tenslotte aangevallen door de beide torens en alleen maar verdedigd door de koning. Een logische zet was dan er natuurlijk ook een toren bij halen ter verdediging. Maar dat werd over het hoofd gezien en Jan van Baardwijk kon dus meteen opgeven.
Wim Noordermeer probeerde uit alle macht een gat in de verdediging van Ben Blakmoor te slaan. Maar Ben kan best vasthoudend zijn, wat hij ook nu demonstreerde. Wim kreeg dus geen loon naar werken en moest het punt aan Ben laten.
Voor beide spelers een ingewikkelde stelling bleek te zien bij Leo Stelloo en Frits Wilschut. Frits wist Leo onder druk te zetten en Leo ging steeds meer tijd gebruiken. Frits had de witte koning helemaal onder controle en de overwinning zou niet meer lang op zich laten wachten. Maar Leo wist zich nog als een slang in elkar te rollen en zodoende nog enkele zweetdruppeltjes op het voorhoofd van Frits te toveren. Maar voldoende voor een score bleek het echter niet voor hem, Frits wist hem tenslotte toch te overmeesteren.
Eindelijk voelde Sheila de Jonge zich na haar hersenschudding voldoende in staat om de schaakdraad weer op te pakken. Daarvoor koos het systeem Rob van Wijgerden als haar eerste tegenstander uit. In eerste instantie hikte Sheila daar wel een beetje tegenaan, uiteindelijk werd de partij dan toch gespeeld. En, achteraf gezien, zal ze er geen spijt van gehad hebben want Ron blunderde al vrij snel een stuk "in het doosje". Nu kon Sheila zich dus rustig helemaal op het spelen van een partij richten en dat lukte (gelukkig voor haar) helemaal. Haar eerste winstpunt van het seizoen werd daardoor dus binnengehaald.
Als laatste partij was er de eerste ontmoeting tussen Trudy Angeneind en Bonne Faber. Bonne bouwde rustig aan z'n stelling en Trudy trachtte daar weerwoord aan te geven. Maar daar slaagde ze niet in, langzaam maar heel zeker haalde Bonne het punt binnen.
Na deze ronde is de nieuwe stand enigszins verandert.
Vrijdagavond hierna trok het bovenstaande Pionierviertal naar Rotterdam-Zuid om daar het gevecht aan te gaan tegen een viertal van Charlois Europoort. Maar eerst moest het gevecht worden ingezet tegen het verkeersinfarct dat, vooral de laatste tijd, de weg naar Rotterdam teistert. Maar ook vlakbij De Passage ondervonden de Pioniers nog de nodige moeite. De Sliedrechtstraat bleek ook onderhouden te moeten worden (althans, dat zal de gedachtengang van de (deel)gemeente zijn geweest dus was de straat op een bepaalde plaats afgezet. Als je dan ter plekke bekend bent levert het totaal geen problemen op, de Pioniers ondervonden echter anders. Want, waarschijnlijk dankzij een black-out van de chauffeur (nee, we noemen geen namen), er werd gezocht naar nummer 7 i.p.v. naar nummer 71. Dus de hele Sliedrechtstraat uitgereden tot het begin, waar uiteraard geen Passage te vinden was. Dan maar even gebeld (ja, er waren op zich voldoende maatregelen vooraf genomen) naar Charlois en toen bleek, dat De Passage slechts 100 m. verder was dan de eerder genoemde afzetting. Zodoende werd de strijd pas rond 20.30 uur aangevat.
Het begon goed voor het Pionierviertal want Frits Wilschut, spelend aan bord 3, kreeg een leuke stelling en wist z'n tegenstander helemaal in het hoekje van de koningsstelling te drijven en hem daar mooi mat te zetten. Het eerste punt voor het Pionierviertal dit seizoen.
Ook aan bord 4 een lichtpuntje voor de Pioniers. Daar gaf Trudy Angeneind acte de présence en speelde daarbij een goede partij. Ze wist langzamerhand enig voordeel te krijgen maar wist op zeker moment geen weg meer met alle zich op het bord aandienende varianten. Toen er ook nog verschillende liefhebbers aan het bord verschenen om een idee van de stelling te krijgen werd het Trudy klaarblijkelijk net iets te veel. Ook al dacht ze bij zichzelf wel beter te staan, ze wist toch niet beter te doen dan remise aan te bieden. Dit aanbod werd dan ook aangenomen.
Hiermee was de koek meteen op voor de Pioniers. Aan bord 2 speelde Leo Stelloo daarbij een in eerste instantie goede partij. Hij wist de koning van z'n tegenstander helemaal in z'n blootje te krijgen op de koningsstelling en minstens een goed te winnen stelling leek in het verschiet te liggen. Daarvoor had hij "slechts" op zeker moment Lg4-h5+ te hoeven spelen, daarmee een stuk op te kunnen strijken en e.e.a. op z'n gemak af te hoeven maken. Maar Leo zag een aantal beren rondrennen en speelde Dg6-f6, daarmee het vijandelijke paard op f3 nogmaals aanvallend. Nu wist de speler van Charlois zijn stelling (vliegensvlug volgens Leo) uit de problemen te halen en tenslotte de volle winst zelfs naar zich toe te trekken.
De speelzaal van Charlois wordt door sommigen ook wel betiteld als de Groene Hel en dat leek Bonne Faber aan bord 1 vanaf het begin te ondervinden!? Al meteen in de opening speelde de Rotterdammer niet de beste zetten maar Bonne profiteerde daar helemaal niet van, integendeel, hij wist er enkele draken (geen Siciliaanse!) tegenover te zetten. Dus had de partij al heel snel afgelopen kunnen zijn, ook de Rotterdammer voelde zich niet thuis in zijn eigen Hel! Zo ontspon de partij zich via vele foutjes en fouten naar een dameeindspel, dat eerst gewonnen stond voor Bonne, daarna stond het remise en tenslotte wist Bonne te verliezen!
Hierdoor zag het wedstrijdformilier er aldus uit:
Wim Noordermeer probeerde uit alle macht een gat in de verdediging van Ben Blakmoor te slaan. Maar Ben kan best vasthoudend zijn, wat hij ook nu demonstreerde. Wim kreeg dus geen loon naar werken en moest het punt aan Ben laten.
Voor beide spelers een ingewikkelde stelling bleek te zien bij Leo Stelloo en Frits Wilschut. Frits wist Leo onder druk te zetten en Leo ging steeds meer tijd gebruiken. Frits had de witte koning helemaal onder controle en de overwinning zou niet meer lang op zich laten wachten. Maar Leo wist zich nog als een slang in elkar te rollen en zodoende nog enkele zweetdruppeltjes op het voorhoofd van Frits te toveren. Maar voldoende voor een score bleek het echter niet voor hem, Frits wist hem tenslotte toch te overmeesteren.
Eindelijk voelde Sheila de Jonge zich na haar hersenschudding voldoende in staat om de schaakdraad weer op te pakken. Daarvoor koos het systeem Rob van Wijgerden als haar eerste tegenstander uit. In eerste instantie hikte Sheila daar wel een beetje tegenaan, uiteindelijk werd de partij dan toch gespeeld. En, achteraf gezien, zal ze er geen spijt van gehad hebben want Ron blunderde al vrij snel een stuk "in het doosje". Nu kon Sheila zich dus rustig helemaal op het spelen van een partij richten en dat lukte (gelukkig voor haar) helemaal. Haar eerste winstpunt van het seizoen werd daardoor dus binnengehaald.
Als laatste partij was er de eerste ontmoeting tussen Trudy Angeneind en Bonne Faber. Bonne bouwde rustig aan z'n stelling en Trudy trachtte daar weerwoord aan te geven. Maar daar slaagde ze niet in, langzaam maar heel zeker haalde Bonne het punt binnen.
Na deze ronde is de nieuwe stand enigszins verandert.
Vrijdagavond hierna trok het bovenstaande Pionierviertal naar Rotterdam-Zuid om daar het gevecht aan te gaan tegen een viertal van Charlois Europoort. Maar eerst moest het gevecht worden ingezet tegen het verkeersinfarct dat, vooral de laatste tijd, de weg naar Rotterdam teistert. Maar ook vlakbij De Passage ondervonden de Pioniers nog de nodige moeite. De Sliedrechtstraat bleek ook onderhouden te moeten worden (althans, dat zal de gedachtengang van de (deel)gemeente zijn geweest dus was de straat op een bepaalde plaats afgezet. Als je dan ter plekke bekend bent levert het totaal geen problemen op, de Pioniers ondervonden echter anders. Want, waarschijnlijk dankzij een black-out van de chauffeur (nee, we noemen geen namen), er werd gezocht naar nummer 7 i.p.v. naar nummer 71. Dus de hele Sliedrechtstraat uitgereden tot het begin, waar uiteraard geen Passage te vinden was. Dan maar even gebeld (ja, er waren op zich voldoende maatregelen vooraf genomen) naar Charlois en toen bleek, dat De Passage slechts 100 m. verder was dan de eerder genoemde afzetting. Zodoende werd de strijd pas rond 20.30 uur aangevat.
Het begon goed voor het Pionierviertal want Frits Wilschut, spelend aan bord 3, kreeg een leuke stelling en wist z'n tegenstander helemaal in het hoekje van de koningsstelling te drijven en hem daar mooi mat te zetten. Het eerste punt voor het Pionierviertal dit seizoen.
Ook aan bord 4 een lichtpuntje voor de Pioniers. Daar gaf Trudy Angeneind acte de présence en speelde daarbij een goede partij. Ze wist langzamerhand enig voordeel te krijgen maar wist op zeker moment geen weg meer met alle zich op het bord aandienende varianten. Toen er ook nog verschillende liefhebbers aan het bord verschenen om een idee van de stelling te krijgen werd het Trudy klaarblijkelijk net iets te veel. Ook al dacht ze bij zichzelf wel beter te staan, ze wist toch niet beter te doen dan remise aan te bieden. Dit aanbod werd dan ook aangenomen.
Hiermee was de koek meteen op voor de Pioniers. Aan bord 2 speelde Leo Stelloo daarbij een in eerste instantie goede partij. Hij wist de koning van z'n tegenstander helemaal in z'n blootje te krijgen op de koningsstelling en minstens een goed te winnen stelling leek in het verschiet te liggen. Daarvoor had hij "slechts" op zeker moment Lg4-h5+ te hoeven spelen, daarmee een stuk op te kunnen strijken en e.e.a. op z'n gemak af te hoeven maken. Maar Leo zag een aantal beren rondrennen en speelde Dg6-f6, daarmee het vijandelijke paard op f3 nogmaals aanvallend. Nu wist de speler van Charlois zijn stelling (vliegensvlug volgens Leo) uit de problemen te halen en tenslotte de volle winst zelfs naar zich toe te trekken.
De speelzaal van Charlois wordt door sommigen ook wel betiteld als de Groene Hel en dat leek Bonne Faber aan bord 1 vanaf het begin te ondervinden!? Al meteen in de opening speelde de Rotterdammer niet de beste zetten maar Bonne profiteerde daar helemaal niet van, integendeel, hij wist er enkele draken (geen Siciliaanse!) tegenover te zetten. Dus had de partij al heel snel afgelopen kunnen zijn, ook de Rotterdammer voelde zich niet thuis in zijn eigen Hel! Zo ontspon de partij zich via vele foutjes en fouten naar een dameeindspel, dat eerst gewonnen stond voor Bonne, daarna stond het remise en tenslotte wist Bonne te verliezen!
Hierdoor zag het wedstrijdformilier er aldus uit:
| Charlois | 1377 | - | De Pionier | 1318 | 2½-1½ | |
| 1 | Zhi Yang Fan | 1424 | - | Bonne Faber | 1689 | 1-0 |
| 2 | Marco v.d.Heijden | 1599 | - | Leo Stelloo | 1342 | 1-0 |
| 3 | Martin in't Hout | 1107 | - | Frits Wilschut | 1275 | 0-1 |
| 4 | Wouter Kuiper | - | Trudy Angeneind | 966 | ½-½ |
1 opmerking:
Agge maor leut het
Een reactie posten