Het Houten Paard 1-De Pionier 2

De voorlaatste ronde in klasse 3A had een desastreus verloop voor het Pionierteam. Niet eens zo zeer door zelf te verliezen, de mede-degradatiekandidaten scoorden er lustig op los. Er is nu een klein wondertje nodig voor klassebehoud.

De wedstrijd kende twee delen, eerst werden 2 partijen vooruitgespeeld en de uitslag daarvan was niet direct verontrustend. Aan bord 4 had Bonne Faber daarbij te maken met een speler, die heel tevreden leek met remise. Al bij zet 20 bood hij remise, er was toen nog niets van het bord verdwenen! Ook zijn clubgenoten vonden dit wel typisch, althans, toen hij overleg over zijn voorstel ging plegen hoorde je in de verte al "maar er is nog niets van het bord". Ook hierna nam hij geen actie richting partijwinst. Wat later echter ontstond er een stelling, waarin Bonne niet te overziene risico's moest nemen om te kunnen winnen. Dat had de tegenstander blijkbaar ook door, tenminste, hij bood opnieuw remise en - met nog 6 partijen te gaan - wilde Bonne het risico niet nemen.

Een totaal andere partij werd het aan bord 7, bij Wim Noordermeer. Na de nodige plichtplegingen op het bord ontstond er een stelling, waarbij Wim de (pionnen)meerderheid kreeg op de damevleugel en zijn tegenstander op de koningsvleugel. Dat leidde er toe, dat zwart een pion wist te laten promoveren en Wim met koning en 3 pionnen "bleef zitten" op de damevleugel. Toen echter kwam het verrassende aanbod tot remise, wat natuurlijk meteen werd aangenomen.

Een week later reisden de andere zes spelers dus naar Brielle, om daar ook kennis te maken met de schitterende speelruimte van Het Houten Paard. Voor de Pioniers zou het echter niet zo schitterend worden, zoals Ruud Bosch op zijn onnavolgbare manier uit de doeken deed op hun website. Daar is niet al te veel aan toe te voegen. De enige winstpartij voor De Pionier 2 ontstaat aan bord 3, waar Michiel Landman een keurige partij speelde. Hij kwam al vrij snel op voorsprong in tijd, het duurde echter wel even, voor daar ook een voorsprong in materiaal bij kwam. Het leek er op, dat de tegenstander die voorsprong ging krijgen, met echter een gemeen tussenschaakje kon Michiel nog een stuk slaan waarna hij twee pionnen voorsprong kreeg. En aangezien dat vrijpionnen waren haalde Michiel even later een dame en gaf zijn tegenstander, met nog ongeveer één minuut bedenktijd resterend, op.

Jan van Baardwijk was niet tevreden met zijn optreden. Weliswaar wist hij een gedekte vrijpion op de vierde rij te elimineren, hierna ging het helaas snel bergafwaarts aan bord 5.

Bord 6 was voor Sheila de Jonge en ze kreeg te maken met een gelijkopgaande partij, waarin ze wel dacht kansen te hebben, de goede voortzetting echter niet wist te vinden en daarom maar remise aanbood. Haar tegenstander had daar echter (nog) geen zin in maar met beiden al minder dan 5 minuten op de klok ging hij naar herhaling van zetten en dus remise.

Maar de klapper van de avond ontstond aan bord 8 bij invaller Leo Stelloo. Al enige tijd geleden heeft er in het clubblad van De Pionier een artikeltje gestaan over de mogelijkheid om in de laatste 2 minuten een gedaan remiseaanbod via de wedstrijdleider te laten "belonen". Dit artikel had Leo zich fiks in de oren geknoopt, vooral, omdat hij regelmatig partijen verliest in de tijdnoodfase. Nu kreeg hij dus die gelegenheid en meteen ontstond er een "2 voor 12" situatie: dat zoeken we op. Maar men kwam er blijkbaar niet voldoende uit en omdat de eindstand al vaststond werd er verder niet moeilijk over gedaan.

Hiermee zag het wedstrijdformulier er als volgt uit:

	Het Houten P.1	1625	-	De Pionier 2	1551	5-3
1	Ruud Bosch	1869	-	Alex van Wieringen	1643	1-0
2	Joop Knipscheer	1742	-	Jan Straatman	1544	1-0
3	Arie Langendoen	1616	-	Michiel Landman	1612	0-1
4	Bram Nederlof	1644	-	Bonne Faber	1741	½-½
5	Kees Schrijvers	1688	-	Jan van Baardwijk	1605	1-0
6	Sander Dröge	1431	-	Sheila de Jonge	1426	½-½
6	Jan van Es	1497	-	Wim Noordermeer	1505	½-½
8	Marco Beije	1513	-	Leo Stelloo	1398	½-½