Ronde 23

Opnieuw kende een ronde de overheersing van de witspelers. Slechts één zwartspeler smaakte het genoegen aan de goede kant van de score te zitten. Ook vond de bekercompetitie weer voortgang; nog één mini-tweekamp en de halve finale is bekend.

Voor die bekercompetitie waren enkele heel spannende indelingen geloot voor de huidige kwartfinale. De meest aansprekende daarvan was de ontmoeting tussen Fred van Wieringen en huidig koploper en verdediger van de bekertitel Ernst-Jan Pluim Mentz. Het zouden inderdaad enkele superspannende partijen worden met Fred helemaal gefocusd op het uitschakelen van zijn tegenstander. Maar dat lukt uiteraard niet zomaar, hoewel er in de eerste partij een grote kans voor Fred leek te komen. Hij wist namelijk een stuk te winnen en onmiddellijke winst zat in het verschiet. Maar zolang Ernst-Jan nog een kans ziet zal hij daarvan gebruik maken. Die kans zag hij en Fred trapte in een voor hem opgezet trucje, waardoor hij een paar zetten later dat stuk weer terug moest geven omdat zijn tegenstander met een pion dreigde te promoveren. Middels een dubbele aanval, gecombineerd met een penning werd het stuk terugverdiend en de remise was geboren. Was Fred hierdoor gedesillusioneerd bij het begin van de tweede partij? Het was niet echt aan zijn spel te zien, Ernst-Jan echter ging nu voluit voor de winst, daarbij misschien gesteund door nu met de witte stukken te kunnen spelen. Fred werd teruggedrongen, het zwaardere materiaal van Ernst-Jan verscheen op de achterste rijen en Fred moest diep in zijn brein zoeken naar een oplossing. Als je dan aan het begin van de partij slechts 3 kwartier bedenktijd hebt dan is er ook een grens aan die diepte gesteld. Die grens bleek te snel bereikt te zijn, m.a.w., er werd geen oplossing gevonden en Ernst-Jan kon doorgaan naar de halve finale met een 1½-½ winst op zak.

Een herhaling van de loting van vorig seizoen had ook plaatsgevonden want Jan van Huizen werd opnieuw gekoppeld aan Simone 't Mannetje, nu een ronde verder dan dat vorige seizoen. Toen werd Jan uitgeschakeld na enkele zinderende snelschaakpartijen, nu leek het niet zover te gaan komen want Simone wist voordeel te krijgen in de eerste partij en buitte dat voordeel mooi uit door Jan dus een nederlaag toe te brengen. Ook in de tweede partij leek het dezelfde kant op te gaan, hoewel Jan nu wel kansen kreeg met beide torens op de voor hem half-open g-lijn. Dat wist Simone in eerste instantie nog goed te verdedigen, op de één of andere manier haalde Jan er toch voordeel en partijwinst uit. Weer moest er dus een beslissing door snelschaken komen. Beiden weten op dat gebied van zich te doen spreken, nu was het echter helemaal aan Simone, ze won beide partijen en knikkerde Jan dus opnieuw uit de beker. Zo worden dan angstgegner gemaakt!

Voor de interne competitie speelde Jan van Dam tegen Bonne Faber. Laatstgenoemde was echter minder gemotiveerd, wat al snel in de partij bleek. Middels een niet al te vaak gespeelde agressieve zet in de openingsfase gaf Jan de partij al meteen een heel eigen karakter, met als gevolg dat de dames redelijk snel van het bord verdwenen. Daarna dachten beiden, dat Jan een pion of een kwaliteit zou kunnen winnen, dat bleek achteraf niet zo te zijn en hieruit blijkt eigenlijk al het gebrek aan motivatie bij Bonne, die de zet wel had gezien, er verder geen aandacht aan had besteed. Nu verloor hij dus een pion en nam Jan de gelegenheid waar om materiaal te ruilen. Dat had tot gevolg, dat Bonne het helemaal niet meer zag zitten en - tot verbazing van Jan - de partij opgaf met "slechts" één pion achterstand maar wel de wetenschap, dat partijverlies op de loer lag.

Jan van Baardwijk en Alex van Wieringen begonnen ook aan een enerverende partij. Daarbij wist Jan z'n tegenstander in de verdediging te drukken, wat tot gevolg had, dat de koning van Alex tot en met werd aangevallen. Toen Jan met een fraaie zet de laatste verdediging voor die koning wegsloeg vond Alex het welletjes en gaf de partij op.

Maar al lang daarvoor was de partij tussen Michiel Landman en Jan Straatman afgelopen. De oorzaak daarvan lag in het overzien van de mogelijkheden die Michiel had door Jan. Op een gegeven moment kon Michiel namelijk een pion slaan met een paard en dat had dan tot gevolg, dat het de dame van Jan zou kosten. Maar die pion werd wel door een broertje gedekt, dus "niets aan de hand" dacht Jan, daarbij overziend, dat die dekkende pion was gepend door een toren en z'n dekking daarom niets waard bleek te zijn. Punt derhalve voor Michiel.

Frits Wilschut mocht het gaan proberen tegen Jannes van Halen, beiden te zien op de foto "in de aanhef". Jannes krijgt helaas steeds meer problemen met het bijhouden van de gebeurtenissen om zich heen, zodat hij ook regelmatig kwijt was, wie er nou eigenlijk aan zet was. Zijn spel was overigens niet van dien aard, dat hij door Frits werd weggespeeld. Toch was het Frits die uiteindelijk het punt voor zich mocht laten noteren.

Ook Sheila de Jonge mocht dat deze avond doen en dat punt verdiende ze van Leo Stelloo. Ze wist de koningsstelling van Leo om te toveren tot een ruïne maar had nog wel de nodige moeite om de laatste restanten daarvan op te ruimen. Uiteindelijk lukte haar ook dat.

Tenslotte bleek Trudy Angeneind de enige, die de witte stukken aanvoerde zonder daar een punt aan te mogen verdienen. Dat punt ging naar tegenstander Ger Croonenberg, hoewel Trudy toch wel mogelijkheden heeft gekregen. Maar Ger wist al haar pogingen om e.e.a. te verzilveren in de kiem te smoren. Jammer dus voor Trudy. 

De stand na ronde 23:
Ronde 23