Voor de top van de ranglijst leek de indeling verdacht veel op die van de vorige ronde. Alleen toen heette het "bekercompetitie" en nu "huishoudelijk". Ook kwam wie er voor ronde 3 van de beker over zouden blijven weer een stapje dichterbij.
Voor die beker speelden deze avond nog Leo Stelloo en Arie Bliek (nog net zichtbaar op de achtergrond). En opnieuw kwam het probleem van Leo aan het licht: gebruik van de bedenktijd. Hoewel hij reglementair 10 minuten meer had gekregen dan Arie kwam hij beide keren in tijdnood terwijl Arie nog voldoende had. Maar Leo had dit scenario te voren wel verwacht en had er vrede mee dat hij is uitgeschakeld middels een 0-2 verlies.
Ernst-Jan Pluim Mentz kreeg voor de huishoudelijke competitie opnieuw te maken met Bonne Faber. Voor de beker (als rapidpartij) had hij hem vorige week al uitgeschakeld, nu deed hij een poging dit ook met het normale tempo te realiseren. Eigenlijk al heel snel leek er een einde te komen aan Bonne's aspiraties, bij een redelijk normale openingsmethode bood Bonne de mogelijkheid tot een speculatief stukoffer. Zoiets kun je beter niet doen tegen Ernst-Jan, die gaat er meestal op in! Zo ook nu. Aanname van het offer leek Bonne niet geschikt, hij kwam dus een pion achter te staan. Halverwege de partij meende hij die pion weer terug te "mogen" verdienen, Ernst-Jan had echter een "duivels" dameoffer in petto, waarmee hij de pion opnieuw in z'n bezit kreeg. Vanaf dat moment werd het nog een kwestie voor hem van het doen van de juiste zetten, waardoor hij tenslotte de volle winst mocht noteren.
Ook Ad van der Ree en Jan van Dam zaten opnieuw tegenover elkaar (midden op de foto) waarbij Ad ook vrij snel een pion moest inleveren. Op de koningsvleugel ontstond hierna een enorm strijdgewoel, waarbij Ad erger leek te kunnen voorkomen. Maar, naast die pion had hij ook ergens een tempo verloren en dat tempo kwam hij net tekort in het verdere pionneneindspel, waardoor Jan opnieuw de winst naar zich toe kon trekken.
In de stand steekt nu een nieuwe ster zijn kop boven het maaiveld en moet daar dan misschien binnenkort de konsekwenties van ondervinden. M.a.w., Rob van Wijgerden maakt de start mee van een voor hem tot zover zeer succesvol seizoen. Deze avond mocht hij proberen er tegen Sheila de Jonge (je ziet hen als voorsten op de foto) weer iets van te maken. Zoals voor hem te doen gebruikelijk startte Rob agressief en Sheila had er haar handjes vol aan. Dat resulteerde in een dreigende minstens kwaliteitswinst voor Rob. Na er lang over nagedacht te hebben probeerde Sheila met c4 een tegendreiging op te zetten en Rob trok (heel verstandig) de aangevallen loper terug. Z'n dreiging bleef echter bestaan en daaruit viel tenslotte ook de beslissing, hoewel Sheila het Rob nog flink lastig maakte om die winst daadwerkelijk binnen te slepen.
Michiel Landman werd tenslotte door Jan van Baardwijk in de hoek waar de klappen gingen vallen gedrukt. Maar tussen start en finish gebeurde daar nog wel het een en ander, waarbij Michiel tenslotte moest toegeven niet alle hem voorgeschotelde problemen ten volle te hebben doorgrond. Jan won dus met andere woorden.
Minder makkelijk had Jan Straatman het tegen Frits Wilschut. Frits speelde onverwacht goed en ze kregen een stelling op het bord, die voor Frits remisekansen in zich voerde. Die remise bood Frits dan ook aan, Jan meende echter nog mogelijkheden te zien. Tenslotte ontstond een stelling met beiden nog een paard en een pion resterend. Bij goed spel kan zoiets vaak naar remise worden gevoerd, beide heren deden echter een aantal zetten, die daar niet direct bij thuishoorden. Daarmee werd overigens ook geen winstweg gevonden en tenslotte werd de remisehaven wel bereikt.
Ook moest Dik Roeffel aan de bak tegen Wim Noordermeer. Maar Wim bleek net een beetje te sterk voor Dik. Alhoewel hij nog redelijk in de buurt bleef van het niet verliezen moest Dik tenslotte toch zijn streven daartoe staken en won Wim dus.
Ook waren Frans Houtbraken en Ger Croonenberg nog bezig. Bij hen gebeurde ook van alles, hoewel ze dat zelf misschien vaak niet eens echt door hadden. Maar tenslotte wist Frans aan het langste eind te trekken en mocht zich eindelijk weer eens partijwinnaar noemen.
Michiel Landman werd tenslotte door Jan van Baardwijk in de hoek waar de klappen gingen vallen gedrukt. Maar tussen start en finish gebeurde daar nog wel het een en ander, waarbij Michiel tenslotte moest toegeven niet alle hem voorgeschotelde problemen ten volle te hebben doorgrond. Jan won dus met andere woorden.
Minder makkelijk had Jan Straatman het tegen Frits Wilschut. Frits speelde onverwacht goed en ze kregen een stelling op het bord, die voor Frits remisekansen in zich voerde. Die remise bood Frits dan ook aan, Jan meende echter nog mogelijkheden te zien. Tenslotte ontstond een stelling met beiden nog een paard en een pion resterend. Bij goed spel kan zoiets vaak naar remise worden gevoerd, beide heren deden echter een aantal zetten, die daar niet direct bij thuishoorden. Daarmee werd overigens ook geen winstweg gevonden en tenslotte werd de remisehaven wel bereikt.
Ook moest Dik Roeffel aan de bak tegen Wim Noordermeer. Maar Wim bleek net een beetje te sterk voor Dik. Alhoewel hij nog redelijk in de buurt bleef van het niet verliezen moest Dik tenslotte toch zijn streven daartoe staken en won Wim dus.
Ook waren Frans Houtbraken en Ger Croonenberg nog bezig. Bij hen gebeurde ook van alles, hoewel ze dat zelf misschien vaak niet eens echt door hadden. Maar tenslotte wist Frans aan het langste eind te trekken en mocht zich eindelijk weer eens partijwinnaar noemen.
wordt z.s.m. vervolgd
De stand na ronde 13
Ronde 13
Geen opmerkingen:
Een reactie posten