De vierde ronde RSB werd ook gespeeld door het viertal en er kwamen 4 Erasmianen op bezoek. Verder kon nog het nodige vuurwerk bekeken worden in de interne competitie.
Het streven van de spelers van het Pionierviertal is om zoveel mogelijk wedstrijden in dezelfde opstelling te spelen, het resultaat is daarbij van minder belang dan de gezelligheid. Deze avond dus het bezoek van het Erasmus-viertal. Het beloofde op voorhand een moeilijke wedstrijd te worden tegen de koploper in de groep, maar, zoals gezegd, daar maakten de Pioniers zich minder druk om.
De wedstrijd werd geleid door Fred van Wieringen, die hierbij niet al te veel problemen ondervond. Eigenlijk veel te snel raakte er al een uitslag bekend want Ger Croonenberg liet zich aan bord 3 eigenlijk pardoes mat zetten. En wat later moest een tweede nul worden genoteerd, bij Trudy Angeneind aan bord 4. Opnieuw wist ze een leuke partij te spelen, op het moment supreme echter leek de positie haar te ingewikkeld te worden en maakte ze een fout, die meteen door haar tegenstander werd afgestraft.
Nu moesten dus de beide andere partijen worden gewonnen om nog een punt uit het vuur te kunnen slepen. Aan bord 2 zorgde Frits Wilschut daar in elk geval uitstekend voor. Op een gegeven moment kreeg hij als het ware de vijandelijke dame in de schoot geworpen. Z'n tegenstander probeerde er toen van alles aan te doen om die achterstand weer goed te maken en slaagde daar zelfs gedeeltelijk in. Frits gaf de dame weer terug, zorgde er echter wel voor dat hij materiële voorsprong hield. Hierna jutten de spelers elkaar a.h.w. op want met nog meer dan 20 minuten op de klok aan beide kanten gingen ze snelschaken. Dan kan alles nog mislopen, Frits hield echter z'n zaakjes goed onder controle en mocht wat later dan ook het punt scoren.
Zou teamleider Leo Stelloo dan nog een wedstrijdpunt weten binnen te brengen aan bord 1? Dat had misschien kunnen gebeuren als hij zijn materiaal wat beter onder controle had weten te houden. Want in een razend moeilijke positie verdween plotseling één van zijn torens, eigenlijk onnodig, van het bord, zonder dat hij er iets voor in de plaats kreeg. Verlies dus, niet alleen van de toren, ook van de partij. Want met zo'n weggeblunderde toren minder vond Leo het wel voldoende.
Het wedstrijdformulier zag er toen zo uit:
| De Pionier | 1225 | - | Erasmus | 1385 | 1-3 | |
| 1 | Leo Stelloo | 1398 | - | Alik Tchavelachvili | 1562 | 0-1 |
| 2 | Frits Wilschut | 1274 | - | Peter Hurkmans | 1361 | 1-0 |
| 3 | Ger Croonenberg | 1284 | - | Jan Bruinsma | 1198 | 0-1 |
| 4 | Trudy Angeneind | 942 | - | Harry Nefkens | 1417 | 0-1 |
Voor de interne competitie deed Ernst-Jan Pluim Mentz weer goede zaken. Tegen Jan van Huizen wist hij langzaam maar zeker een betere stelling op het bord te krijgen en bleek er geen moeite mee te hebben om die betere stelling ook over de eindstreep te trekken met winst.
Rob van Wijgerden wilde weer proberen zijn enigszins verloren positie op de ranglijst weer te heroveren. Maar daar bleek Jan Straatman het niet zo eens. Hoewel het wel met de nodige problemen gepaard ging en het zou nu en dan langs de rand van een nederlaag balanceerde wist Jan tenslotte toch het punt te veroveren.
Helaas voor hem was Bonne Faber deze avond ver van zijn gebruikelijke vorm. Tegen Wim Noordermeer wist hij maar niet de juiste zetten te vinden, hoewel ook Wim steekjes liet vallen met het niet incasseren van pionwinst op de damevleugel. Maar even later was die pionwinst er toch, nu op de koningsvleugel. Er verdween nog wat meer materiaal en de partij leek de remisehaven in te gaan varen wegens een toreneindspel met "slechts" een pion meer voor Wim. Maar met keurig uitgezocht spel wist Wim zijn tegenstander steeds met de rug tegen de muur te houden, wat tenslotte de verdiende winst opleverde.
Na een eerste ronde in de bekercompetitie zaten Alex van Wieringen en Jan van Baardwijk voor de tweede keer tegenover elkaar voor de interne competitie. Nu wist Jan voordeel te krijgen middels een, naar het leek, offer op f2. Het werd een kwestie van lopers tegen paarden en tenslotte wist de loperpartij (Jan) te winnen.
Tenslotte speelden Michiel Landman en Sheila de Jonge hun partijtje en daarin wist Michiel de overhand te krijgen. Dat ging zelfs zo ver, dat het uiteindelijk partijwinst voor hem werd.
De stand na ronde 15:
Ronde 15
Helaas voor hem was Bonne Faber deze avond ver van zijn gebruikelijke vorm. Tegen Wim Noordermeer wist hij maar niet de juiste zetten te vinden, hoewel ook Wim steekjes liet vallen met het niet incasseren van pionwinst op de damevleugel. Maar even later was die pionwinst er toch, nu op de koningsvleugel. Er verdween nog wat meer materiaal en de partij leek de remisehaven in te gaan varen wegens een toreneindspel met "slechts" een pion meer voor Wim. Maar met keurig uitgezocht spel wist Wim zijn tegenstander steeds met de rug tegen de muur te houden, wat tenslotte de verdiende winst opleverde.
Na een eerste ronde in de bekercompetitie zaten Alex van Wieringen en Jan van Baardwijk voor de tweede keer tegenover elkaar voor de interne competitie. Nu wist Jan voordeel te krijgen middels een, naar het leek, offer op f2. Het werd een kwestie van lopers tegen paarden en tenslotte wist de loperpartij (Jan) te winnen.
Tenslotte speelden Michiel Landman en Sheila de Jonge hun partijtje en daarin wist Michiel de overhand te krijgen. Dat ging zelfs zo ver, dat het uiteindelijk partijwinst voor hem werd.
De stand na ronde 15:
Ronde 15
Geen opmerkingen:
Een reactie posten