Ronde 28

Deze avond stond een beetje in het teken van de strijd om het worden van de eerste achtervolger op de leider in de stand.

Die leider, Ernst-Jan Pluim Mentz, hoefde zich ditmaal niet tot het uiterste in te spannen. Bonne Faber had zich in de afgelopen periode opgewerkt tot een hogere positie binnen het Pionierbestand en mocht daarom nu proberen Ernst-Jan het leven zuur te maken. Maar deze bleek daar uitstekend tegen opgewassen te zijn, wat hij aantoonde door eerst zijn koning veilig weg te zetten op diens vleugel en daarna het gevecht aan te gaan op de damevleugel. Daartoe liet hij - nadat de b-lijn voor hem was geopend - zijn a-pion opstomen. Sterker nog, hij gaf die pion voor ruimte voor zijn stukken en tegen het gevaar, dat die stukken gingen ontwikkelen bleek Bonne niet opgewassen. Dat uitte zich in stukverlies, waarna de partij uiteraard meteen werd opgegeven.

Het was nu aan Jan van Dam en Ad van der Ree om de status van runner-up op zich te nemen. Beiden lijken daar uitstekend toe in staat aangezien Jan de leider op remise had gehouden en Ad zelfs van hem had gewonnen. Maar tegen elkaar werd het een ander verhaal, hoewel Jan zijn tegenstander wel het vuur na aan de schenen leek te leggen. Ad wist daar echter aan te ontsnappen en nam - met pionwinst - de aanval over. Daar leek muziek in te zitten want Jan's koning werd vastgezet op de koningsvleugel. Het vinden van de oplossing voor dit stellingsprobleem kostte Ad echter te veel tijd zodat hij het eveneens aanwezige herhaling van zetten-model in werking zette en daarmee weliswaar een remise veilig stelde maar niet dichter bij plek 1 kwam.

Rob van Wijgerden leek Jan Straatman in de tang te gaan nemen want laatstgenoemde gaf, via zijn lichaamstaal, aan dat hij het een heel moeilijke stelling vond. Toch wist hij zich over die problemen heen te zetten en sloeg zich, via kwaliteitswinst, een weg naar partijwinst.

Dat had Leo Stelloo ook dolgraag willen doen tegen Jan van Huizen maar Jan toonde zich strijdvaardig en wist tenslotte een kwaliteit en enkele pionnen meer op het bord te krijgen dan Leo. Ook leek zijn klok veel minder snel af te tellen dan die van Leo. Het eindspel tenslotte spitste zich toe op de koningsvleugel, waar Jan een grote pionnenmeerderheid had. Leo's loper, die nog vat op die pionnen zou kunnen krijgen werd vakkundig afgesloten door de toren op z'n diagonaal te plaatsen en - na aanname van dat offer - de pionnen ongehinderd naar voren te laten stormen. Dat vond Leo te veel van het goede.
De verrassing van de avond vond plaats op het bord tussen Frits Wilschut en Sheila de Jonge. Frits wist zijn tegenstandster in het nauw te brengen middels goed doordachte zetten. Daar moest Sheila ook veel denkwerk tegenover stellen, wat zichtbaar werd aan haar tijdsverbruik. Een echte oplossing voor haar moeilijkheden wist ze niet te vinden, Frits kreeg de half-open e-lijn en daarop zijn pion, die tot de zesde rij was opgerukt. Sheila probeerde dit tegen te gaan middels een gehaaide paardzet, waar Frits (bij onachtzaam spel) adequaat op reageerde. Toen het gif zodoende dan ook uit de stelling was verdwenen kon hij zijn verrassende winst noteren.
Ook een overwinning was er weer eens weggelegd voor Trudy Angeneind. Met enige regelmaat weet ze tegenwoordig haar tegenstander op de knieën te dwingen, wat haar ditmaal lukte tegen Ger Croonenberg. Maar het had er, eerlijk gezegd, ook de schijn van dat Ger daar een beetje aan mee wilde helpen. Desondanks toch een leuke opsteker voor Trudy!