Op voorhand was gerekend op toch wel een minstens even groot aantal tegenstanders voor de simultaangever dan vorig jaar. Toch was de opkomst qua aantal minder, Ernst-Jan liet zich daar niet door ontmoedigen en scoorde iets beter dan de vorige keer (83% tegen nu - 6de keer - 85%). Omdat de voorzitter (eveneens simultaangever) minder goed een openingstoespraak kon houden werd dit overgenomen door organisator Fred van Wieringen. Fred bedankte de bibliotheek hierbij voor hun medewerking en stipte ook de geringe opkomst aan. Toch ook kon hij een welkom heten aan 3 spelers, niet actief in de Pioniercompetitie, waarbij zelfs iemand uit de Brabantse contreien (hoewel wel familie van één van de deelnemers). Na zijn toespraak kon Fred nog net op tijd zijn bord bereiken voordat Ernst-Jan er voor stond om de eerste zet te doen.
Lange tijd moest hij partij geven aan alle aanwezigen, totdat, na een dikke anderhalf uur, zijn eerste winst kon worden opgetekend. Helaas voor Henk Dunk was hij de eerste. Niet heel lang daarna moesten ook de beide (niet òp het bord) meespelende dames (Sheila de Jonge en Simone 't Mannetje) forfait geven en ze konden hierna de één na de ander op zien geven. Maar niet Alex van Wieringen en Ben Blakmoor, zij mochten de felicitatie van Ernst-Jan in ontvangst nemen. Lang leek het er ook nog op, dat er een remise zou vallen want Brabander Mees Willemsen had weliswaar een loper achterstand, zijn pionnen konden de pionnen van Ernst-Jan afstoppen. Om een vrijpion te maken had Willemsen een pion geofferd, echter, zoals hij later zelf ook toegaf, de verkeerde. Nu werd de loper geofferd en liep de koning naar één van de stoppionnen toe om zodoende de promotie-route vrij te maken voor de g-pion. Tot het bittere einde wist Arie Bliek stand te houden, als laatste van allen legde hij zijn koning om en dat was maar net voor sluitingstijd van de bibliotheek! Ernst-Jan had daardoor 11 partijen gewonnen en 2 verloren. Zelf vond hij overigens, dat dit wel terecht was, alleen had hij er op gerekend dat niet Ben maar Bonne Faber die tweede verliespartij op zou leveren. Maar het probleem voor Bonne werd het moeten zetten als de simultaangever voor je bord verschijnt. Daarom gaf hij, na een pion gewonnen te hebben, twee stukken voor toren en pion, waardoor hij 2 torens overhield en Ernst-Jan toren en 2 (lichte) stukken. Hierna gaf de betere eindspelkennis van hem de doorslag.
Ondanks dus de (te) geringe opkomst kan de schaakvereniging terugzien op een geslaagde voortzetting van de traditie. Volgend jaar opnieuw?
Ook de donderdag hiervoor was Ernst-Jan succesvol geweest in de kwartfinale van de bekercompetitie tegen Jan van Dam. Het werden twee redelijk verschillende partijen, de eerste "bulkte" van de strategie, terwijl de tweede het moest hebben van de taktiek.De eerste eindigde met een pion achterstand en een slecht paard voor Jan en een goede loper voor Ernst-Jan. Na gedwongen ruil van loper en paard vielen de pionnen van Jan "als rijpe appels". In de tweede partij raakte Jan al snel materiaal kwijt en kon daardoor relatief snel opgeven.
De tweede halve finalist werd Fred van Wieirngen, die zich te sterk toonde voor Michiel Landman. Ook hier bijna hetzelfde scenario als bij de vorengenoemde partijen, waarbij de eerste een verdiende remise op leek te gaan leveren voor Michiel. Maar in de slotminuten maakte hij toch die ene blunder, waardoor hij verloor. Dan moet er dus in de tweede partij worden gewonnen en dat bleek te veel voor Michiel. Fred dus de derde halve finalist. De loting hiervoor staat gepland voor 1 maart, waarna vanaf een week later de partijen gespeeld kunnen gaan worden.
Ook in ronde 20 was er eigenlijk succes voor Alex van Wieringen. Hij was ingedeeld tegen Rik Verheij en het had er daarbij alle schijn van dat hij zou gaan verliezen. Om dat te vermijden gebruikte hij erg veel tijd, zodat zijn klok de seconden al aan het aftellen was terwijl die van Rik nog meer dan 60 minuten aanwees. De stelling leek nog wel redelijk in evenwicht, zodat het Alex wel verstandig leek remise aan te bieden. Daar wilde Rik in eerste instantie niet van weten, toen echter de klok van Alex zo ongeveer met de laatste minuut bezig was accepteerde Rik uiteindelijk het aanbod met de woorden "Ik kan de winst niet vinden en wil niet op deze manier een punt binnenhalen"! Een bijzonder sportief gebaar dus!
Sportief werd er ook gespeeld tussen Ad van der Ree en Ben Blakmoor. Ad had daarbij enig voordeel weten te bereiken door Ben's koning te dwingen in het centrum te blijven. Dat is vaak goed voor winst, zo ook ditmaal.
Bonne Faber kreeg tegen Jan van Huizen het betere van het spel en trouwens ook van de klok. Maar om dan het goede plan te vinden, dat werd te moeilijk voor Bonne. Hij liet daarbij zijn witveldige loper insluiten, speelde dus eigenlijk met een stuk minder. Toen Jan - misschien ook daardoor - de partij over leek te gaan nemen leek het Bonne verstandig remise aan te bieden, mede gezien de minder dan 10 minuten aangevende klok van Jan. Ook Jan zag niet direct de mogelijkheid om de winst binnen te halen en nam daarom het aanbod aan.
Dit seizoen lijken de resultaten voor Jan van Baardwijk heel op en neer te gaan, vooral af te meten aan zijn plek steeds op de ranglijst. Maar deze avond tegen Wim Noordermeer wilde hij weer eens scoren. Langzaam maar zeker bouwde hij daarbij aan zijn stelling tot het moment dat Wim geen kans meer zag er nog iets positiefs mee te bereiken en opgaf.
Tegen Sheila de Jonge wilde Jan Straatman proberen een goed resultaat te halen. Maar hij had een probleem, hij was zijn persoonlijke schrijfmiddel (de aandachtige lezer zal vorige week ontdekt hebben dat dit een potlood is) vergeten en het lukte hem niet zo snel een vervanging te pakken te krijgen. Had dit hem beïnvloed? Hij wist echter wel een sterke stelling op te bouwen, vergooide die echter en Sheila haalde onverwacht het punt binnen.
Samen gaan ze regelmatig meespelen met de competitie van s.v. Ontspanning uit Ouddorp en daar wist Leo Stelloo al van Arie Bliek te winnen. Maar, in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst en Arie wilde eigenlijk niet opnieuw de verliezende partij zijn. Dan moet je echter wel voorzien zijn van goed zitvlees, Leo wil zijn bedenktijd immers volop "nuttigen". Dat zitvlees bleek Arie deze avond in ruime mate te bezitten en dus scoorde hij een punt.
Dat deed ook Rob van Wijgerden tegen Jannes van Halen, daar had hij echter wel een groot deel van de avond voor nodig en hun partij eindigde eigenlijk met het uit vele ontmoetingen tussen schakers van allerlei pluimage bekende tempo'tje. Rob wist dat keurig te gebruiken.
Ger Croonenberg lijkt dit seizoen geen potten meer te kunnen breken. Tegen Trudy Angeneind zette hij wel een leuk plan op touw, Trudy bleek daar echter deze avond tegen opgewassen. En uiteindelijk moest ook Ger dat erkennen en Trudy mocht weer eens een winstpartij laten noteren.
Tenslotte dan Dik Roeffel en Frits Wilschut. Ze speelden zeker geen slaapverwekkende partij maar Dik wist daar geen garen van te spinnen. En Frits uiteindelijk wel, dus mocht hij een punt aan zijn totaalscore toevoegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten