Donderdag 2 december, derde klasse C. De Pionier 2 moest spelen tegen Barendrecht 2. Voor beide ploegen best een belangrijke wedstrijd, omdat zowel De Pionier als Barendrecht een slechte start van het seizoen hebben gehad. Ondanks het slechte weer was de ploeg van Barendrecht keurig op tijd, waarvoor hulde.
Er was al direct strijd op de borden. Aan bord acht verloor Wim Noordermeer een pion in de opening. Maar er ontstond een uiterst merkwaardige stelling. En Wim heeft daar geen bezwaren tegen, integendeel. Zwart verdedigde zijn meerpion met verve, maar of dat het juiste besluit was valt te bezien. Zijn koning bleef in het midden staan en toen Wim de druk opvoerde maakte de Barendrechter een fout. Het eerste punt was binnen: 1-0
Bij Jan van Baardwijk, die aan bord vier speelde, ontstond vooral een positionele strijd. Het ging eigenlijk lange tijd gelijk op. Toen zwart zich leek te bevrijden maakte hij een gruwelijke fout, die hem een toren kostte. Het tweede punt was binnen: 2-0
Bonne Faber speelde aan bord twee met wit. Na de opening wist Bonne meteen een pion te winnen, het vervolg leverde hem echter problemen en het verlies van twee pionnen op. Nu had hij weliswaar een pion (een dubbelpion) minder, maar hij had een dijk van een loper in het midden staan en een lastige a-pion plus nog eens druk op de zwarte koningsstelling. Bonne buitte deze voordelen vakkundig uit en uiteindelijk werd, na een kleine combinatie, de a-pion zwart noodlottig. Promotie was niet meer tegen te houden. Het derde punt was binnen: 3-0
Nu hebben we al eerder drie punten gehaald (drie met 5-3 verloren wedstrijden). Zouden we nu de drie punten passeren?
Aan bord één moest Fred zich verdedigen tegen een actief spelende Barendrechter. Fred, met zwart spelend, bleef echter stoïcijns onder deze druk. En toen wit, middels een paardoffer, de winst probeerde binnen te halen sloeg Fred rustig toe. Hij kwam gewoon een stuk voor te staan en even later streek zijn tegenstander de vlag. Hoera, we waren de drie punten gepasseerd: 4-0
Al vlot daarna volgde een remise van Tim van der Hart. En dat was best netjes van Tim. Hij had in de opening z'n opponent wel een dubbelpion bezorgd, maar daarna verwaarloosde Tim zijn ontwikkeling. Wit kreeg duidelijk het initiatief. Maar Tim bleek zo glad als een aal. Hij wist zich telkens te redden. Toen hij het voor elkaar kreeg om een aantal stukken te ruilen stond er een remisestelling op het bord. De winst was binnen: 4½-½
Er waren nu nog drie partijen bezig. Michiel Landman speelde aan bord 7 met zwart. Michiel werd, na de openingsfase, verrast door een (schijn)offer. Gelukkig nam hij het offer niet aan. Maar het kostte Michiel wel de kwaliteit. Maar hij liet zich niet uit het veld slaan en kromde de rug. Hij veroverde, door een penning, een stuk en won vervolgens ook nog de kwaliteit. Er werd nog wel even doorgespeeld, maar uiteraard was de partij gespeeld. Michiel won: 5½-½
Aan bord 6 speelde Rob van Wijgerden met wit weer een keurige partij. Hij veroverde in de openingsfase een pion. Hield de Barendrechter voortdurend onder druk. Ruilde wat stukken af en er ontstond een gunstig eindspel voor Rob. Hij moest dit nog wel zorgvuldig uitspelen. Maar dat deed Rob dan ook: 6½-½
Weer een punt erbij.
We stevenden af op een monsteroverwinning, Want Jan Straatman stond, aan bord 5, ook goed. Jan speelde van het begin af aan actief en had twee actieve torens. Hij probeerde de dames af te ruilen. Maar dat wist zijn opponent, die met wit speelde, te voorkomen. Waarschijnlijk door overconcentratie begon Jan zijn notatie te vergeten. Tot twee keer toe. Hier werd tegen geprotesteerd (waarschijnlijk niet op de manier, zoals hoort). Maar, aangezien we al dik gewonnen stonden, maakte Jan er geen punt van en gaf het punt aan z'n opponent: 6½-1½
Een prachtige overwinning dus. Dat konden we best gebruiken.
Tenslotte nog even een paar opmerkingen over het noteren. Elke speler is verplicht zijn partij te noteren. (Overigens mag je vergeten zetten alsnog noteren, maar dan wel in je eigen bedenktijd). Het noteren mag pas stoppen als je in de laatste vijf minuten bent aanbeland.
Wil je een protest indienen (want ook wij hebben een dergelijke situatie al meermalen gehad) dan, zover ik het nu weet, moet de speler, indien hij wil protesteren, de klok stilzetten, vervolgens naar de wedstrijdleider toegaan en daar zijn protest indienen.
(met dank aan Ad van der Ree, die niet de foto heeft genomen)
Het wedstrijdformulier zag er nu zo uit:
De Pionier 2 1590-Barendrecht 2 1460 6½-1½
1 Fred van Wieringen1702-Corné Noordegraaf 1521 1 -0
2 Bonne Faber 1645-Karim Dib 1418 1 -0
3 Tim van der Hart 1549-Tom Godthelp 1553 ½- ½
4 Jan van Baardwijk 1618-Joost Mooijweer 1498 1 -0
5 Jan Straatman 1567-Roel de Hoop 1394 0 -1
6 Rob van Wijgerden 1587-Jan van Vlijmen 1324 1 -0
7 Michiel Landman 1608-Hans Wegman 1499 1 -0
8 Wim Noordermeer 1446-Ab Kruijt 1476 1 -0
Ook werd nog een viertal interne partijen gespeeld, die sneeuwden echter een beetje onder bij wat er hier bovenstaand gebeurde. Wel moest daarbij Jan van Huizen (voor hem misschien plotseling) constateren dat hij zijn dame kwijtraakte tegen Ernst-Jan Pluim Mentz. Eerst werd (nietsvermoedend dus waarschijnlijk) materiaal geruild op e6, dat Jan terugnam met een pion. Maar Ernst-Jan nam de slechts door de dame gedekte pion (met schaak) terug met een toren en Jan mocht kiezen: dameverlies en meteen opgeven of dameverlies door familieschaak met een paard. Hij koos dus voor het laatste en kreeg nog wel iets terug voor zijn dame, kon echter het tij niet meer keren.
Arie Bliek had, ondanks het slechte weer, weer eens gekozen voor een avondje bij De Pionier en kreeg daarbij te maken met een ander dubbellid: Frans Troost. Lange tijd leek het gelijk op te gaan, totdat Frans twee stukken voor een toren kon ruilen. Daar ging hij echter niet op in omdat er dan een pionnendoorbraak op de a-lijn dreigde. Hij koos dus voor de normale afruil, dat bleek echter ook voldoende om een punt te scoren.
Leo Stelloo kwam al snel op materiaalvoorsprong tegen Sidney Noordijk. En het werd alleen maar erger voor Sidney, totdat hij werd matgezet op de koningsvleugel.
Ook Jannes van Halen kon weer eens van de partij zijn en de Pioniernestor kreeg het moeilijk tegen Frits Wilschut. Eigenlijk al heel snel gaf hij zijn pijp aan de spreekwoordelijke Maarten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten