Ronde 12

Hoewel geen van de leden Piet of Klaas heet leek het er qua opkomst wel enigszins op dat een aantal elders dringender zaken had. Dat zal zeker een koude bedoening zijn geweest, maar had het ook invloed op het spel van sommigen?

Bij Ad van der Ree en Jan van Huizen leek het er eigenlijk wel een beetje op! Eerst raakte Ad op deze manier wat materiaal kwijt en later meende Jan zijn voordeel middels het slaan van een gedekte pion uit te kunnen breiden. Maar Ad had nog een slimme zet achter de hand, waarop Jan niet had gerekend. Partijwinst bleek er niet uit te halen, wel werd de remise verzekerd.

Ook bij Frits van der Veeke tegen Tim van der Hart maakte de Goedheiligman zijn opwachting. Maar Tim had nog geen zin in cadeautjes en weigerde de "aangeboden" pion en de betere stelling. Of zou hij het eindresultaat toen al hebben voorzien? Hoe het ook zij, eigenlijk bleef Frits met cadeautjes strooien en nu wilde Tim er niet meer omheen: hij gaf zijn rochaderecht voor een loper en maakte "de zaak" keurig af.

Met een uitermate gul gebaar schaarde Wim Noordermeer zich uiteindelijk ook in het rijtje en Jan Straatman wist eigenlijk niet wat hem overkwam. In de loop van de partij was hij de nodige pionnen kwijtgeraakt en een nederlaag leek onafwendbaar. Maar Wim leek de voorsprong van 3 pionnen niet te willen verzilveren?! Hoewel, zo simpel als hier gezegd ging het ook weer niet. Maar het eindresultaat was wel, dat Wim zijn extra pionnen kwijtraakte en Jan de partij tenslotte nog voor zich opeiste.

Er kwam niemand uit Spanje aan te pas tussen Frits Wilschut en Trudy Angeneind, ze deden het allemaal zelf. Trudy speelde enkele minder nauwkeurige zetten en Frits haakte daar nauwkeurig op in. Met andere woorden, hij eiste het punt voor zich op.

Of Ger Croonenberg voor Sinterklaas speelde weten eigenlijk alleen hijzelf en Leo Stelloo, feit is wel, dat Leo vrij snel met een nieuw punt in de zaal rondliep.

Wim den Heijer had zich voorgenomen de "schande" van zijn nederlaag in zijn vorige partij voor zichzelf uit te wissen en had daarvoor Dik Roeffel als "slachtoffer" uitgekozen. Hoewel het niet van hetzelfde leien dakje ging als deze regels insinueren, toch lukte Wim's uitgedachte plannetje.

Eigenlijk helemaal niet tevreden bleek Sheila de Jonge na haar partij tegen Sidney Noordijk. Ze had diverse keren geprobeerd haar tegenstander cadeautjes aan te bieden, Sidney trapte daar echter niet in en Sheila moest zich tenslotte maar tevreden stellen met het accepteren van het punt!?

Ook wisten zich nog twee spelers te plaatsen voor de volgende ronde van de bekercompetitie.

Daarvoor hoefde Jan van Dam de minste moeite te doen tegen Bonne Faber. Beide partijen zette hij naar zijn hand, hoewel Bonne, vooral in de eerste partij, nog wel enige tegenstand bood.

Maar heel anders ging het tussen Jan van Baardwijk en Alex van Wieringen. Alex wist op een prima manier de eerste partij naar zich toe te trekken en zou de tweede tevreden kunnen zijn met remise. Maar hij verkeek zich daarbij op de mogelijkheden van Jan en liep met open ogen in een matnet. Dus moesten twee snelschaakpartijen uitsluitsel bieden. Daarin leek Alex nog helemaal ondersteboven van het gebeurde in de tweede reguliere partij en hij verloor beide snelschaakpartijen dan ook vrij kansloos, Jan toch sportief feliciterend met het doorgaan naar de derde ronde.