Hoewel we ruim op tijd waren vertrokken, kwamen we in een file terecht die zijn weerga niet kende. Iemand was zo slim geweest om met zo'n klein autootje op de snelweg tegen een vrachtwagen aan te rijden waardoor een vierbaansweg noodgedwongen tot een eenbaansweg werd gedegradeerd.
Al met al kwamen we dus met een half uur vertraging aan bij de Waddinxveens Schaak Vereniging. Hoewel de klokken al waren gestart stelde de wedstrijdleider voor om de klokken op 1:30 voor de hele partij te zetten, hetgeen door ons zeer op prijs gesteld werd. Persoonlijk heb ik me de laatste jaren nogal geergerd aan het gebrek aan sportiviteit binnen de RSB competities, dus ik vond het nogal verfrissend om te zien dat er nog andere verenigingen zijn die het schaakspel eren met nobel gedrag.
Ernst-Jan Pluim Mentz had na de loting de witte stukken op bord 1 toebedeeld gekregen, maar zijn tegenstander offerde een pion in de opening voor een langdurig initiatief waarbij de dames al na enkele zetten van het bord waren verdwenen. Op een gegeven moment stond Ernst-Jan ronduit slecht, maar op karakteristieke en tevens onnavolgbare wijze wist hij zijn tegenstander toch voor dusdanige problemen te stellen, zodat hij zich vergiste in een afwikkeling naar een pionnen-eindspel. Ernst-Jan promoveerde als eerste een pion tot dame en won zo de partij.
Ikzelf (Frank Sträter) kreeg een gambiet voorgeschoteld en nam dat zoals gewoonlijk aan om de rest van de partij te bewijzen dat mijn tegenstander gewoon een pion achterstaat. Op het moment dat mijn tegenstander de pion toch terugwon waren we al in serieuze tijdnood. De plotselinge verandering naar een toren-eindspel beoordeelde ik echter slecht en ik gaf daarmee een mogelijke remise uit handen. Op het einde had ik de partij nog kunnen rekken door een toren op het bord te houden, maar ik had duidelijk geen helderheid van geest en moest dus opgeven toen het te laat was.
Ad van der Ree wist in een damegambiet met wit niet het initiatief vast te houden en zijn tegenstander kwam vrij snel gelijk te staan. Toen er al redelijk wat stukken van het bord verdwenen waren, bood Ad remise aan, maar zijn tegenstander zag juist in dat hij een kansrijke stelling had en speelde door en converteerde zijn voordeel netjes tot winst.
Jan van Dam kreeg met zwart een tegenstander die zijn partij rustig opzette, hetgeen tot gevolg had dat ze de meeste zetten speelde van alle partijen. In de tijdnoodfase gaf Jan zijn verkregen voordeel enigszins weg en hoewel hij het tot het einde probeerde met pion en toren tegen toren kon hij geen winstweg vinden en toen er louter nog een paar torens en koningen op het bord stond werd de remise besloten.
Wederom komt er voor de Pionier dus geen vervolg in de RSB beker, maar dat zal ons zeker niet tegen houden om het volgend jaar nog eens te proberen.
WSV 1830 - De Pionier 1889 2½ - 1½
1. Ronald Dannis 1844 - ErnstJan Pluim Mentz 2027 0 - 1
2. Barthold Jansen 1946 - Frank Strater 1948 1 - 0
3. Teun van der Linden 1707 - Ad van der Ree 1758 1 - 0
4. Hans van Woudenberg 1824 - Jan van Dam 1823 ½ - ½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten