Ronde 14

Het jaar loopt op z'n einde en ook de tweede ronde van de bekercompetitie. Nog één partij, die, ondanks alles, hopelijk tijdens ronde 15 kan worden gespeeld.

Waarschijnlijk was een aantal mensen speciaal voor hun bekerpartij naar de club gekomen, zodat 2 van de 3 nog open staande lotingen kon worden gespeeld. Die tussen Sidney Noordijk en Rob van Wijgerden had niet echt veel voeten in de aarde, beide partijen wist Rob redelijk simpel in zijn voordeel te beslissen. Het werden dan wel geen walk-overs in de letterlijke betekenis van het begrip, Sidney kon toch te weinig inbrengen tegen Rob's gepointeerde spel. Rob dus door naar de volgende ronde.
Maar dat kostte Ad van der Ree duidelijk heel wat meer moeite. Tegen Ben Blakmoor had hij zelfs twee zogenaamde sudden-death partijen nodig om zich uiteindelijk te plaatsen. Maar beiden hadden er duidelijk veel lol in! Naar zijn gewoonte schotelde Ben Ad veel problemen voor in zijn wit-partij, toch bleek het uiteindelijk Ad die het punt wist te pakken. De tweede partij werd het spiegelbeeld van de eerste, zodat beiden zich op mochten maken voor het snelschaken. Die beide partijen werden dan weer het spiegelbeeld van de reguliere partijen, met andere woorden, Ben won nu eerst en Ad maakte weer gelijk. Dan dus de beslissende partij en die werd - hoe kan het ook eigenlijk anders - remise. Beiden bereidden zich mentaal al voor op de rest van de avond snelschaken, toch werd daar een stokje voor gestoken. In de vierde partij gaf Ad, volgens de aanwezige toeschouwers, zijn dame weg, toch was het Ben die later opgaf!
Voor de interne competitie stond de toppartij tussen Ernst-Jan Pluim Mentz en Frank Sträter op het programma. Hierbij zou Frank de eerste kunnen zijn, die Ernst-Jan dit seizoen "iets" af zou kunnen snoepen. Tenslotte lukte hem dat ook, het kostte echter wel bloed, zweet, tranen en de nodige kalmeringssigaretten. Beiden speelden het spelletje zeer open en beider koningen kwamen eigenlijk niet uit het centrum. Bij goed spel hoeft dat ook niet onoverkomenlijk te zijn. Op zeker moment waren alle officieren bij beiden in het doosje beland en werden de koningen nog terzijde gestaan door elk 6 pionnen. Ernst-Jan had daarbij een meerderheid op de koningsvleugel en Frank op de andere vleugel. Er werd nog geprobeerd een doorbraak te forceren door Ernst-Jan maar Frank wist die keurig op te vangen en de remise werd een feit.
Tim van der Hart probeerde het hoofd boven water te houden tegen Jan van Baardwijk, slaagde daar echter uiteindelijk niet in. Jan legde hem het vuur te na aan de schenen, zodat Tim tenslotte het moede hoofd in z'n schoot moest leggen.
Speciaal voor de IBC gekomen moest Rik Verheij constateren dat tegenstander Arie Bliek niet aanwezig was, zodat hij nu voor de interne competitie aan Jan van Huizen werd gekoppeld. Daar zat Rik duidelijk niet mee en ook hij was bezig met een vuurtje aan te leggen met als brandpunt uiteindelijk de achterste rij van Jan. Na op f7 geslagen te hebben stelde Rik zijn tegenstander voor de triviale keus: materiaalverlies voor lief nemen, terugslaan met de dame en zodoende Rik's dame laten penetreren of terugslaan met de toren en de controle over de achterste rij uit handen geven. De derde mogelijkheid werd tenslotte door Jan gekozen, ook deze gaf echter weinig soelaas en wat later gaf Jan dan ook op.
In de partij tussen Jan Straatman en Bonne Faber gebeurde in de opening van alles, dat Euwe verboden heeft, wat er in resulteerde, dat Bonne een stuk kwijtraakte voor een pion. Maar dan komt het vervolg, waarin je die voorsprong moet consolideren en dat vervolg kostte Jan ontzettend veel bedenktijd. Maar ook Bonne had zijn problemen, hij moest tot en met verdedigen. Dat lukte dan wel redelijk, echter niet voldoende om de materiële achterstand te compenseren. Tenslotte wist Jan het matnet steeds meer aan te spannen, met als gevolg dat hij, met nog een minuut of vijf op zijn klok, het punt kon laten noteren. Na deze partij ontspon zich opnieuw de discussie omtrent de nieuwe regels betreffende het noteren van de zetten, mede gezien Jan's problemen in dezen (tegen Barendrecht 2 verloor hij op die manier nog zijn partij een week eerder).
Dan wist Frits van der Veeke tenslotte het punt te ontfutselen aan Leo Stelloo. Maar dat stelde zijn schaakcapaciteiten wel op de proef, want, hoewel Leo nog niet eens zo lang met het schaakbijltje aan het hakken is, toch weet hij z'n tegenstanders de nodige problemen voor te schotelen.
De laatste verrassing kwam uit de koker van Dik Roeffel. Dik hakt al vele jaren met het schaakbijltje en keek meestal op tegen spelers als Wim Noordermeer. Maar de laatste periode heeft hij al een aantal van dergelijke spelers z'n hielen laten zien, Dat gold deze avond ook voor Wim.